Driedaagse koorts bij een baby - is dat gevaarlijk?

Drie dagen koorts, die synoniem exanthema subitum, Roseola infantum of ouder de zesde ziekte wordt genoemd, is een van de klassieke kinderziekten van de eerste twee levensjaren. Bijna alle kinderen in het derde levensjaar hebben de ziekte gehad of dragen in ieder geval de ziekteverwekker in zichzelf. Oudere kinderen en volwassenen hebben een laag risico om de ziekte op te lopen.

Symptomen

De driedaagse koorts heeft zeer karakteristieke symptomen, waardoor het gemakkelijk te diagnosticeren is. Het belangrijkste kenmerk van deze virale ziekte is ongetwijfeld de high koorts. Het komt meestal heel snel op en klimt in zeer korte tijd.

Het kan tot 41 graden reiken. Met de koorts hebben veel kinderen, vooral als het zo hoog is, koortsdromen en zijn in de war. De koorts gaat meestal gepaard met de gebruikelijke symptomen zoals rillingen.

Zweten, vermoeidheid, verlies van eetlust, bleekheid en hoofdpijn begeleiden de koorts. Helaas kunnen koortsstuipen ook optreden bij de plotselinge stijging van koorts. Als de kleine patiënt hier last van heeft, is het absoluut noodzakelijk om onmiddellijk de spoedarts te bellen, omdat dit erg gevaarlijk kan zijn voor het kleine kind.

Na ongeveer 3 tot 4 dagen zakt de koorts binnen een paar uur weer naar normaal. Het kind is daarna meestal volledig koortsvrij. Er wordt echter een ander symptoom opgemerkt, dat typerend is voor de driedaagse koorts.

De kinderen krijgen huiduitslag, vooral in de romp, die bij veel kinderen niet jeukt of pijn doet en typisch is voor uitslag bij driedaagse koorts. Na een paar dagen verspreidt deze uitslag zich steeds verder door het lichaam. Het gezicht is echter het enige gebied dat bij sommige kinderen wordt gespaard.

Hoe lang de uitslag duurt, varieert. Bij de meeste kinderen zou het echter één tot drie of vier dagen duren, totdat de uitslag volledig verdwijnt. Bij veel kinderen, naast de bovengenoemde symptomen, gezwollen weefselvocht knooppunten zijn bijvoorbeeld ook te zien.

Deze zijn opgezwollen omdat de immuunsysteem moet in dit geval werken om de ziekteverwekkers te verwijderen virussen, van het lichaam. De weefselvocht knooppunten behoren tot de immuunsysteem. Bovendien kunnen in de loop van de virale ziekte andere, nogal atypische symptomen optreden.

Dit zijn maagdarmklachten zoals diarree, constipatie, winderigheid maar ook braken. Vooral bij diarree en braken het gevaar bestaat altijd dat het kind uitdroogt, daarom moet men hier heel voorzichtig zijn en moet er voldoende vocht worden gegeven. Vaak de keel is ook rood en gezwollen.

De ziekte is in wezen onschadelijk. Alleen de koortsstuipen die af en toe optreden, zijn niet zonder gevaar. In ieder geval moet men een dokter bellen. Er zijn berichten dat kinderen na a beenmerg transplantatie, vaak ernstige infecties in de hersenen en ook de longen kunnen wegvoeren. Dit zijn echter uitzonderingen die zeer zelden voorkomen.