Zonder voedsel kunnen mensen indien nodig een paar weken overleven. Zonder hydratatie sterft de mens na ongeveer drie dagen. Hij wordt geleidelijk vergiftigd. Vloeistofverlies, of uitdroging, kan daarom levensbedreigend zijn en in het ergste geval fataal. Hoe kan vochtverlies optreden en hoe kan het worden voorkomen? In hoeverre dragen ziekten bij aan vochtverlies?
Wat is vochtverlies?
Vloeistofverlies kan vele oorzaken hebben. Uitdroging Symptomen kunnen vooral optreden bij ouderen of mensen die veel zorg nodig hebben. Vloeistofverlies is het voorwaarde van onvoldoende hydratatie van het lichaam, hetzij omdat het lichaam te weinig vocht heeft gekregen, hetzij als gevolg van oorzaken die actief vochtverlies in het lichaam veroorzaken, zoals ziekte. Uitdroging kan niet worden gemeten in liters of milliliter over de hele linie in het lichaam; er zijn eerder een aantal typische symptomen van uitdroging waarbij vochtverlies zich manifesteert. Het lichaam raakt bedwelmd, omdat gifstoffen of afvalproducten uit het lichaam niet langer voldoende via de urine kunnen worden uitgescheiden.
Oorzaken
Vloeistofverlies kan vele oorzaken hebben. Vooral ouderen of mensen die veel zorg nodig hebben, kunnen hier vatbaar voor zijn uitdroging, omdat ze meestal aan meerdere ziekten of beperkingen tegelijkertijd lijden die uitdroging bevorderen. Ze zijn vaak incontinent en hebben daarom de neiging weinig te willen drinken, slecht zicht te hebben of vergeten te hydrateren. Vooral ziekten diarree, kan ook vochtverlies veroorzaken. Vochtverlies kan echter ook optreden als gevolg van te intensieve training bij hoge buitentemperaturen. Fever en het overmatige zweten dat ermee gepaard gaat, kan ook het lichaam uitdrogen. Evenzo suikerziekte-gerelateerde ziekten (diabetes mellitus, diabetes insipidus) leiden tot een verhoogde uitscheidingsfrequentie, wat vochtverlies bevordert. De oorzaken kunnen talrijk zijn en dienen bij twijfel altijd door een arts te worden onderzocht.
Ziekten met dit symptoom
- Diabetes insipidus
- Gastro-intestinale griep
- Diabetische coma
- Acuut nierfalen
- Bacteriële infectie
- Diabetes mellitus
- Bijnierschorsinsufficiëntie
- Bloed vergiftiging
- Burn
Diagnose en verloop
De diagnose hydratatie is relatief eenvoudig te stellen via de huid voorwaarde Het lijkt perkamentachtig, als je met duim en wijsvinger een vouw tekent, bijvoorbeeld op de handrug, blijft deze vouw over. Als het huid voldoende gehydrateerd waren, zou de huid onmiddellijk terugkeren naar zijn oorspronkelijke staat. Over het algemeen is het huid ziet er gerimpeld en onvoldoende uit, zelfs met aanvankelijk vochtverlies als acuut voorwaarde. Meestal hallucinaties komen ook voor of andere psychologische kenmerken. Delirium kan ook voorkomen. De cursus is uiteindelijk dodelijk als ze niet wordt behandeld ureum wordt niet uitgescheiden. Als het lichaam geen vocht meer krijgt of als het verlies ondanks toevoer (door ziekte) te groot is, verdroogt het lichaam en sterft het. Er is ook een verhoogd risico op lijden trombose of soortgelijke ziekten. De bloed "Verdikt", kunnen stolsels ontstaan, die embolieën, beroertes of kunnen veroorzaken hart- aanvallen.
Complicaties
Een gebrek aan vocht, ook wel uitdroging of uitdroging genoemd, gaat in de meeste gevallen gepaard met een verstoring van zout evenwicht (elektrolytenbalans). Als het vloeistofverlies oploopt tot 12 tot 15%, schokken kan optreden, wat eerst wordt weergegeven door acuut zwakte van de bloedsomloop en vervolgens door een verstoring van het bewustzijn. Als het vloeistoftekort niet onmiddellijk wordt gecompenseerd, symptomen zoals lethargie en verwarring, en zelfs delirium or coma, Kan ontwikkelen. Als diarree en braken tot uitdroging hebben geleid, kunnen deze symptomen verergeren en aanhouden, wat leidt tot verder vochtverlies en elektrolyten Aan de andere kant, net als high koortskunnen deze symptomen eerder secundair zijn dan triggers. Als het gebrek aan vloeistof niet snel wordt gecompenseerd, kan de bloed plasma kan dikker worden en het risico op trombose neemt aanzienlijk toe. Dientengevolge, veneus bloed schepen kan geblokkeerd raken. In ernstige gevallen acuut nier Dit risico is vooral hoog in het geval van voorbeschadigde nieren. Als de uitdroging is veroorzaakt door een infectie, bijvoorbeeld een salmonella infectie, moet worden verduidelijkt of pathogenen zijn al in de bloedbaan terechtgekomen. In zeldzame gevallen is er een risico op pericarditis (ontsteking van de hartzakje) En endocarditis (ontsteking van de binnenbekleding van de hart-). Longontsteking (ontsteking van de longen), spondylitis (ontsteking van de wervellichamen), osteomyelitis (ontsteking van de beenmerg), artritis (ontsteking van de gewrichten), of hersenvliesontsteking (meningitis) kan ook niet helemaal worden uitgesloten.
Wanneer moet je naar een dokter?
Er zijn verschillende oorzaken voor vochtverlies. Naast te weinig drinken of meer zweten, braken, diarree, koorts of stofwisselingsstoornissen zoals suikerziekte kan ook leiden tot vloeistofverlies in aanzienlijke mate. Naast het verlies van vocht zelf, is er altijd een verlies van elektrolyten, die uitermate belangrijk zijn voor het lichaam. Om deze reden is het zinvol om lichamelijk vochtverlies zo vroeg mogelijk door een arts te laten onderzoeken. De arts kan zijn ervaring gebruiken om te beoordelen of het vochtverlies van zijn patiënt met medicatie moet worden behandeld of dat het conservatief is therapie met een verandering in dieet, inclusief veel drinken en anders afwachten, is voldoende. Hij weet ook dat in het geval van vochtverlies, virussen, bacteriën of parasieten kunnen mogelijke oorzaken zijn. Dit kan een uitgebreidere behandeling vereisen en is een andere reden om bij vochtverlies direct een arts te raadplegen. Patiënten die zich troosten met het feit dat ze bijvoorbeeld net weer een aanval hebben gehad gastro-enteritis en dat het bijbehorende vochtverlies normaal is, handelen roekeloos. Vloeistofverlies is niet alleen op zichzelf gevaarlijk, maar kan ook andere gevaarlijke ziekten veroorzaken, zoals trombose, hart- aanvallen en beroertes. Dit komt omdat vochtverlies ook het bloed beïnvloedt, dat dikker of stroperiger wordt. Dus het tijdige bezoek aan de dokter in geval van vochtverlies, naast de therapie want het heeft ook een preventieve werking tegen andere ziekten.
Behandeling en therapie
In alle gevallen van dreigend chronisch of acuut vochtverlies krijgt de patiënt een infuus, idealiter een intraveneuze infusie die in de ader Een subcutane infusie, dwz een infusie door de huid, is echter ook mogelijk, maar wordt veel langzamer door het lichaam gemetaboliseerd. Afhankelijk van het type vochtverlies, voedingsstoffen of mineralen kan ook aan dit infuus worden toegevoegd, maar het is meestal een eenvoudige zoutoplossing (NaCl = natrium chloride) die de risicopatiënt ontvangt. Verder staat natuurlijk de behandeling van een mogelijke onderliggende ziekte op de voorgrond. Als er sprake is van een diarreeziekte, wordt deze behandeld.
Vooruitzichten en prognose
Bij vochtverlies treedt een zeer ongezonde en tevens bedreigende toestand voor het lichaam op. Dit moet koste wat het kost worden vermeden of onmiddellijk worden behandeld. Als het vochtverlies aanhoudt en niet wordt behandeld, treedt de dood meestal na drie dagen op. Als gevolg van het vochtverlies raken de fysieke functies ernstig aangetast. Wanen, hoofdpijn, delirium en coma optreden. Het is niet ongebruikelijk dat vochtverlies optreedt bij koorts en gastro-intestinale aandoeningen. In dit geval moet de patiënt de vloeistofinname verhogen tot make-up voor het verlies. Langdurig vochtverlies kan leiden naar nier mislukking. In de meeste gevallen is het vochtverlies goed te behandelen. Voor dit doel krijgt de patiënt een infuus toegediend, die hem niet alleen van vocht voorziet, maar ook van belangrijke voedingsstoffen. mineralen zitten ook in deze infusie. De getroffen persoon moet gedurende de dag veel vocht drinken om vochtverlies te voorkomen. Dit geldt vooral op warme zomerdagen en tijdens zware lichamelijke inspanning. In de meeste gevallen leidt de behandeling tot succes en treden er geen verdere beperkingen op.
het voorkomen
Als preventieve maatregel kan ervoor worden gezorgd dat u dagelijks voldoende drinkt. Verdunde vruchtensappen of sapspitzers, ongezoet theesoorten of mineraal water zijn het beste voor dit doel. Mensen zouden ongeveer twee liter vloeistof per dag moeten consumeren, waarvan we sommige al via voedsel binnenkrijgen, zoals yoghurt of fruit en groenten (meloenen, komkommers, tomaten, enz.). Tijdens het sporten, griep symptomen of op warme dagen moet de vochtopname in ieder geval worden aangepast aan de nieuwe omstandigheden. Om exsiccose (uitdroging) te voorkomen, moet bijvoorbeeld voor elk half uur inspanning een halve liter worden gedronken. Ziekten die tot vochtverlies leiden, moeten altijd worden behandeld. Vooral bij immuungecompromitteerde mensen, dwz zieken, bejaarden of jonge kinderen, kan vochtverlies zeer snel levensbedreigend worden. Infusie kan ook preventief worden toegediend bij hoogrisicopatiënten, maar dit zou geen permanente oplossing moeten zijn. Vochtverlies moet niet lichtvaardig worden opgevat en moet altijd worden behandeld.
Hier is wat u zelf kunt doen
Onvoldoende hydratatie kan ernstige schade veroorzaken en in het ergste geval de dood. Geef de patiënt in geval van acute uitdroging vocht en bel onmiddellijk de alarmcentrale. In minder ernstige gevallen kan uitdroging zelf worden gecorrigeerd. Vaak getroffen zijn ouderen die opzettelijk weinig drinken of daardoor geen voldoende dorst meer krijgen urine-incontinentie Deze mensen moeten regelmatig een zelftest uitvoeren. Dit houdt in dat u in de huid van de hand of knijpt onderarm Als de op deze manier ontstane huidplooi niet direct weer glad wordt, wordt het lichaam niet voldoende van vocht voorzien. De getroffenen moeten dan een drinkplan opstellen en dit consequent naleven. Vloeistofverlies treedt ook vaak op tijdens of na het sporten. Uithoudingsvermogen Met name atleten dienen daarom altijd een water fles mee en neem regelmatig drinkpauzes. Het risico op uitdroging is vooral hoog bij hoge temperaturen. Sporten mag daarom niet tijdens de middagwarmte of op dagen met extreme temperaturen. Bovendien moet ervoor worden gezorgd dat er voldoende aanvoer is mineralen na zwaar zweten Als het vochtverlies het gevolg is van diarree, kan de patiënt eerst de onderliggende ziekte behandelen. In de natuurgeneeskunde worden houtskoolcomprettes aanbevolen, die binden bacteriën en hun gifstoffen. Droog bosbessen worden ook beschouwd als een milde remedie tegen diarree. Tegelijkertijd moet de patiënt voldoende drinken en zoute koekjes met natrium, zodat het lichaam ook de aangevoerde vloeistof kan vasthouden.
