Gewrichtsaandoeningen, met name degeneratieve veranderingen (slijtageziekten), vertegenwoordigen de meest voorkomende aantasting van het bewegingsapparaat in Duitsland. Bijna elke tweede persoon ouder dan 45 jaar heeft er last van gewrichtspijn Medisch worden deze ziekten samengevat onder de term artropathie.
Wat zijn gewrichtsaandoeningen?
Infographic van pijn regio's en getroffen gewrichten in reumatoïde artritis Klik op de afbeelding om te vergroten. Als de degeneratieve gewrichtsveranderingen verder gaan dan het gemiddelde leeftijdgeschikte niveau, wordt dit een gewrichtsaandoening genoemd. Meestal de gewrichten van de onderste ledematen (kniegewrichten, heupgewrichten) worden aangetast. Maar ook de gewrichten van de bovenste ledematen (vinger gewrichten, duim zadelgewricht, schoudergewrichtellebooggewricht) kunnen degeneratief veranderen en klachten veroorzaken. Gewrichtsaandoeningen behoren tot het spectrum van artropathieën. Deze zijn over het algemeen onderverdeeld in inflammatoire (artritiden) en niet-inflammatoire (artrose) vormen. Daarnaast kan onderscheid worden gemaakt tussen infectieus (reactief artritis), inflammatoire polyartropathieën (Felty-syndroom, jicht), artrose (kniegewricht artrose) en andere gewrichtsaandoeningen (protrusio acetabuli).
Oorzaken
Gewrichtsaandoeningen zijn vaak multifactorieel. Triggerende factoren zijn onder meer traumatische of aan groei gerelateerde misvormingen (inclusief heupdysplasie, Hallux valgusknieën met knieën of knieën) en stofwisselingsziekten (jicht), bindweefsel ziekten (lupus erythematosus) en inflammatoire reumatische aandoeningen (chronisch polyartritis, De ziekte van Reiter). Daarnaast individueel of werkgerelateerd risicofactoren zoals zwaarlijvigheid en zware fysieke en eenzijdige belastingen (tillen of dragen van zware lasten, statische spierarbeid, repetitieve bewegingen) kunnen overbelasting van het gewricht veroorzaken en slijtageprocessen versnellen. Het gewricht kraakbeen heeft in toenemende mate een verminderde elasticiteit en kan de mechanische belastingen niet meer voldoende compenseren. Dit leidt tot het versplinteren van kleine kraakbeen deeltjes in de gewrichtsvloeistof. Het gewricht is niet meer voldoende “gesmeerd”. Het zwevende kraakbeen deeltjes irriteren het synoviale membraan en leiden tot acuut ontsteking Het ontstoken synovium produceert meer synoviale vloeistof Gezamenlijke effusies met ernstige pijn ontwikkelen. In het verdere verloop vormt het bot onder het beschadigde kraakbeen zogenaamde osteofyten (nieuw gevormde marginale aanhechtingen) om de verhoogde mechanische belasting te compenseren en verhardt het op het oppervlak (subchondriale sclerose). Het normale bewegingspatroon van het gewricht is verstoord en het synovium wordt verder geïrriteerd.
Typische en veel voorkomende gewrichtsaandoeningen
- Artrose, artritis, reuma
- Kniegewricht artrose
- Artrose van het heupgewricht, ontsteking van het heupgewricht
- gewrichtspijn
- Ontsteking van het schoudergewricht
Symptomen, klachten en tekenen
Gewrichtsaandoeningen kunnen verschillende symptomen veroorzaken. Vaak voorkomend bij ziekten zoals artritis en osteoartritis is dat ze veroorzaken gewrichtspijn De meeste patiënten ervaren voornamelijk 피로, opstarten en inspanning pijn Naarmate de ziekte vordert, 's nachts en spierpijn uiteindelijk optreden, wat secundaire symptomen kan veroorzaken zoals slaapklachten en een algemeen gevoel van malaise. Naarmate de ziekte vordert, gaat de pijn gepaard met bewegingsbeperkingen van de aangetaste gewrichten. Tijdens bewegingen treden krakende geluiden op of is het typische krakende geluid hoorbaar. De gewrichten worden steeds onstabieler en buigen vaker, met breuken tot gevolg. In de meeste gevallen ontwikkelen zich ook benige verdikking en zwelling. Sommige gewrichtsaandoeningen (zoals osteoartritis) manifesteren zich door extern zichtbare gezamenlijke effusies en verkeerde posities. De getroffenen kunnen meestal ook spieratrofie of lokale roodheid en oververhitting opmerken. In het latere verloop wordt de botstof dikker en treden misvormingen en misvormingen op. Gewrichtsaandoeningen vormen een aanzienlijke last voor de getroffenen, aangezien ze gewoonlijk chronisch verlopen en in ernst toenemen naarmate ze vorderen. De fysieke capaciteit neemt sterk af. In de late stadia kunnen de aangetaste gewrichten niet meer zonder pijn worden bewogen.
Diagnose en verloop
In het vroege stadium van de ziekte manifesteert de gewrichtsaandoening zich in het klinische beeld aan de hand van pijn bij aanvang, 피로, en inspanning (de zogenaamde vroege triade). Naarmate de ziekte vordert, constante pijn, nachtelijke pijn en spierpijn duidelijk worden (zogenaamde late trias). Fysiek onderzoek kan een beperkt bewegingsbereik, benige verdikking van de gewrichtscontouren, crepitatie ("slijpen van gewrichtsbeweging"), instabiliteit, verkeerde positie, spieratrofie en contractuur, en lokale hyperthermie en gezamenlijke effusie. Röntgenfoto's kunnen een gerafeld, ruw oppervlak, vernauwing van de gewrichtsruimte, subchondrale sclerose (verdichting van omliggend botweefsel) en keileysten (uitsparingen van botsubstantie) en osteofyten laten zien, vooral in de late fase. Bij chronisch polyartritiskunnen specifieke ontstekingsparameters ook worden gedetecteerd in de bloed tijdens de acute fase. In ernstige gevallen kan er sprake zijn van duidelijke gewrichtsmisvorming en / of secundair chondrocalcinose (deposito's van calcium pyrofosfaten in kraakbeenweefsel).
Complicaties
De complicaties en symptomen van gewrichtsaandoeningen zijn sterk afhankelijk van de betrokken gewrichten en kunnen daarom niet universeel worden voorspeld. In de meeste gevallen is er echter relatief ernstige pijn in de getroffen gebieden en bewegingsbeperkingen. De bewegingsbeperkingen kunnen ook leiden tot psychisch ongemak en Depressie bij veel mensen. Vaak is er naast de drukpijn ook pijn in rust, wat het dagelijks leven bemoeilijkt en de kwaliteit van leven van de patiënt vermindert. Veel patiënten ervaren ook 's nachts pijn, wat kan leiden tot aanzienlijke slaapstoornissen. Gewrichtsaandoeningen kunnen ook leiden tot ontsteking en infecties. Als deze zich verspreiden naar andere delen van het lichaam, kan dit ernstige gevolgen en complicaties hebben. Bovendien kan gewrichtsaandoening ook leiden tot amputatie van de aangedane ledemaat. De behandeling van gewrichtsaandoeningen is afhankelijk van de onderliggende ziekte en wordt meestal uitgevoerd met behulp van crèmes, pijnstillers of door chirurgische ingreep. Therapieën worden ook vaak gebruikt om pijn te verlichten en beweging van de aangetaste gewrichten te bevorderen. De levensverwachting wordt meestal niet gewijzigd door gewrichtsaandoeningen.
Wanneer moet je naar een dokter?
Gewrichtsklachten dienen aan een arts te worden voorgelegd als ze niet direct na een val of ongeval optreden. Daarnaast is medische opheldering nodig zodra de klachten enkele dagen of weken aanhouden. Als ze in intensiteit toenemen of als er meer symptomen zijn, moet een arts worden geraadpleegd. Als de gewrichtsaandoening leidt tot verminderde rijvaardigheid, verlies van levenslust of als alledaagse taken niet meer normaal kunnen worden uitgevoerd, is een bezoek aan de dokter aan te raden. Als er sprake is van een slechte lichaamshouding, ongemak van de spieren, pezen or zenuwenmoet een arts worden geraadpleegd. Als er veranderingen zijn in het skeletstelsel, pijn, spanning of verharding door gewrichtsaandoeningen, is een arts nodig. Als natuurlijke bewegingen niet meer zonder problemen kunnen worden uitgevoerd, is actie vereist. Er moet een arts worden geraadpleegd, zodat nadat de oorzaak is vastgesteld, verlichting kan worden geboden. In het geval van psychische beperkingen, stemmingswisselingen of gedragsproblemen is een bezoek aan de dokter noodzakelijk. Als er sprake is van sociale terugtrekking, depressieve of melancholische fasen en apathie, is een bezoek aan de dokter noodzakelijk. Agressieve gedragsneigingen, cholerische opvallendheid of innerlijke rusteloosheid moeten met een arts worden besproken. Als er slaapstoornissen optreden of er zijn concentratie en aandachtstekorten, moet ook een arts worden geraadpleegd. Overleg met een arts is vereist voordat pijnstillers worden ingenomen.
Behandeling en therapie
Therapeutische maatregelen zijn afhankelijk van de onderliggende oorzaak en het stadium van de ziekte. Een asymptomatische, pijnloze gewrichtsaandoening vereist bijvoorbeeld meestal geen therapie Medicijn therapie met niet-steroïde ontstekingsremmers drugs (bv ibuprofen, diclofenac in de eerste fase) of opioïden (tramadol, tilidine in de tweede fase) heeft tot doel pijnsymptomen te verminderen. In sommige gevallen zogenaamde chondroprotectiva (hyaluronzuur) worden gebruikt, deze werken ontstekingsremmend en werken remmend enzymen die een kraakbeenafbrekend effect hebben. Als er gewrichtseffusies aanwezig zijn, worden deze meestal doorboord om het aangetaste gewricht te ontlasten. In het geval van terugkerende gewrichtseffusies, een medicijn met cortisone kan in het gewricht worden geïnjecteerd om de ontstekingsprocessen op lange termijn te verminderen. Als er een onderliggende reumatische aandoening aanwezig is, moet deze worden behandeld met medicatie (basisreumatisch drugs zoals chloroquine, D-penicillamine, onder anderen). In aanvulling op, immunosuppressiva (methotrexaat) of tumor necrose factor alfa-remmers (infliximab, etanercept) kan worden gebruikt bij chronische polyartritis. Ergotherapie en orthopedisch maatregelen zijn gericht op het aanleren van activiteiten die zacht zijn voor het gewricht, het vermijden van verkeerde spanningen en het verlichten van de druk op het aangetaste gewricht door middel van onderarm steunen, dempende en / of corrigerende inlegzolen, of schoenfittingen. Met behulp van fysiotherapeutisch maatregelenmoet de kenmerkende cyclus van spierdegeneratie, toenemende pijnsymptomen, afname van spieractiviteit en verdere afname van de spieromtrek bij gewrichtsaandoeningen worden doorbroken. Vooral in de vroege stadia kan een verbetering van de degeneratief veranderde gewrichten en omliggende zachte weefsels worden bereikt door de gewrichtsmobiliteit te vergroten, stretching verkorte spier- en ligamentstructuren en spieropbouw. In het geval van chronische pijn, elektrotherapie (korte golf, galvanisatie) kan leiden tot pijnstilling en ontspanning van het omringende weefsel. Daarnaast diverse chirurgische therapie methoden kunnen worden toegepast. Gedurende artroscopie (gezamenlijke endoscopie), kan het gewricht worden gespoeld en het kraakbeen worden gladgestreken. Celtransplantaties en kraakbeenbottransplantaties kunnen worden gebruikt om kleine kraakbeendefecten te herstellen. Aangeboren of traumatische misvormingen worden behandeld door chirurgische correctie van de as om artritische processen te voorkomen of te remmen. Als er sprake is van ernstige gewrichtsvernietiging met permanente pijnsymptomen en mobiliteitsbeperking, wordt kunstmatige gewrichtsimplantatie (vooral knie en heup gewricht) kunnen worden aangegeven.
Vooruitzichten en prognose
Gewrichtsaandoeningen kunnen verschillende oorzaken hebben. Ze worden veroorzaakt door ontsteking of slijtage van de aangetaste gewrichten. Knieën, armen, benen, voeten, schouders of handen kunnen worden aangetast. Indien onbehandeld, zal de aanvankelijk milde pijn zichtbaar toenemen. Degenen die aanvankelijk alleen pijn voelden onder de juiste belasting, zullen deze later zelfs in rust voelen. Pijn treedt ook op bij zitten of liggen. Bewegingsstoornissen en beperkingen in het dagelijks leven komen voor. Vanwege een verscheidenheid aan behandelingsopties is de prognose voor gewrichtsaandoeningen over het algemeen erg goed. De mobiliteit kan worden hersteld en de pijn neemt af. Fysiotherapie, massage, chiropractie or osteopathie zijn slechts enkele mogelijkheden. Bij gevorderde gewrichtsaandoeningen met een relatief slechte prognose kan alleen een operatie helpen. Wie hier niet handelt, zal nauwelijks zonder kunnen pijnstillers, zal afhankelijk zijn van een loophulpmiddel of zal later in een rolstoel zitten. Ontstekingen in de gewrichten verdwijnen met de juiste behandeling en de patiënt is weer pijnvrij. Slijtage van de gewrichten gaat gepaard met veel pijn en is niet te genezen. Behandeling is altijd nodig om de prognose voor de patiënt te verbeteren en de pijn te verlichten.
het voorkomen
Gewrichtsaandoeningen en de progressie ervan kunnen worden voorkomen door individuele en beroepsmatige tot een minimum te beperken risicofactoren Deze omvatten het verminderen van eventueel aanwezig overgewicht, het vermijden van eenzijdige voeg spanning, deelnemen aan sportactiviteiten die de gewrichten ontzien, en het versterken van de spieren die de gewrichten ondersteunen. Gewrichtsaandoeningen veroorzaakt door systemische ziekten zoals jicht of chronische polyartritis kan niet worden voorkomen. Hun progressie kan echter aanzienlijk worden vertraagd door vroege therapie.
Nazorg
In de meeste gevallen van gewrichtsaandoeningen zijn de mogelijkheden voor nazorg ernstig beperkt. De ziekte zelf is in dit geval niet te behandelen, zodat de klachten alleen puur symptomatisch kunnen worden onderzocht en verlicht. Een volledige genezing kan in dit geval ook niet worden bereikt, aangezien gewrichtsaandoeningen een natuurlijke aandoening zijn voorwaarde van het lichaam, wat niet kan worden vermeden op oudere leeftijd. Over het algemeen een gezonde levensstijl met een gezonde dieet en sportactiviteiten hebben een positief effect op gewrichtsaandoeningen en kunnen deze verlichten. Ook op oudere leeftijd worden sportactiviteiten aanbevolen om de aangetaste spieren en gewrichten te bewegen. Bovendien is het innemen van medicijnen ook nuttig bij het verlichten van de symptomen van gewrichtsaandoeningen en het stabiliseren van de gewrichten en botten Patiënten moeten er altijd voor zorgen dat ze hun medicatie regelmatig innemen en op de hoogte zijn van mogelijke interacties Het ongemak kan ook worden verlicht met behulp van fysiotherapie, waarbij de oefeningen uit deze therapie vaak bij de patiënt thuis herhaald kunnen worden om de beweeglijkheid van het lichaam te vergroten. Gewrichtsaandoeningen hebben in de regel geen negatieve invloed op de levensverwachting van de getroffen persoon.
Wat u zelf kunt doen
De zelfhulpmaatregelen die patiënten met een gewrichtsaandoening kunnen nemen, zijn afhankelijk van de oorzaak. De beste vorm van zelfhulp voor degeneratieve gewrichtsaandoeningen is preventie. Ten eerste moet een patiënt zowel individuele als beroepsrisico's tijdig identificeren en beheersen. De eerste groep omvat bijvoorbeeld ernstige zwaarlijvigheidchronisch gebrek aan lichaamsbeweging of het tegenovergestelde, overdreven atletische activiteit die de gewrichten zwaar belast. Op de werkplek is het essentieel om te voldoen aan de voorschriften voor arbeidsveiligheid, in het bijzonder voor het heffen van zware lasten. Bij werkzaamheden met eenzijdig gewricht spanningzijn werkpauzes die worden gebruikt om de aangetaste spieren los te maken erg belangrijk. Bij de eerste tekenen van pathologische slijtage van de gewrichten moet onmiddellijk een specialist, bij voorkeur een orthopedist, worden geraadpleegd. Gerichte behandeling in combinatie met fysiotherapie kan gewoonlijk de progressie van degeneratieve processen stoppen. In het geval van systemische aandoeningen van de gewrichten, zoals jicht, vooral een verandering in levensstijl dieet, kan bijdragen aan een verbetering. Degenen die lijden aan acute gewrichtspijn hebben vaak baat bij temperatuurprikkels, waarbij sommige patiënten positief reageren op warmte en anderen daarop koud Wie positief op warmte reageert, kan de aangetaste gewrichten bestralen met rood licht of regelmatig baden in warm zout water Degenen die er goed op reageren koud kan toevlucht nemen tot ijskompressen van de apotheek.
