Hoe verloopt een bipolaire stoornis?
Een persoon met een bipolaire stoornis heeft gemiddeld zeven tot acht manisch-depressieve fasen in zijn of haar leven. Dit komt significant vaker voor dan normaal Depressie, die ongeveer drie tot vier terugvallen heeft. EEN manie gewoonlijk duurt ongeveer twee tot drie maanden, terwijl de depressieve fase tot zes maanden kan duren.
Het wordt vooral problematisch voor de getroffenen wanneer de fase verandert. Een bipolaire stoornis type 1 is aanwezig als er ten minste één uitgesproken manische fase is en nog één emotioneel gestoorde episode. Het kan ook aanwezig zijn als er ten minste twee afleveringen van gemengde stemmingen aanwezig zijn.
Bij type 2 bipolaire stoornis overheerst de depressieve episode. Bovendien is er een verzwakt manie met een lichte verhoging van de stemming en een iets verhoogde drive. Men spreekt van snel fietsen als er minstens vier fasen van zijn manie, lichte manie of Depressie binnen een jaar.
Snelle cycli komen vooral voor bij bipolaire stoornissen type 2. De getroffenen ervaren gemiddeld zeven tot acht episodes van hun bipolaire stoornis. De Depressie duurt ongeveer vijf tot zes maanden. De manische fase duurt gewoonlijk twee tot drie maanden.
Niet-medicamenteuze behandeling van de bipolaire stoornis
De behandeling van een bipolaire stoornis moet worden uitgevoerd door a psychiater. Het bestaat uit een niet-medicijn- en een medicijncomponent. De niet-medicamenteuze therapie omvat
- Psycho-educatie: Bij psycho-educatie moet de getroffen persoon vooral worden geïnformeerd over zijn ziekte en er kennis over verwerven.
Studies hebben aangetoond dat mensen die hun ziekte hebben behandeld in de context van psycho-educatie en ermee vertrouwd zijn, minder recidieven hebben dan degenen die alleen medicamenteuze behandeling hebben ondergaan. - cognitieve gedragstherapie: cognitieve gedragstherapie is nog steeds belangrijk. Hier moet de getroffen persoon leren dat hij / zij bepaalde problemen kan beheersen door zijn / haar eigen gedachten en gevoelens en deze daarom kan veranderen.
- Stemmingsbeheersingstherapieën: De getroffen persoon moet door middel van verschillende oefeningen leren om zijn of haar stemming te stabiliseren. - Gezinstherapie en relatietherapie: Idealiter worden de familieleden ook betrokken bij de behandeling van bipolaire stoornissen. Hier is het belangrijkste om te leren omgaan met de ziekte.
Medicamenteuze behandeling van bipolaire stoornissen
Manie en depressie in de context van een bipolaire stoornis worden in principe verschillend behandeld. De therapie van de bipolaire stoornis richt zich meestal op manie, omdat manie gevaarlijker kan worden dan depressie vanwege de verhoogde activiteit. Bovendien is tot op heden in studies niet aangetoond dat antidepressiva voor bipolaire stoornissen effectief zijn.
Bij de medicamenteuze behandeling van een bipolaire stoornis wordt onderscheid gemaakt tussen acute therapie, onderhoudstherapie en faseprofylaxe. Bij een bipolaire stoornis is de behandeling van manie belangrijker dan de behandeling van depressie. Voor meer informatie adviseren wij daarom: Therapie van manie Acute therapie wordt meestal uitgevoerd met de tweede generatie antipsychotica, waaronder risperidon, olanzapine en anderen.
De eerste generatie antipsychotica kan ook voor een korte periode worden gebruikt, maar deze hebben vaker bijwerkingen zoals bewegingsstoornissen. De antipsychotica zijn effectief tegen zowel manie als depressie. Onderhoudstherapie wordt gedurende ongeveer een jaar na acute therapie voortgezet.
Het belangrijkste doel hierbij is om de getroffen persoon te beschermen tegen terugval. Elke bipolaire stoornis moet worden behandeld met een stemmingsstabilisator ter bescherming tegen nieuwe manische en depressieve fasen. De meest populaire stof voor faseprofylaxe is lithium.
Afhankelijk van het type bipolaire stoornis kunnen antipsychotica echter ook de voorkeur hebben (bijv. Voor bipolaire stoornis type 2). Als de stemmingsstabilisator reageert, moet deze over het algemeen voor het leven worden ingenomen. Lithium is de eerste keuze voor stemmingsstabilisatie bij bipolaire stoornissen, vooral als de manische fasen overheersen.
Het is uitstekend tegen manie en heeft een bewezen effect bij het verminderen van suïcidale neigingen. Niet iedereen reageert er goed op lithiumhebben patiënten met bipolaire stoornissen type 1 er meer baat bij. Alle patiënten dienen eerst een behandeling met lithium uit te proberen.
Als er een reactie is, moet lithium levenslang worden ingenomen. Lithium kan leiden tot nier mislukking en hypothyreoïdie. Antipsychotica van de tweede generatie (atypische antipsychotica) hebben bij de behandeling van bipolaire stoornissen de voorkeur boven de eerste generatie.
Dit komt doordat atypische antipsychotica minder bewegingsstoornissen veroorzaken. Ze veroorzaken echter meer verstoringen in het stofwisselingsproces. Dit omvat vooral gewichtstoename, waarover veel patiënten klagen. Toch hebben de atypische antipsychotica minder bijwerkingen dan de typische.
