gastro-enteritis

Introductie

een gastro-intestinale griep is geen griepziekte veroorzaakt door invloed virussen in de darm, zoals de indruk kan worden gewekt. In het geval van een gastro-intestinale griep veroorzaakt door virussen or bacteriën, de ziekteverwekkers nestelen en vermenigvuldigen zich in de darm slijmvlies, verstoor dan het hele spijsverteringsproces en activeer ook de immuunsysteem, wat leidt tot ontsteking van de darm slijmvlies. Indien bacteriën niet direct ter plaatse worden gevonden, kunnen hun toxines of componenten van hun omhulsel hetzelfde effect hebben op het slijmvlies van het maagdarmkanaal.

De andere oorzaken hebben ook allemaal een ontsteking als een gemeenschappelijke oorzaak van de symptomen van gastro-enteritis. In medische terminologie wordt gastro-enteritis ook wel gastro-enteritis genoemd. Omdat in de geneeskunde ontsteking altijd wordt aangeduid met het achtervoegsel "-itis", is het al duidelijk uit de naam dat gastro-enteritis ontsteking van de maag (=gast) en darm (=enterum). Als gevolg van de ontsteking kunnen de slijmvliescellen die de darm bekleden hun functie niet meer goed uitoefenen en blijven de voedselcomponenten en opgenomen vloeistoffen in de darm in plaats van zoals gebruikelijk in het lichaam te worden opgenomen. Deze voedselresten binden extra water in de darm en de ontlasting wordt steeds dunner – de typische diarree ontstaat.

Duur van een gastro-enteritis

De duur van een gastro-intestinale griep hangt af van welke ziekteverwekker de ziekte heeft veroorzaakt. Meestal beginnen de symptomen met: misselijkheid en braken. In de loop van de ziekte diarree en pijn in de buik ook in.

Deze gaan vaak het langst mee. Als virussen, zoals het rota- of norovirus, de oorzaak van de ziekte zijn, verschijnen de symptomen meestal heel plotseling met een snelle verergering. Ze gaan echter gemiddeld maar 1 tot 5 dagen mee.

Bacterie die gastro-enteritis kunnen veroorzaken zijn bijvoorbeeld Campylobacter, Salmonella of E. coli-bacteriën. Als ze de oorzaak van de ziekte zijn, duurt de duur van de symptomen meestal tussen de 1 - 2 weken. Echter, Salmonella kan met name nog in het lichaam aanwezig zijn nadat de symptomen zijn verdwenen, en tot enkele maanden ook in de stoelgang.

Bovendien geneest acute gastro-enteritis mogelijk niet volledig en aanhoudende symptomen zoals: misselijkheid or diarree kan gebeuren. Als dit het geval is, moet een arts worden geraadpleegd. Deze arts kan de oorzaak van de aanhoudende klachten ophelderen door de patiënt te onderzoeken.

Dit kan een ontsteking zijn van het slijmvlies van de maag, die wordt veroorzaakt door de irritatie van de maag na een gastro-enteritis. Anderzijds moet ook worden uitgesloten of er parasieten aanwezig zijn die ook voor langdurige klachten kunnen zorgen. De duur van de ziekte hangt af van de ernst van de gastro-enteritis en of de arts virussen of bacteriën als oorzaak van de ziekte aanneemt.

Als de symptomen heel plotseling beginnen, zonder een duidelijke oorzaak zoals vermoed voedselvergiftiging, kan een virale infectie worden aangenomen. Patiënten worden meestal de komende 3 dagen met ziekteverlof opgenomen. Als het begin geleidelijk is of na het eten van bedorven voedsel, kan de patiënt een week tot 10 dagen met ziekteverlof worden genomen.

Het verloop van een gastro-intestinale griep hangt af van de ziekteverwekkers die de ziekte hebben veroorzaakt. Als virussen verantwoordelijk zijn voor de infectie, beginnen de symptomen heel plotseling. De eerste symptomen verergeren snel misselijkheid, vaak gevolgd door braken.

Naarmate de ziekte vordert, diarree en krampachtig pijn in de buik mag volgen. De symptomen verdwijnen echter meestal net zo snel als ze kwamen. Daarom eindigt een virale gastro-enteritis meestal na 1-5 dagen.

Daarentegen is het beloop van de gastro-enteritis, die niet door virussen maar door bacteriën wordt veroorzaakt, iets langduriger. Ook hier beginnen de symptomen in het bovenste maagdarmkanaal. De symptomen sluipen langzaam binnen en verergeren geleidelijk.

Diarree is vaak meer uitgesproken bij bacteriële infecties. Dit komt door het feit dat sommige bacteriën toxines produceren die leiden tot een verhoogde zoutuitscheiding. Het zout in het maagdarmkanaal bindt water aan zichzelf, waardoor de ontlasting vloeibaarder wordt.

Daarnaast, koorts komt vaker voor als bijwerking van gastro-enteritis veroorzaakt door bacteriën. Of antibiotische therapie nodig is om de ziekte te genezen, moet worden besproken met de huisarts. De bacteriële infectie van het maagdarmkanaal duurt 1-2 weken en de symptomen verbeteren geleidelijk in de loop van de tijd. De incubatietijd beschrijft de tijd tussen infectie met de ziekteverwekkers en het eerste optreden van symptomen.

Het is, net als de duur van de gastro-enteritis, afhankelijk van het type ziekteverwekkers. Als virussen de oorzaak van de ziekte zijn, verschijnen de symptomen kort na infectie. De incubatietijd voor rotavirus is 1-3 dagen, voor norovirus is dit slechts 6-50 uur.

Onder de bacteriën, salmonella zijn degenen die leiden tot de snelste aanvang van de symptomen. Ze worden vaak opgenomen door bedorven voedsel. De eerste symptomen verschijnen een paar uur tot een paar dagen later, afhankelijk van de hoeveelheid ingenomen bacteriën.

De meeste bacteriën hebben echter een langere incubatietijd. De incubatietijd van een Campylobacter-infectie is 2 – 6 dagen. De verschillende E. coli-bacteriën veroorzaken de eerste symptomen tussen 2 en 10 dagen.

Bij een reisinfectie is vaak de ziekteverwekker ETEC betrokken. Het leidt tot de bekende reisdiarree, die 1-4 dagen na infectie voor het eerst optreedt. De duur van de infectie hangt af van de ziekteverwekker die de gastro-enteritis veroorzaakte.

Virussen hebben meestal een infectieduur die de symptomen slechts enkele dagen overschrijdt. Het norovirus is bijvoorbeeld meestal een week na de symptomen niet meer besmettelijk. In het geval van bacteriën kan de infectieduur langer zijn. Salmonella kan tot 10 weken na de gastro-enteritis nog in de ontlasting worden uitgescheiden. Het is heel belangrijk om te weten dat vooral de inname van antibiotica leidt tot een langere infectieduur.