Synoniemen in bredere zin
Water-urinaire dysenterie
Definitie
Diabetes insipidus is het verminderde vermogen van de nieren om geconcentreerde urine te produceren bij gebrek aan water, dwz wanneer het lichaam te weinig vocht heeft. Men kan onderscheid maken tussen een centrale en een niervorm (oorzaak gelegen in de nier).
Samengevat
Diabetes insipidus is een hormoontekort (ADH - hormoon), wat leidt tot een verhoogd vochtverlies via de nieren. Dit tekort kan worden veroorzaakt door onvoldoende productie in de hersenen of door onvoldoende gebruik door de nier zelf. In beide gevallen wordt te veel urine uitgescheiden die niet voldoende geconcentreerd is, dwz sterk verdund.
De getroffen personen hebben altijd veel dorst en kunnen ook 's nachts niet zonder drinken. De diagnose kan worden gesteld door dorst te testen en toe te dienen ADH-achtige stoffen. De therapie hangt af van de vorm van de ziekte.
Oorzaken
Er zijn twee bekende oorzaken van suikerziekte insipidus. Een centraal formulier, dat wil zeggen het verkeerd sturen van informatie veroorzaakt in de hersenen, en een nier (ren (lat.) = nier), dwz een storing van het hormoon ADH gelegen in de nier.
Dit hormoon zorgt voor een gereguleerde vochtuitscheiding via de nieren. Afhankelijk van het watergehalte van het lichaam zorgt het ervoor dat de vloeistof op een dienovereenkomstig regulerende manier wordt uitgescheiden. Het mechanisme ligt in de installatie van kleine kanaaltjes (aquaporines) in de wand van de niertubuli.
Hoe meer van deze kanalen, die water uit de primaire urine in de nier naar de bloedsomloop terugvoeren, hoe minder vocht er via de nier kan worden afgevoerd. Daarom, als dit hormoon ontbreekt, kunnen minder van deze aquaporines worden opgenomen en verliest het lichaam vocht. De drie belangrijkste en meest typische symptomen van diabetes insipidus zijn polyurie (vaak plassen), dat bij patiënten wel 20 liter per dag kan bedragen.
De urine is erg verdund vanwege het hoge watergehalte. Door het grote vochtverlies heeft de diabetes insipiduspatiënt altijd dorst - ook 's nachts kan hij niet zonder drinken. Als de patiënt de hoeveelheden die hij uitscheidt niet kan drinken, uitdroging en uitdroging ontwikkelen, wat snel een dodelijk gevaar kan worden, vooral voor kleine kinderen.
Exiccosis (intern uitdroging) is ook gevaarlijk bij volwassenen. Andere symptomen die kunnen optreden als gevolg van vochttekort zijn: Bij kleine kinderen (jonger dan 2 jaar) is er vaak diarree (diarree) in plaats van polyurie (frequent urineren)! Als de patiënt geen last heeft van een nachtdier drang om te plassendiabetes insipidus praktisch uitgesloten. Vaak plassen (polyurie)
- Constante dorst met veel drinken (polydipsie)
- Gebrek aan concentratie van de urine (asthenurie)
- Droge huid en slijmvliezen
- Constipatie
- Slaapstoornis
- Spierkrampen
- Prikkelbaarheid
