Synoniemen in bredere zin
- Kraakbeenvormende stoffen
- Kraakbeenvorming
- Hyaluronzuur
- Kraakbeenvorming
- Kraakbeenbeschermende stoffen
De hieronder vermelde fabrikanten van chondroprotectieve middelen zijn voorbeeldig, andere leveranciers zijn wellicht vergeten. - Synvisc®
- Suplasyn®
- Ostenil®
- Hyalart®
- Durolane®
- Ga door®
- Hya-GAG®
- Orthovisc®
- Fermatron®
- HyaJect®
- Hyalubrix®
- Onder andere
Definitie
Chondroprotectiva zijn kraakbeen beschermingsmiddelen die - volgens de fabrikant - bedoeld zijn om de vernietiging van kraakbeen te stoppen. De chondroprotectiva zouden remmen kraakbeen vernederende stoffen en kraakbeen herstellen. Bovendien zouden de chondroprotectiva een ontstekingsremmend effect hebben.
Het effect van deze medicijnen wordt wetenschappelijk anders beoordeeld. Veel patiënten geven echter een significante vermindering van het gevoel van pijn, wat is bewezen door studies. Deze chondroprotectieve geneesmiddelen kunnen zeker geen kraakbeen opbouw, zoals soms wordt beschreven in advertenties.
Effect
Het effect van de chondroprotectieve middelen is bewezen door klinische studies, die een vermindering aantonen pijn en zwelling en bevestigen een verbetering in gewrichtsmobiliteit. De hoogste werkzaamheid van chondroprotectieve middelen wordt verwacht wanneer hyaluronzuur wordt direct in grote geïnjecteerd gewrichten zoals kniegewricht, heup gewricht or enkel gewricht. Maar ook klein gewrichten zoals vinger gewrichts- of facetgewricht van de wervelkolom profiteren van gerichte infiltraties.
De effectiviteit verschilt sterk van persoon tot persoon. De duur van de effectiviteit varieert ook aanzienlijk. Een verbetering in het bereik van maanden tot meerdere jaren is realistisch.
De duur van de effectiviteit van de chondroprotectiva hangt in belangrijke mate af van het stadium van de artrose. - oppervlakkige kraakbeenlaag
- Middelste kraakbeenlaag
- Verkalkende kraakbeenlaag
- Bones
Chondroprotectiva bestaan voornamelijk uit hyaluronzuur en glucosamine. Glucosamine is een sterk geconcentreerde aminosuiker, die van levensbelang is als bouwstof voor kraakbeen, pezen, ligamenten en botstructuren, evenals voor bindweefsel, slagader muren en de huid.
Het wordt ook gebruikt om kraakbeen in de gewrichten, de wervelkolom, en te vormen botten door middel van zogenaamde “chondral ossificatie“. Glucosamines worden rechtstreeks uit voedsel gesynthetiseerd door een gezond en jong organisme. Met het ouder worden verliest het organisme echter het vermogen om uit voedsel te synthetiseren (= produceren).
Dit wordt versterkt door het feit dat onze moderne dieet biedt gewoonlijk geen voedsel aan dat deze stoffen bevat. Kraakbeen en bindweefsel onderdelen staan tegenwoordig bijvoorbeeld maar heel weinig op het menu. Glucosamine dient als "hyaluronzuur”(Speciale vorm van glucosamine) voor de vorming van synoviale vloeistof, de zogenaamde "synoviale vloeistof".
Hyaluronzuur als chondroprotectief middel wordt bijvoorbeeld aangetroffen in huid- en botweefsel, in het glaslichaam van het oog en in de navelstreng van ongeboren kinderen. Chondroprotectieve middelen worden "intercellulaire cementerende stof" genoemd en worden beschouwd als een belangrijk bestanddeel van de basisstof van bindweefsel. Als het lichaam ontbreekt insuline en / of corticoïden (cortisone), wordt de eigen productie van hyaluronzuur door het lichaam geheel of gedeeltelijk verstoord.
Als direct gevolg van een tekort aan deze chondroprotectieve stoffen als gevolg van deze omstandigheden, kan de synoviale vloeistof, dat op zichzelf viskeus is, wordt dun en waterig, en het kraakbeen van de gewrichtscapsules krimpt ook en wordt broos. Dit leidt uiteindelijk tot erosie van de kraakbeenlagen in de gewrichten, waardoor ontstekingen, zwellingen, stijfheid en pijn. Glucosamine en hyaluronzuur als chondroprotectiva behoren tot de mucopolysacchariden.
Ze worden ook wel "glycosaminoglycanen" genoemd. Een daarvan is chondroïtine, een andere suikerverbinding met een gigantische moleculaire structuur en het belangrijkste bestanddeel van alle kraakbeen, dat wordt geproduceerd uit glucosamine. Omdat het glucosamine-molecuul ongeveer 250 keer kleiner is dan chondroïtine, kan het beter worden opgenomen in de spijsverteringskanaal en dus sneller aan het organisme worden geleverd.
De bioactieve vorm van zowel chondroïtine als glucosamine is respectievelijk chondroïtinesulfaat en glucosaminesulfaat. Alleen in combinatie met het zout van zwavelzuur vormt het stoffen (chondroprotectiva) die door het organisme kunnen worden opgenomen en gebruikt. Levende materie, zoals kraakbeen, ligamenten, pezen en bindweefsel zijn in principe in staat tot regeneratie.
De bindweefselsubstantie is in dit opzicht van bijzonder belang, omdat deze in alle ligamenten aanwezig is, pezen en bloed schepen. Het is de basissubstantie van het gehele skelet, van de meeste organen en verbindt zowel met elkaar als met het omringende lichaamsweefsel. Voorwaarde voor het regeneratieve vermogen van levende materie is echter dat de benodigde materialen in voldoende hoeveelheden aanwezig zijn.
De belangrijkste bouwstoffen van chondroprotectieve middelen zijn de bovengenoemde glycosaminoglycanen: hyaluronzuur, glucsoamine en chondroïtine. Ze zorgen ervoor dat de bovengenoemde weefsels continu worden opgebouwd en afgebroken (= getransformeerd). In het kraakbeen, een bijzondere vorm van “gecomprimeerd” bindweefsel, zijn de cellen verankerd in een compacte en stevige basissubstantie (= matrix).
Kraakbeen maakt deel uit van de skeletstructuur en bestaat voornamelijk uit de bovengenoemde glycosaminoglycanen. Het bevat echter ook een hoog gehalte aan water en collageen. Het grootste probleem bij de regeneratie van kraakbeen is echter dat het niet wordt geleverd bloed en het benodigde bouwmateriaal kan maar moeilijk naar de kraakbeencellen worden getransporteerd.
Als de toevoer van glucosaminoglycanen naar de kraakbeencellen niet gegarandeerd is, verliezen ze hun vermogen om vocht op te slaan en voedingsstoffen op te nemen. De cellen drogen uit, krimpen en sterven uiteindelijk af. Dit leidt vervolgens tot erosie (slijtage) van het kraakbeen en de bijbehorende symptomen.
Chondroïtinesulfaat bindt het meeste water in het bindweefsel, waardoor het zijn elasticiteit en schokken-absorberende eigenschappen. De waterbinding van de chondroprotectieve stoffen wordt bewerkstelligd door een elektrische lading, met behulp waarvan een stroperige massa van gelatineus materiaal wordt gevormd, die zowel de weefselcellen aan elkaar bindt als de bursae en gewrichten smeert. Deze stroperige massa bevat naast chondroïtinesulfaat een hoog gehalte aan hyaluronzuur. Het chondroïtinesulfaat wordt deels via de voeding opgenomen en deels door het lichaam zelf aangemaakt uit glucosaminesulfaat. Bij blootstelling aan vitamine C regelt chondroïtinesulfaat ook de productie en stabilisatie van collageen, een vezelachtig eiwit dat ook nodig is voor de interne binding van bindweefsel en kraakbeen.
