Symptomen van een hernia van de cervicale wervelkolom | Hernia van de cervicale wervelkolom

Symptomen van een hernia van de cervicale wervelkolom

De cervicale wervelkolom draagt ​​de hoofd en ondersteunt zijn mobiliteit. In het gebied van de cervicale wervelkolom, zenuwen die de armen en handen en de diafragma ontstaan. Als zenuwwortel irritatie of compressie van de zenuwwortels treedt op, ze kunnen ontstoken raken, wat wordt waargenomen als pijn.

Deze pijn in de nek, schoudergebied en armen is meestal het eerste teken dat de zenuwen zijn ontstoken. Bovendien is er een gevoel van ongemak in de aangetaste dermatomen (delen van de huid die worden geïnnerveerd door de zenuw), dat in de loop van de tijd toeneemt en constant aanwezig is. Deze gewaarwordingen omvatten gevoelloosheid of een tintelend gevoel in de arm of hand, vergelijkbaar met de voeten van mieren, en kunnen een ander teken zijn van een hernia.

Overmatig pijn or brandend gevoel wordt ook geteld als een gevoel van ongemak. Daarnaast kan het ook voorkomen dat de spierkracht afneemt. Als gevolg hiervan treedt zwakte in de arm en hand op.

Patiënten hebben ook symptomen zoals hoofdpijn, duizeligheid en ook oorgeluiden, zoals tinnitus, optreden. Sensorische stoornissen, zoals gevoelloosheid of tintelingen, kunnen ook in het gezicht voorkomen. De symptomen komen vaker voor wanneer de hoofd gekanteld, zijwaarts of achterwaarts.

Tijdens deze bewegingen voelt 5% van de patiënten iets dat kan worden vergeleken met een elektrische bliksemschicht die door het hele lichaam gaat (Lhermittiaans teken). Daarnaast neemt de pijn toe bij het liggen, het kan zelfs zo erg worden dat liggen niet meer mogelijk is omdat de pijn te sterk is. Als verlamming of verlies van gevoel optreedt, moet dringend een arts worden geraadpleegd.

Daarnaast neemt de pijn toe bij het liggen, het kan zelfs zo erg worden dat liggen niet meer mogelijk is omdat de pijn te sterk is. Als verlamming of verlies van gevoel optreedt, moet dringend een arts worden geraadpleegd. De pijn die gepaard gaat met de hernia in de cervicale wervelkolom wordt veroorzaakt door de gecomprimeerde zenuwen door de verplaatste schijf.

Afhankelijk van hoeveel de zenuw of zijn wortel is samengedrukt, varieert de kracht en de aard van de pijn ook. Het kan scherp zijn, brandend en precies gelokaliseerd (bijvoorbeeld: schietende pijn / herschreven kloppende pijn / Hermittsches-teken) of saai, trekkend en moeilijk te lokaliseren. De pijn komt voornamelijk voor in de nek en schoudergebied, uitstralend in de armen en hoofd zijn ook mogelijk. Een verergering van de pijn bij a hernia van de cervicale wervelkolom treedt op wanneer het hoofd achterover of zijwaarts wordt gekanteld, of tijdens het liggen en 's nachts.

Diagnose

Het eerste consult met de patiënt is een belangrijk onderdeel van het diagnostisch proces. De geuite klachten zoals pijn in de rug, vooral in de nek schoudergebied, kan wijzen op een verzakking van de cervicale wervelkolom. Daarnaast stelt de arts vragen als: “Heeft u enige gevoelloosheid of tintelingen in uw armen of individuele vingers opgemerkt?

Bij eenvoudige lichamelijke onderzoeken kan het vermoeden van a hernia in de cervicale wervelkolom kan worden versterkt. Als tekenen van verlamming, sensorische stoornissen of een verminderde kracht van de arm of vinger spieren optreden, dit duidt op een gecompliceerd verloop van een hernia van de cervicale wervelkolom. Een dergelijke ziekte kan echter ook asymptomatisch optreden, dus zonder echte symptomen.

Dan kan alleen een beeldvormende procedure een hernia in de nek detecteren. Een afname van de hoogte van de tussenwervelschijf kan wijzen op een verzakking in een Röntgenstraal. Computertomografie (CT) of magnetische resonantiebeeldvorming (MRT) zijn beschikbaar voor een exacte diagnose.

Bij een MRI van de cervicale wervelkolom worden doorsnedebeelden van de cervicale wervelkolom gemaakt. Hier kan men de exacte locatie van de hernia van de cervicale wervelkolom. Een hernia van de cervicale wervelkolom kan conservatief of operatief worden behandeld.

Terwijl de conservatieve behandeling overeenkomt met de therapie van de hernia van de cervicale wervelkolom (fysiotherapie, pijntherapie), zijn er enkele verschillen in de chirurgische procedure. In de zogenaamde microtherapie, die tot de pijntherapie van een hernia wordt een fijne naald tussen de wervellichamen ingebracht onder CT-controle en wordt een lokaal anestheticum geïnjecteerd nabij de schijf. Percutane nucleotomie is een optie voor de chirurgische behandeling van een hernia van de cervicale wervelkolom.

Hier worden kleine canules met oplopend lumen in een endoscopische procedure bij de hernia geplaatst. Kleine microchirurgische instrumenten worden vervolgens ingebracht, de hernia wordt gevisualiseerd en verwijderd. In sommige gevallen is de schijf voorbehandeld met een enzym.

Hierdoor wordt de schijfkern kleiner. Een andere chirurgische methode is de microchirurgische ingreep, waarbij kleine huidincisies worden gemaakt over het aangetaste gebied van de cervicale wervelkolom. Deze operatie wordt uitgevoerd met behulp van een operatiemicroscoop.

De schijf wordt van voren benaderd, onderzocht en vervolgens verwijderd. Bovendien wordt de hernia verwijderd. Als er naast de hernia ook benige vernauwingen bestaan, kunnen deze ook in dezelfde sessie worden verwijderd.

Een stabiel implantaat, ook wel kooi genoemd, wordt gebruikt om de schijf te vervangen. Als er slechts één hernia is of als de hernia zich slechts in één segment bevindt, kan de indicatie voor een discusprothese worden gegeven. Deze bewerking wordt uitgevoerd onder narcose en duurt ongeveer 2 uur.

De operatie aan de cervicale wervelkolom wordt vanaf de voorkant uitgevoerd. Dit gebeurt via een incisie in de huid. Toegang vanaf de voorkant minimaliseert het risico van spinal cord letsel.

De tussenwervelschijf wordt verwijderd en een beweegbare plastic kern wordt ingebracht, die is vastgezet en verankerd tussen de wervels. Het voordeel van deze chirurgische methode is dat vroege mobilisatie na de operatie weer mogelijk is en direct fysiotherapie kan worden gekoppeld aan de operatie. Door de kunststof kern tussen de wervels verliest de wervelkolom zijn mobiliteit niet.

Patiënten kunnen ongeveer 2 dagen na de operatie naar huis worden ontslagen. Ze moeten nog een paar weken een nekbrace dragen. De prognoses laten een zeer laag complicatiepercentage zien.

Zo is 85% -90% van alle patiënten na de operatie klachtenvrij. Om deze reden worden conventionele chirurgische methoden, zoals gewrichtsverstijving, steeds minder vaak uitgevoerd. Enkele weken na de operatie kan de voortgang van de patiënt worden gevolgd door middel van CT of MRI van de cervicale wervelkolom.

Hernia-schijven worden nog te vaak geopereerd, hoewel in de meeste gevallen een gerichte en professioneel geleide fysiotherapie even veelbelovend is. De oefeningen voor therapie moeten in detail worden geleerd en in eerste instantie worden geïnstrueerd, omdat de cervicale wervelkolom een ​​gevoelige en mobiele structuur is die tegelijkertijd moet worden beschermd. De belangrijkste oefening is om een ​​gezonde hoofd- en lichaamshouding aan te leren en deze in het dagelijks leven vast te houden.

Vaak wordt tijdens kantoorwerk het hoofd te ver naar achteren in de nek geplaatst, waardoor alle structuren van de cervicale wervelkolom worden belast. De rechtopstaande houding kan naast mindfulness in het dagelijks leven gespierd worden ondersteund. Met behulp van terabands kan de erectie van de bovenste thoracale wervelkolom worden versterkt, wat vaak mede verantwoordelijk is voor verschoven schijven in de cervicale wervelkolom.

Tijdens deze oefeningen de thoracale wervelkolom moeten volledig worden opgericht tegen de spanning van de ligamenten in en de schouderbladen moeten naar achteren worden geleid. Om de baarmoederhals uit te rekken en te versterken Nekspierende nek kan tegen lichte weerstand naar voren en opzij worden gebogen. De weerstand kan worden gegenereerd door het gewicht van de eigen arm of door de zwaartekracht.

Voorwaartse flexie kan worden gedaan op de rug door de kin langzaam naar de borst tegen de zwaartekracht in. Aanvankelijk mag de cervicale wervelkolom niet worden overbelast, omdat deze vaak betrokken is bij het mechanisme dat de hernia veroorzaakt. Om het ongemak dat gepaard gaat met de hernia in de cervicale wervelkolom te verlichten, worden veel verschillende medicijnen gebruikt.

Bijzonder belangrijk zijn pijnstillers en spierverslappers (medicijnen die de spieren ontspannen). Het bereik van verschillende pijnstillers is breed. Voor milde tot matige pijn, conventioneel pijnstillers die niet receptplichtig zijn, kunnen worden gebruikt.

Deze omvatten ibuprofen, diclofenac or paracetamol. Bij bijzonder ernstige pijn en alleen onder medisch toezicht, opioïden kan worden voorgeschreven om de pijn te verlichten. Echter, opioïden zijn niet geschikt voor langdurig gebruik omdat ze ernstige bijwerkingen hebben (constipatie, misselijkheid, braken) en kan leiden tot gewenning en afhankelijkheid.

Een ander uitgangspunt voor medicamenteuze therapie zijn medicijnen voor spieren ontspanning. Deze omvatten bijvoorbeeld sedativa (werkzame stoffen uit de benzodiazepinegroep), die naast het gewenste effect ook vermoeidheid, sufheid en gastro-intestinale complicaties veroorzaken. Deze middelen kunnen ook verslavend zijn als ze langdurig worden ingenomen.

zenuwpijn wordt behandeld met medicijnen die anders worden gebruikt om te behandelen epilepsie en kan ook slaperigheid veroorzaken. Uitgebreide informatie over dit onderwerp vindt u bij Geneesmiddelen bij hernia Chirurgie heeft de voorkeur boven conservatieve therapie als het heeft gefaald en de symptomen na enkele weken nog steeds aanhouden, of als er daarnaast neurologische afwijkingen (sensorische stoornissen, spierzwakte, verlamming) optreden. pijnigen. Bovendien wordt een hernia van de cervicale wervelkolom geopereerd als de spinal cord is beschadigd (myelopathie).

De operatie wordt uitgevoerd in het ziekenhuis onder algemeen anesthesie. De tussenwervelschijf chirurgie is een kleine ingreep, die nu minimaal invasief kan worden uitgevoerd met een chirurgische microscoop. De operatie wordt gebruikt om het gelekte weefsel te verwijderen zonder de spinal cord.

Vanaf dit punt kunnen twee verschillende procedures worden gekozen. Een mogelijkheid is om de wervels in de cervicale wervelkolom te verstevigen door de door het incident getroffen wervellichamen te verbinden met een tijdelijke aanduiding (bottransplantaat of iets dergelijks) in plaats van de tussenwervelschijf en met metalen platen en schroeven. Dit moet dienen om de wervelkolom weer te stabiliseren, waardoor patiënten mobiliteit verliezen in het verstijfde wervelsegment.

Deze methode wordt voornamelijk gebruikt bij oudere patiënten vanwege het verlies aan flexibiliteit. Als een patiënt al op jonge leeftijd een hernia van de cervicale wervelkolom heeft gehad, is de kans groter dat een tussenwervelschijfprothese wordt geïmplanteerd nadat de defecte tussenwervelschijf is verwijderd. Voor beide operaties kan de chirurg een onderscheid maken tussen twee toegangswegen voor de tussenwervelschijfoperatie: ofwel vanaf de zijkant van de nek (voorkant) of vanaf de nek (achterkant).

De operatie duurt tussen de 60 en 90 minuten, ongeacht de toegangsroute. Daarna moet de patiënt 4-6 dagen in het ziekenhuis blijven voordat hij naar huis wordt ontslagen, waar hij / zij het de eerste 4-6 weken rustig aan moet doen. Na deze rustperiode wordt de reconstructie van de nek en Nekspieren kan worden gestart in het kader van fysiotherapie.

Complicaties treden zelden op tijdens een tussenwervelschijfoperatie van de cervicale wervelkolom. Afhankelijk van de toegangsroute, schepen of zenuwen kunnen worden beschadigd, is schade aan het ruggenmerg zeer zeldzaam geworden door de minimaal invasieve aanpak. Echter, na een cervicale wervelkolomoperatie, zoals bij alle andere operaties, wondinfecties of wond genezen stoornissen, evenals postoperatieve bloeding kunnen optreden.