Innerlijke enkel pijn

Introductie

Onder de naam van pijn in het binnenste enkel (malleolus medialis), verschillende opties moeten worden overwogen, afhankelijk van welke structuren in dit gebied worden aangetast. Meestal beïnvloedt het de botten, pezen, ligamenten of zelfs spieren, maar vaatziekten of systemische klinische beelden zoals reumatiek kan ook veroorzaken pijn in het binnenste enkel. Het is ook belangrijk om te onderscheiden of de pijn al lange tijd (chronisch) of acuut (bv. na het sporten) aanwezig is en welke bijbehorende symptomen zoals roodheid en zwelling aanwezig zijn.

Oorzaken

Pijn van binnen enkel kan veel verschillende oorzaken hebben. Ze kunnen grofweg worden onderverdeeld in traumatische en niet-traumatische oorzaken. Dit laatste kan worden veroorzaakt door een onderliggende ziekte zoals reumatiek or jicht.

Maar ook chronische verkeerde belasting, bijvoorbeeld door onjuist schoeisel of sportieve overbelasting, kan de oorzaak zijn van pijn in de binnenste enkel. Het is ook mogelijk dat deze stammen traumatische gevolgen kunnen hebben door de ontsteking die zich in het gebied ontwikkelt. Dit omvat bijvoorbeeld het klassieke enkeldraaien.

De meest voorkomende redenen voor pijn in de binnenste enkel worden veroorzaakt door de omliggende spieren, pezen en ligamenten. In de meeste gevallen ligt de nadruk op onjuiste belasting door ongeschikt schoeisel (bijv. Fles lopend schoenen wanneer jogging, maar ook hoge hakken in het dagelijks leven), chronische overspanning (lang joggen) of te zwaar. De posterieure tibialis-spier maakt deel uit van de kuitspieren en is betrokken bij voetextensie (plantairflexie) en stabilisatie van de transversale boog van de voet.

De pees loopt langs de achterkant en binnenkant van de kuit en trekt dan achter de binnenste enkel naar de onderkant van de voet, waar hij vertakt. Pijn in de spier of in het gebied waar de pees loopt, is daar vaak het eerste teken van tendovaginitis. Dit is een inflammatoire verandering in de pees schede, meestal als gevolg van over- of onderinspanning.

Getroffen zijn voornamelijk vrouwen van middelbare leeftijd, hardlopers (ongeschikt schoeisel en overbelasting), maar te zwaar en gebrek aan lichaamsbeweging kunnen ook een rol spelen. Bij de opheldering is het eveneens belangrijk om een ​​fundamentele ziekte uit te sluiten, zoals reumatiek or jicht als oorzaak. Als de symptomen worden genegeerd en geen maatregelen worden genomen om de oorzaken te verhelpen, is het resultaat een afgeplatte platte voet (afvlakking van de dwarsboog) en in het ergste geval zelfs een gescheurde pees.

Therapeutisch gezien worden ontstekingsremmende geneesmiddelen (zogenaamde NSAID's) en immobilisatie het vaakst overwogen in de acute fase. Op de lange termijn kunnen de oorzaken (bijv. Onjuist schoeisel of te zwaar) moet worden behandeld. Het deltaspier ligament (Lig.

deltoideum) bestaat uit vier delen en dient ter stabilisatie van de enkelgewricht. De pezen van de posterieure tibiale spier (M. tibialis posterior) en de lange teenbuiger (M. flexor digitorum longus) kruisen het ligament. Verwondingen aan de ligamentstructuren bij de enkel worden meestal veroorzaakt door een verdraaiing van de voet, waarbij de buitenste ligamenten voor bijna 95% worden aangetast. Slechts zelden is er sprake van een inwaartse knik en dus schade aan het deltaspierband. Als het deltaspierband echter scheurt als gevolg van een overdreven naar binnen draaiende (pronatie beweging), moet het meestal tijdens een operatie worden gehecht.