Vormen van angina pectoris en hun behandeling:
Angina borstspier (borst beklemming) is een symptoom dat gewoonlijk optreedt als onderdeel van een stoornis in de bloedsomloop van de hart- schepen, bekend als coronair hart- ziekte (CHD). Een stal angina pectoris is aanwezig als het herhaaldelijk en altijd in ongeveer dezelfde mate is opgetreden. Hoewel dit een symptoom is dat aangeeft hart- ziekte, het is geen acute noodsituatie.
Er zijn medicijnen beschikbaar om het onaangename drukgevoel in het gebied van de borst Dit zijn preparaten die de werkzame stof nitroglycerine bevatten, ook wel bekend als glyceroltrinitraat. In de omgangstaal worden ze vaak ook wel nitraten of afgekort nitrospray genoemd.
Nitroglycerine geeft stikstof (NO) af in het lichaam. Dit leidt via een reactieketen tot vasodilatatie. De bloed schepen, vooral de kransslagaders (kransslagaders), zijn de trigger voor de symptomen bij een acute aanval van angina borstspier.
Niet genoeg bloed gaat door de schepen, wat resulteert in een verminderde bloedstroom naar de hartspier. Als nu nitroglycerine wordt gebruikt, is de bloed bloedvaten verwijden zich en meer bloed bereikt het hart. Als angina pectoris stabiel is, verdwijnen de symptomen meestal snel na inname van nitroglycerine.
Nitroglycerine is verkrijgbaar in verschillende vormen, bijvoorbeeld als pompspray die onder de tong of als bijtcapsules. Angina pectoris komt vaak voor tijdens lichamelijke inspanning. Naast medicamenteuze behandeling is het belangrijk om de fysieke belasting onmiddellijk te stoppen.
Als de symptomen niet onmiddellijk stoppen na het nemen van nitropreparaten of als ze anders aanvoelen dan normaal, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Instabiel angina pectoris is gelijk aan acuut coronair syndroom. In tegenstelling tot stabiele angina pectoris, moet bij acuut coronair syndroom worden aangenomen dat een acuut hartaanval aanwezig totdat het tegendeel is bewezen.
Instabiele angina pectoris is daarom in eerste instantie een acute noodsituatie, die een onmiddellijke medische presentatie vereist. De eerste arts die de patiënt behandelt, zal onmiddellijk een ECG schrijven en bloedmonsters nemen om te beslissen of het een hartaanval of niet. Als ECG verandert typisch voor a hartaanval worden gedetecteerd, moet de patiënt onmiddellijk naar een ziekenhuis worden vervoerd waar een hartkatheteronderzoek kan worden uitgevoerd.
Zodra zeker is dat het een hartaanval is, worden bepaalde medicijnen gegeven. Deze omvatten acetylsalicylzuur (ASA) en heparine Beide stoffen dienen om het bloed te verdunnen.
Een derde bloedverdunner (Meestal clopidogrel of prasugrel) kan ook worden gegeven. Nitropreparaten zoals nitroglycerine kunnen in principe ook worden gebruikt. Ze hebben echter geen oorzakelijk effect bij onstabiele angina pectoris.
Afhankelijk van de bijbehorende symptomen, worden andere geneesmiddelen gebruikt bij onstabiele angina pectoris: morfine kan worden gebruikt voor ernstig pijn en om de symptomen te kalmeren. In aanwezigheid van een high hartslagkan het gebruik van geneesmiddelen uit de bètablokkersgroep worden overwogen. Als het medisch personeel ter plaatse niet direct kan bepalen of het een hartaanval is, bijvoorbeeld omdat er geen ECG-apparaat beschikbaar is of er geen bloed kan worden afgenomen, wordt de medicamenteuze behandeling voor instabiele angina pectoris meestal gestart zodra een acute hartaanval wordt vermoed.
In het geval van onstabiele angina pectoris is het essentieel dat de patiënt snel naar een klinische instelling wordt vervoerd voor verdere diagnostiek. In tegenstelling tot angina pectoris is prinzmetale angina geen vasculaire verandering als gevolg van verkalking, maar een vasospasme. Het spierstelsel van de kransslagaders daarom krampen en leidt dus tot een kortstondige vermindering van de bloedstroom.
In acute gevallen, zoals bij de klassieke vorm van angina pectoris, worden nitraatpreparaten gebruikt voor medicamenteuze behandeling. Bovendien kunnen in het kader van profylactische (preventieve) therapie geneesmiddelen uit de groep van calcium antagonisten worden gebruikt voor behandeling. Deze omvatten medicijnen zoals verapamil, diltiazem en amlodipine.
