Auto-immuunziekte heeft veel gezichten. Maar het zijn geen externe vijanden zoals virussen, bacteriën, goedaardige of kwaadaardige gezwellen die aan het werk zijn, maar de eigen afweer van het lichaam.
Wat is een auto-immuunziekte?
Auto-immuunziekte is een voorwaarde waarin het afweersysteem van het lichaam zijn eigen structuren aanvalt, zoals cellen en weefsels. Auto-immuunziekte is een verzamelnaam voor ongeveer 60 autoimmuunziekten zoals De ziekte van Crohn, colitis ulcerosa, reumatoïde artritis, De ziekte van Wegener, enz. Ze worden gedifferentieerd volgens de volgende criteria:
Orgaanspecifieke immuunziekten:
Overmatige reacties van de immuunsysteem vallen specifieke organen aan en vernietigen hun weefsels. Dit formulier is het meest wijdverbreid. Systemische auto-immuunziekten:
Deze vorm is niet beperkt tot specifieke organen, maar beïnvloedt ontstekingsziekten in het lichaam, zoals reumatiek 5 - 10% van de getroffenen heeft een systemische ziekte. Tussenliggende auto-immuunziekten:
Deze ziekten kunnen een gemengde vorm zijn tussen de eerste twee of een overgangsfase van de ene naar de andere.
Oorzaken
Naast een erfelijke aanleg, milieufactoren spelen meestal een rol. auto-immuunziekten blijken snel toe te nemen. Een daarvan is gifstoffen. Rokers en mensen die op het werk worden blootgesteld aan minerale olie en siliconenstof, hebben meer kans op reumatoïde effecten artritis Bij genetische aanleg neemt het risico op ziekte ongeveer 16 keer toe. Weekmakers in schoonheidsmiddelen worden beschouwd als de oorzaak van huid ziekten zoals lupus erythematosus. Onze dieet is voorstander van inflammatoire darmziekten zoals coeliakie ziekte. Een van de oorzaken is vermoedelijk een vroege baby dieet met ontbijtgranenpap. Veel patiënten melden dat spanning bevordert of triggert terugval. Een van de nieuwere theorieën is dat de immuunsysteem verveelt zich omdat het door vaccinaties, medicatie en hygiëne niet meer voldoende te maken heeft met vijanden van buitenaf en daarom nieuwe, endogene aanvalsoppervlakken opzoekt.
Typische en veel voorkomende auto-immuunziekten
- Atherosclerose
- psoriasis
- gastritis
- Hashimoto's thyreoïditis
- Syndroom van Sjogren
- Ziekte van Bechterew
- Artritis
- Vitiligo (witte vlekziekte)
- Diabetes mellitus met diabetes type 1
- Ziekte van Crohn (chronische darmontsteking)
- Systemische lupus erythematosus (SLE)
Symptomen, klachten en tekenen
Afhankelijk van het type kan auto-immuunziekte een reeks symptomen veroorzaken. De meeste vormen veroorzaken in het begin onschadelijke symptomen, zoals jeuk, huid huiduitslag en 피로 Een verlies van libido en tintelingen in handen en voeten zijn ook typerend. psoriasis manifesteert zich door huid roodheid, jeuk en schilfering. In gastritissymptomen omvatten maag pijn, verlies van eetlust, misselijkheid, boeren en winderigheid. Ziekte van Bechterew manifesteert zich door inflammatoire rug pijn en ochtend stijfheidterwijl autoimmuunziekten van de gewrichten kan gepaard gaan met zwelling, warme ledematen en gewrichtspijn Auto-immuunziekten van de ogen, zoals bulbaire neuritis, veroorzaken visuele stoornissen en zelfs blindheid Ziekten veroorzaakt door de immuunsysteem kunnen zich dus uiten in een grote verscheidenheid aan symptomen en klachten, afhankelijk van de ziekte en het stadium waarin deze zich bevindt. Om deze reden kunnen de meeste auto-immuunziekten niet op basis van individuele symptomen worden herkend. Een diagnose is meestal pas mogelijk na vaststelling van de oorzaak en diverse lichamelijke onderzoeken. Echter, psoriasis, artritis, ontsteking van de maag slijmvlies en suikerziekte mellitus kan op basis van de duidelijke symptomen worden vastgesteld zonder uitgebreid onderzoek.
Diagnose en verloop
Getroffen personen melden aanvankelijk diffuse symptomen die gemakkelijk door artsen worden gediagnosticeerd of pas laat in de loop van de auto-immuunziekte worden herkend. Het zijn zulke onschadelijke symptomen als jeuk, huiduitslag, lood 피로, tintelingen in handen en voeten, verlies van libido, etc. Zelfs de juiste diagnose is geen garantie voor de juiste behandeling. Tegelijkertijd benadrukken experts het belang van vroege behandeling voor bepaalde ziekten. Gezamenlijk reumatiekMet een tijdige behandeling kunnen bijvoorbeeld de meeste auto-immuunziekten volledig tot stilstand worden gebracht. Er kunnen kleinere of grotere tijdsperioden tussen hen verstrijken. Niemand kan dit voorspellen. De diagnose wordt meestal gesteld door het bepalen van de bloed waarden. Hier kunnen de eerste aanwijzingen van een auto-immuunziekte herkenbaar zijn, bijv. Verhoogd bloed waarden. Een screeningstest kan bewijs van antilichamen opleveren.
Complicaties
Tijdens een auto-immuunziekte en tijdens de behandeling kunnen verschillende complicaties optreden. In het geval van allergieën kunnen bijvoorbeeld chronische huiduitslag en andere secundaire ziekten het gevolg zijn, terwijl bij ernstige auto-immuunziekten de risico's kunnen variëren van gastro-intestinale problemen (De ziekte van Crohn) tot spierverlamming en permanente sensorische stoornissen (multiple sclerose Bijna altijd nemen complicaties toe naarmate de onderliggende ziekte voortschrijdt. Vaak ontstaan er nog meer secundaire klachten, die echter bij het ontstaan van therapie Verdere complicaties zijn altijd afhankelijk van het type auto-immuunziekte. Bijvoorbeeld reumatisch koorts wel leiden aan verschillende hart- ziekten zoals hartfalen en boezemfibrilleren, terwijl een allergie kan vooruitgang boeken zonder enige symptomen. In het geval van hyperthyreoïdie of hypothyreoïdie gaan de risico's weg
typische symptomen zoals veranderd bloed druk of gewichtsverlies. In Ziekte van Graves en De ziekte van Crohn, gezamenlijk ontsteking en andere ontstekingsprocessen kunnen leiden tot verlamming, secundaire ziekten en verdere complicaties. Vanwege de diversiteit aan ziekten en symptomen kan alleen een arts gedetailleerd beantwoorden welke complicaties te verwachten zijn bij een auto-immuunziekte.
Behandeling en therapie
Tot op heden is er geen behandelingsmethode die een uit de pas gelopen immuunsysteem weer op de rails kan krijgen, vooral in het licht van het feit dat er geen specifieke oorzaken zijn voor auto-immuunziekten. Daarom is er geen causale behandeling zoals bij andere ziekten, maar eerder therapie is gebaseerd op symptomen. Ontstekingsremmend of immuunondersteunend drugs worden beheerd. Het is altijd zinvol om een specialist bij de behandeling te betrekken, bijvoorbeeld een dermatoloog, internist, neuroloog of iets dergelijks. Het doel van de behandeling is om de overmatige reactie van het immuunsysteem te dempen zonder deze volledig te elimineren. cortisone wordt als een van de belangrijkste beschouwd drugs, maar het leidt tot tal van bijwerkingen en interacties bij continu gebruik, dus onderzoekers streven ernaar om meer specifieke medicijnen te ontwikkelen. Een nieuwe vorm van therapie, vooral voor systemische auto-immuunziekten, is stamceltransplantatie Dit is bedoeld om het lichaam weer een "nieuwe start" te geven, de overreactie te dempen en de aangetaste organen te beschermen.
Vooruitzichten en prognose
De prognose voor auto-immuunziekten kan zeer variabel zijn en hangt onder meer af van welke organen zijn aangetast en of de voorwaarde is systematisch en progressief. Er is in ieder geval geen causale remedie voor een auto-immuunziekte. Afhankelijk van het tijdstip van diagnose en de exacte aard van de auto-immuunziekte is de prognose ook gunstig. Het is vooral gunstig als de diagnose vroeg wordt gesteld en het getroffen gebied kan worden gestabiliseerd of zijn functie kan worden vervangen door medicatie. Dit geldt bijvoorbeeld voor de alvleesklier. Het kan worden verwijderd als het volledig faalt en zijn functie wordt gecompenseerd door medicatie. Veel getroffen personen hebben een normale levensverwachting en kunnen zonder grote beperkingen leven. Ze hebben alleen een verzwakt immuunsysteem door de medicatie. De prognose is over het algemeen minder gunstig als de zenuwen of vitale organen worden aangetast. De therapie van een auto-immuunziekte laat ook verschillende prognoses toe. cortisone omdat het favoriete medicijn het risico van triggeren met zich meebrengt Syndroom van Cushing met aanhoudende behandelduur. Andere immunosuppressiva brengen ook verschillende risico's met zich mee, maar de kosten en baten moeten op individuele basis worden afgewogen. Een genezende benadering is om het immuunsysteem te vernietigen en vervolgens een stamceltransplantatie Deze procedure gaat echter gepaard met aanzienlijke risico's (hoog sterftecijfer, vatbaarheid voor infecties, afweerreacties, enz.) En moet daarom als laatste redmiddel worden beschouwd.
het voorkomen
Voor klassieke ziekten is het doel om een verzwakt immuunsysteem te versterken zodat het met succes een verdediging kan opbouwen. Bij auto-immuunziekten is het immuunsysteem niet verzwakt maar gericht tegen het eigen lichaam van de patiënt. Omdat er geen exacte oorzaak bekend is, is gerichte preventie moeilijk. Maar een evenwichtig dieet, voldoende beweging en een spanningVerminderd leven kan een positief effect hebben en het algemeen welzijn versterken.
Nazorg
Een auto-immuunziekte vergezelt de meeste mensen hun hele leven. Een causale genezing is niet mogelijk. Daarvoor is de wetenschap niet ver genoeg gevorderd. Nazorg kan daarom niet gericht zijn op het voorkomen van herhaling. Een patiënt kan een langdurige behandeling verwachten. Na een diagnose is het de bedoeling complicaties te voorkomen en het dagelijkse leven van de patiënt te vergemakkelijken. Patiënten moeten worden voorbereid op regelmatige routineonderzoeken. Deze dienen voornamelijk om het verloop van de ziekte te documenteren en om de therapie aan te passen. Afhankelijk van het soort symptomen ondersteunen specialisten de behandeling. Bloedonderzoek komt vaak voor. Op basis van de vastgestelde waarden kunnen artsen in een vroeg stadium bepalen welke lichaamsdelen gevaar lopen. Patiënten nemen medicatie die is afgestemd op hun behoeften. Dit vermindert de typische en specifieke symptomen van hun auto-immuunziekte. In ernstige gevallen is de nazorg ook gericht op het betrekken van gezinsleden. Het doel is om de last van het alledaagse leven over zoveel mogelijk schouders te spreiden. Ook de beroepssituatie moet worden besproken. Tot op heden geen algemeen preventief middel maatregelen zijn bekend die de effecten van de auto-immuunziekte kunnen minimaliseren. Over het algemeen kunnen voldoende lichaamsbeweging, gezonde voeding en een stabiele omgeving het leven van de getroffenen echter gemakkelijker maken.
Hier is wat u zelf kunt doen
Een auto-immuunziekte is geassocieerd met meerdere processen. Het dagelijks leven is vaak moeilijk voor patiënten om tijdens een terugval om te gaan. Normale dagelijkse taken zijn moeilijker of onmogelijk te volbrengen. Het is belangrijk dat patiënten in een stabiele en begripvolle omgeving kunnen leven. Er doen zich vaak moeilijkheden voor bij het uitvoeren van werkzaamheden. Een open discussie vooraf is nuttig, afhankelijk van de branche en de werkgever - dit kan verschillende afwezigheden of problemen minimaliseren. Een uitgebalanceerde hoeveelheid lichaamsbeweging en voldoende herstelperiodes zijn belangrijk voor het organisme en de stofwisseling van het lichaam. Uithoudingsvermogen sporten zoals zwemmen worden aanbevolen. De gewrichts- en spierpijnen die regelmatig optreden als auto-immuun begeleidende symptomen kunnen veel draaglijker worden of volledig verdwijnen in de water, waardoor sporten leuker wordt. Uiteindelijk is het vinden van de juiste sport een individuele zaak. Sporten zoals Modern Arnis moeten ook worden overwogen. Bovendien, het nemen van voedingsstoffen supplementen en homeopathie is nuttig, vooral voor auto-immuunprocessen. Welke remedies worden overwogen, hangt voornamelijk af van de auto-immuunziekte in kwestie. Getroffen personen kunnen advies inwinnen bij een arts of apotheek.