A ureterale steen is een aanbetaling in de urineleider. In de meeste gevallen a ureterale steen gaat vanzelf weg.
Wat is een uretersteen?
In de geneeskunde, a ureterale steen is ook bekend als een uretersteen. Ureterstenen zijn zogenaamde concreties, gestolde massa's die kunnen worden afgezet in een hol orgaan zoals de urineleider, bijvoorbeeld. Zo'n concretie wordt onder meer een uretersteen genoemd, omdat deze qua uiterlijk op een steen lijkt. Afhankelijk van het aantal en de vorm van ureterstenen en hun locatie, kunnen de afzettingen in de urineleider kan milde tot koliek veroorzaken pijn Omdat uretersteen schade aan de urethrale kan veroorzaken slijmvlies, in sommige gevallen is er een lichte bloeding die in de urine kan worden opgespoord. Ureterale calculus komt met gelijke frequentie voor bij vrouwen en mannen. Tegelijkertijd neemt het risico op het ontwikkelen van ureterstenen toe met de leeftijd.
Oorzaken
Een uretersteen wordt vaak veroorzaakt door te geconcentreerde urine of door een te hoge a concentratie van bepaalde stoffen in het lichaam. Overeenkomstige stoffen lossen niet op in de urine en er ontstaan kristallen - net als de uretersteen. Mogelijke oorzaken van een verhoogde concentratie van verschillende stoffen en een daaropvolgende uretersteen zijn bijvoorbeeld een onbalans dieet en / of bestaande stofwisselingsziekten. De inname van verschillende medicijnen kan ook het ontstaan van ureterstenen bevorderen. Bovendien kan een uretersteen worden bevorderd door bestaande ontstekingen van de urinewegafvoerende organen. Omdat het lichaam van een gezond persoon stoffen produceert die de ontwikkeling van een uretersteen remmen, is een andere mogelijke oorzaak van tandsteenvorming een tekort aan overeenkomstige endogene stoffen. De onderliggende oorzaken van een uretersteen kunnen echter niet altijd duidelijk worden geïdentificeerd.
Symptomen, klachten en tekenen
Ureterstenen kunnen heel verschillende symptomen veroorzaken. Ureterstenen kunnen bijvoorbeeld gedurende een lange periode volledig asymptomatisch blijven. Soms sporen van bloed worden gevonden bij een laboratoriumonderzoek van de urine, maar ze waren helemaal niet zichtbaar voor het blote oog van de getroffenen. Bloed in de urine, zichtbaar en onzichtbaar, kan een eerste indicatie zijn van een uretersteen, omdat het, afhankelijk van de locatie en grootte, verwondingen aan de slijmvliezen veroorzaakt. Ureterstenen kunnen echter ook ernstige gevolgen hebben pijn dat vereist onmiddellijk onderzoek en behandeling. Dit is vooral het geval als de uretersteen begint te bewegen en zich bijvoorbeeld dwars in de urineleider duwt. Volledige of gedeeltelijke preventie van urine-uitstroom zou het gevolg zijn, wat kan leiden tot interne vergiftiging. Een dwarse steen die de urineleider blokkeert, veroorzaakt echter ook zeer ernstig pijn bij getroffen personen. De pijn wordt meestal omschreven als koliekachtig en van bijna ondraaglijke intensiteit. Indicaties van een uretersteen worden soms gevonden als incidentele bevindingen in ultrageluid Afhankelijk van de grootte en locatie dient verdere behandeling met de specialist te worden besproken, want met name grote stenen kunnen dat leiden koliek. Kleine urineleiderstenen die de getroffen persoon geen ongemak bezorgen, gaan vaak vanzelf weg en kunnen vaak zonder behandeling onder medisch toezicht worden gewacht.
Diagnose en verloop
Om een uretersteen en de oorzaken ervan te diagnosticeren, vindt meestal eerst een patiëntgesprek plaats. In dit gesprek vraagt de behandelende arts bijvoorbeeld naar de symptomen van een patiënt; Er kan bijvoorbeeld navraag worden gedaan naar een rode verkleuring van de urine en / of een uretersteen die al in het verleden is opgetreden. De patienten medische geschiedenis wordt meestal gevolgd door een fysiek onderzoek. In aanvulling op bloed en urinetests, röntgenfoto's of ultrageluid Er kunnen beelden worden gemaakt om een uretersteen te visualiseren. Als er een uretersteen aanwezig is, hangt het verloop van de ziekte onder meer af van de grootte en positie van de steen; kleinere stenen kunnen bijvoorbeeld na enige tijd vanzelf verdwijnen met behulp van ondersteunend maatregelen (zoals voldoende drinken). Als dit niet gebeurt, verschillende therapeutische maatregelen kan nodig worden. Mogelijke complicaties die verband houden met een urinesteen zijn onder meer ontsteking van de urinewegen; pathogenen kan zich van hier naar de nier en / of bloed. als de urine in de nier als de urinewegsteen erg groot is, kan dit leiden tot ernstige nierbeschadiging.
Complicaties
Een uretersteen blokkeert de afvoer van urine, die daardoor een back-up kan maken. Dit vergroot het risico dat de urinewegen of zelfs de urinewegen nier zal ontstoken raken. In het ergste geval is de ontsteking kan zich systemisch door het hele lichaam verspreiden, wat leidt tot bloedvergiftiging Dit kan leiden tot meervoudig orgaanfalen. Bovendien kan de urine zich opstapelen naar de nier, die hierdoor kan uitzetten en zo kan leiden tot een water zaknier (hydronefrose). Hierdoor kan de nier na verloop van tijd falen (nierinsufficiëntie), zodat de kwaliteit van leven van de getroffen persoon ernstig wordt aangetast. De nier heeft problemen met voldoende uitscheiden zuren, zodat ze zich ophopen in het lichaam en het overzuren. Kalium ionen worden ook niet meer voldoende uitgescheiden, die ook accumuleren en kunnen leiden tot hartritmestoornissen Bovendien niet genoeg water wordt uitgescheiden. Dit blijft in het bloed en de hart- moet meer werk doen, de bloeddruk stijgt. Op lange termijn kan dit leiden tot atherosclerose. Verhoogd oedeem wordt ook waargenomen, zoals meer water wordt uit het bloed en in de weefsels gedwongen. In het ergste geval kan de nier zijn output niet langer bijdragen om het leven van de patiënt in stand te houden, dus de patiënt moet ondergaan dialyse of zelfs een nieuwe ontvangen niertransplantatie.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Omdat een uretersteen meestal gepaard gaat met hevige pijn en andere onaangename symptomen, moet altijd een arts worden geraadpleegd. Het bezoek aan de dokter is noodzakelijk wanneer de patiënt lijdt aan ernstige pijn tijdens het plassen. Deze pijn is brandend of steken en kan een zeer negatieve invloed hebben op de kwaliteit van leven van de getroffen persoon. Pijn in de nieren of flanken kan ook wijzen op een uretersteen en moet worden onderzocht. Vaak is er ook een rode verkleuring van de urine door bijmenging met bloed. Misselijkheid kan ook wijzen op een uretersteen en moet altijd worden onderzocht als deze optreedt met pijn tijdens het plassen. Als de uretersteen niet wordt behandeld, kan in het ergste geval nierbeschadiging optreden. Een uretersteen wordt behandeld door een uroloog. Een vroege diagnose kan snel en zonder complicaties tot een positief verloop van de ziekte leiden. In ernstige gevallen of als de pijn erg hevig is, kan ook het ziekenhuis worden bezocht.
Behandeling en therapie
Koliekpijn geassocieerd met een uretersteen kan symptomatisch worden behandeld met pijnstillende of krampstillende medicatie; dergelijke analgetica kunnen in de patiënt worden geïnjecteerd ader, bijvoorbeeld. Als een uretersteen niet vanzelf verdwijnt of met behulp van de toevoer van grote hoeveelheden vocht, leiden speciale medicijnen er in sommige gevallen toe dat de steen weggaat. Verdere behandelingsopties zijn het opbreken van een grote uretersteen met behulp van verschillende procedures. De resulterende kleinere stukjes van de uretersteen gaan dan meestal vanzelf over. In het geval van een uretersteen die niet groter is dan ongeveer 2.5 centimeter, kan een geschikte externe desintegratie gewoonlijk worden uitgevoerd met ultrageluid golven. Als deze procedure niet mogelijk is, zijn er verschillende andere desintegratiemethoden beschikbaar, waarbij apparaten in de urineleider worden ingebracht. Als de bovenstaande procedures succesvol blijven of niet mogelijk zijn, is een laatste therapeutische stap het verwijderen van de uretersteen met behulp van een operatie.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van een uretersteen is gunstig. Bij de meeste patiënten kan spontane genezing worden gedocumenteerd, omdat bij hen de vastgehouden stoffen in het lichaam vanzelf oplossen en worden verwijderd. Behandeling is niet altijd nodig vanwege de beschreven mogelijkheid. De gerichte toevoer van vloeistoffen kan al het oplossen van een uretersteen teweegbrengen en zo het herstel op gang brengen. De afgezette kristallen kunnen verschillende groottes ontwikkelen. Deze zijn verantwoordelijk voor het optreden van mogelijke complicaties. In ernstige gevallen, pijn en ontsteking optreden. Als de patiënt verzwakt is immuunsysteem, genezing kan worden vertraagd. De ontsteking kan zich verspreiden en verslechtering van het algemeen veroorzaken volksgezondheid Medische zorg is nodig zodat het organisme voor voldoende verdediging kan zorgen. In zeldzame gevallen is chirurgische ingreep noodzakelijk. De uretersteen wordt volledig verwijderd en de patiënt wordt als genezen uit de behandeling ontslagen. In de loop van het leven is een nieuwe vorming van de uretersteen mogelijk. Vooral mensen met een ongezonde levensstijl lopen gevaar. De prognose blijft goed als de symptomen terugkeren. Hoe eerder het vreemde lichaam wordt opgemerkt, hoe kleiner het risico om het te verwijderen. Op de lange termijn wordt echter nog steeds een verandering in eetgewoonten aanbevolen om herhaling te voorkomen.
het voorkomen
Om een urineleidersteen te voorkomen, adviseren medische professionals eerst algemene preventiemogelijkheden, zoals het drinken van voldoende hoeveelheden vocht (ongeveer 2 tot 4 liter per dag) en het eten van een dieet dat is niet te zwaar in zout. Omdat zwaarlijvige mensen vaker ureterstenen hebben, kan preventieve gewichtsvermindering nuttig zijn. Bovendien kan, indien medisch wenselijk, een uretersteen met medicatie worden voorkomen.
Nazorg
Na het verwijderen van urinestenen, nazorg maatregelen moet op individuele basis worden beslist. Urinesteenziekte komt in ongeveer 50 tot 70 procent van de gevallen terug. Regelmatige medische vervolgonderzoeken zijn daarom noodzakelijk. Als onderdeel van het vervolgonderzoek stelt de arts een stofwisselingsdiagnose en neemt daartoe onder meer urinemonsters en een fysiek onderzoek Bij chronische aandoeningen kan een uitgescheiden uretersteen worden gebruikt voor analyse. Steenanalyse en andere elementaire diagnostische maatregelen worden gebruikt om deze vast te stellen volksgezondheid klachten. Typische urinediagnostiek wordt uitgevoerd met behulp van een urineteststrip. De arts controleert cystine, urinezuur en struvi-niveaus, onder anderen. Als er afwijkingen zijn van de norm, kan medicatie worden voorgeschreven om de vorming van een nieuwe uretersteen te voorkomen. Bij een positief beloop zonder chronische aandoeningen kan de frequentie van vervolgonderzoeken worden verminderd. Bij chronische stofwisselingsstoornissen is een maandelijkse frequentie aan te raden. Het eerste vervolgonderzoek vindt plaats op zijn vroegst vier weken na de eerste behandeling van de steen voorwaarde Eerder onderzoek geeft alleen informatie over de onmiddellijke ontwikkeling erna therapie, maar niet op de lange termijn. De patiënt moet tijdens de follow-up zo nodig andere medische professionals raadplegen. De nazorg wordt verleend door de huisarts van de patiënt of een uroloog. Bij chronische ziekten moet ook de betreffende specialist bij de vervolgonderzoeken worden betrokken.
Wat u zelf kunt doen
Ureterstenen moeten altijd door een arts worden behandeld. Begeleidende medische behandeling, divers huismiddeltjes en zelfhulpmaatregelen zijn beschikbaar. De getroffenen moeten eerst voldoende drinken - minstens drie liter per dag - en voldoende bewegen. Lichamelijke oefening en fysiotherapie kan de steen meestal snel losmaken en wegspoelen. Regelmatig traplopen wordt beschouwd als een bijzonder effectieve maatregel voor ureterale of nierstenen Als dit geen enkel effect heeft, dieet en voeding supplementen met veel magnesium kan helpen. Een alternatieve remedie uit de natuur is paardebloem Genomen in de vorm van thee, ondersteunt het diureticum de verwijdering van ureterstenen en bevordert het ook de nieren circulatie. Bovendien is een dieet Er moet rekening worden gehouden met een laag vlees- en vetgehalte. Bovenal, calcium, dat is opgenomen in melk en zuivelproducten, moeten worden vermeden bij acute ureterstenen. Hetzelfde geldt voor rabarber, snijbiet, spinazie en andere voedingsmiddelen die oxaalzuur, evenals voedsel dat te veel bevat suiker en zout. Als deze maatregelen geen effect hebben, moet een arts worden geraadpleegd en moeten de stenen medisch worden behandeld. Klassiek pijnstillers zoals ibuprofen or metamizol, maar ook natuurlijk pijnstillers uit de natuur helpen tegen de pijn.
