Stamceltransplantatie

Definitie

Een stamcel transplantatie is de overdracht van stamcellen van een donor naar een ontvanger. Stamcellen zijn lichaamscellen die de oorsprong zijn voor de ontwikkeling van andere cellen. Ze hebben het vermogen om te differentiëren in bijvoorbeeld spieren, zenuwen en bloed cellen.

Rijpe stamcellen worden gevonden in meer dan 20 organen van ons lichaam. Ze vervullen de bijzondere taak om vervangende cellen te vormen en zich te ontwikkelen tot een bepaald type weefsel. In de dagelijkse praktijk worden rijpe stamcellen meestal verkregen uit het bekkenbot door middel van beenmerg prik. Tegenwoordig is de transplantatie of bloed stamcellen is van het grootste belang.

Allogene stamceltransplantatie

Allogene stamcel transplantatie wordt gedefinieerd als de overdracht van stamcellen tussen twee verschillende individuen. De ontvangende persoon ontvangt de stamcellen van een passende donor. De transplantatie wordt voorafgegaan door een zogenaamde conditioneringsfase. Het dient enerzijds om een ​​immuunreactie van de ontvanger tegen de getransplanteerde cellen te onderdrukken en anderzijds om de kwaadaardige, functionele cellen te vernietigen. Voor dit doel een hoge dosis chemotherapie wordt alleen of in combinatie met gebruikt radiotherapie.

Autologe stamceltransplantatie

Bij een autologe stamceltransplantatie zijn de ontvanger en donor dezelfde persoon. De stamcellen worden bij de patiënt afgenomen en opgeslagen. De transplantatie wordt later uitgevoerd en ook na een zogenaamde conditioneringsfase. Als gevolg van chemo- en / of radiotherapeutische behandeling, beenmerg en zijn cellen worden vernietigd en vervangen tijdens de transplantatie. De therapie-efficiëntie is aanzienlijk verhoogd in vergelijking met chemotherapie of alleen bestralingstherapie.

Stamceldonatie

Als in het Duitse donordossier een geschikte donor met vergelijkbare kenmerken als de ontvanger wordt gevonden, wordt een gedetailleerd onderzoek van de donor uitgevoerd met een doorlooptijd van ongeveer een maand. Er zijn twee mogelijkheden voor stamcelverzameling. De stamcellen zijn afkomstig van de beenmerg of van de bloed.

Stamcellen uit het bloed halen door middel van stamcelaferese via a ader is de meest gebruikelijke methode om de stamcellen te verkrijgen. Het wordt poliklinisch uitgevoerd en duurt tussen de vier en vijf uur. Een paar dagen voor de stamcelscheiding krijgt de donor een medicijn dat ervoor zorgt dat de stamcellen in het bloed komen.

De stamcelaferese wordt uitgevoerd in gespecialiseerde centra. Het veneuze bloed gaat een scheider binnen die de stamcellen eruit filtert en het bloed naar het lichaam terugvoert. Een veel minder vaak uitgevoerde methode is de beenmergpunctie van de iliacale top.

De beenmergdonatie wordt uitgevoerd onder narcose. Met een naald wordt tussen de 0.5 en 1.5 liter beenmerg van de donor afgenomen. De duur van de prik is ongeveer een uur. Omdat deze procedure een groter bloedverlies met zich meebrengt, krijgt de donor tegelijk met de inzameling een autologe bloeddonatie.