Op het gebied van geneeskunde verwijst papillaire stenose naar een vernauwing van de grotere papil duodeni, ook bekend als de papilla duodeni Vateri. De papil is een mucosale plooi binnen de twaalfvingerige darm waarin de twee uitscheidingskanalen van de alvleesklier en galblaas samen openen. Versmalling van de papil kan een breed scala aan oorzaken hebben en belemmert de uitstroom van spijsvertering enzymen geleverd door de galblaas en alvleesklier.
Wat is papillaire stenose?
Ongeveer in het midden van de circa 25 centimeter lange twaalfvingerige darm, die rechtstreeks verbinding maakt met de maag, is er een karakteristieke vouw van slijmvlies. De grote gal kanaal (ductus choledochus) en het pancreaskanaal (ductus pancreaticus) openen samen in de slijmvliesplooi. Van de papilla duodeni Vateri, spijsvertering enzymen afgescheiden door de lever en alvleesklier sijpelen in de passerende voedselpulp. Als de gemeenschappelijke opening gedeeltelijk is verplaatst of vernauwd, is er sprake van papillaire stenose. Ernstige vernauwing of totale blokkering resulteert in een achterstand van enzymen in de galblaas en pancreas, en het voedselpulp in de darm wordt niet of onvoldoende geleverd met de nodige enzymen die dienen om vetten af te breken, eiwitten en koolhydraten, onder andere.
Oorzaken
De oorzaken die tot papillaire stenose leiden, kunnen pathologische processen zijn in of op de papil zelf, de twee voedingskanalen of bijvoorbeeld vaste stenen die de papilla Vateri verstoppen. Ontsteking van de gal kanalen of het voedingskanaal van de alvleesklier met overeenkomstige vernauwing kunnen worden veroorzaakt door een bacteriële infectie. De ziekmakende bacteriën ofwel afkomstig zijn uit de bloedbaan of bijvoorbeeld tijdens een ERCP (endoscopische retrograde cholangiopancreatografie) vanuit de darm naar een van de twee voedingskanalen worden getransporteerd. ERCP biedt de mogelijkheid om de papil en de twee feederkanalen endoscopisch te inspecteren en om wijzigingen aan te brengen of zelfs te verwijderen galstenen. Ontsteking kan ook worden gepromoot door galstenen en back-up van enzymen. In zeldzame gevallen bacterieel ontsteking verschijnt als de boosdoener, meestal gesocialiseerd met auto-immuunziekte. In zeer zeldzame gevallen kunnen zich verklevingen met littekens vormen na een operatie of na ERCP, wat leidt tot papillaire stenose. Andere mogelijkheden van obstructie van de uitstroom kunnen het gevolg zijn van verplaatsing van de ruimte van zich ontwikkelende tumoren in het gebied van de optische zenuw of beide toevoerkanalen.
Symptomen, klachten en tekenen
Papillaire stenose kondigt zich aan met pijn in de bovenbuik, afhankelijk van de ernst. Aanvankelijk relatief niet-specifiek pijn in de buik wordt specifieker en ernstiger als papillaire stenose aanhoudt en cholestase of pancreatitis, of beide, ontstaan door de achterstand van enzymen en spijsverteringssappen. Cholestase veroorzaakt door papillaire stenose is een extrahepatische cholestase die gepaard gaat met misselijkheid en braken en vertoont tekenen van geelzucht (icterus) vanwege het optreden van hyperbilirubinemie. Het eerste dat opvalt, is gele verkleuring van de ogen en een bruinachtige verkleuring van de urine. Pancreatitis manifesteert zich ook met pijn in de bovenbuik, vaak uitstralend naar de onderste thoracale wervelkolom en enigszins vergelijkbaar met spit In ernstige gevallen kunnen ook symptomen van icterus optreden en kunnen zich ernstige problemen voordoen. Als papillaire stenose het gevolg is van "mechanische" oorzaken, zoals pijnloze verklevingen of pijnloze goedaardige tumoren, zullen dezelfde symptomen optreden als de ernst van de stenose toeneemt.
Diagnose en ziekteprogressie
Als papillaire stenose wordt vermoed, kan een grondige geschiedenis worden gebruikt om te bepalen of galstenen ooit aanwezig zijn geweest of dat er problemen zijn geweest met de alvleesklier of galblaas. In veel gevallen maakt echografie met hoge resolutie het mogelijk conclusies te trekken over de voorwaarde van de papil en of er een stenose aanwezig is. Als er nog steeds onzekerheid is, een endoscopische retrograde cholangiopancreaticografie (ERCP), kan duidelijkheid bieden. ERCP geeft direct endoscopisch inzicht in de papilla en de twee voedingskanalen, het choledochale kanaal en het pancreaskanaal. Voor puur diagnostische doeleinden wordt ERCP geleidelijk vervangen door MRCP, magnetische resonantie cholangiopancreatografie, omdat het een niet-invasieve procedure is zonder risico op letsel of infectie. Het is echter natuurlijk een puur beeldvormende, diagnostische procedure die niet geschikt is voor noodzakelijke ingrepen. Het verloop van ziektesymptomen veroorzaakt door papillaire stenose hangt af van de progressie van de stenose. Als de stenose aanhoudt, zal dit de ontwikkeling van pancreatitis en cholestase met alle bijbehorende problemen.
Complicaties
Papillaire stenose heeft een zeer negatieve invloed op de algehele kwaliteit van leven van de getroffen persoon en kan deze aanzienlijk verminderen. In de regel lijdt de getroffen persoon aan ernstig pijn in de buik in dit geval, wat echter gebeurt zonder een bijzondere en zichtbare reden. Verder is er braken en ook permanent misselijkheid In het verdere verloop van de ziekte geelzucht ontwikkelt zich ook, wat schade aan de nieren veroorzaakt. De ogen van de getroffen persoon worden ook geel. De pijn in de buik kan zich ook verspreiden naar de andere delen van de aangedane persoon en dus leiden slaapproblemen, vooral 's nachts. Patiënten lijken geïrriteerd door de papillaire stenose en hebben er niet zelden last van Depressie Het permanente pijn in de buik leidt vaak tot een verlies van eetlust, zodat de getroffen persoon ook afvalt. De behandeling van papillaire stenose wordt uitgevoerd met behulp van medicatie. In sommige gevallen kan de ziekte echter vanzelf genezen. Er zijn geen bijzondere complicaties. In de regel wordt ook de levensverwachting van de patiënt niet beïnvloed.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Aanhoudende of terugkerende pijn in de maag gebied moet aan een arts worden voorgelegd. Als er sprake is van interne zwakte, een afname van de fysieke prestaties en een afname van het vermogen van de getroffen persoon om ermee om te gaan spanningis een arts nodig. Misselijkheid, braken of een vergeling van de huid evenals ogen zijn tekenen van een volksgezondheid stoornis en moet worden opgehelderd. Als bestaande pijn leidt tot problemen met de voortbeweging of het omgaan met het dagelijks leven, is een arts nodig. Tot overleg met de arts dient het gebruik van pijnstillers te worden vermeden vanwege mogelijke complicaties. Voortdurende ervaring met spanning, verminderde levensvreugde en verminderde kwaliteit van leven dienen met een arts te worden besproken. Als er storingen zijn in het spijsverteringskanaal, een geluid in het maagdarmkanaal, een verlies van eetlust evenals een afname van het lichaamsgewicht, moet een arts worden geraadpleegd. Als onregelmatigheden in het bovenlichaam zich blijven verspreiden of als er rugklachten ontstaan, zijn dit waarschuwingssignalen voor het organisme. Er is mogelijk een ziekte die moet worden behandeld. Storingen tijdens het plassen, verkleuring of een ongebruikelijke urinegeur zijn verdere indicaties die met een arts moeten worden besproken. Als depressieve stemmingen aanwezig zijn of ontwenningsgedrag duidelijk is, is een arts nodig. Veel patiënten met papiloedeem-stenose klagen dat ze zich ziek, onwel of in het algemeen niet tevreden voelen met hun leven.
Behandeling en therapie
Behandeling van papiloedeemstenose is afhankelijk van de oorzaak. Het eerste doelpunt van therapie is het identificeren en corrigeren van de reden voor het veroorzaken van de stenose. In veel gevallen kan dit de behandeling van een ontsteking zijn om de zwelling in het gebied van de papil of de voedingskanalen te verminderen, zodat de stenose vrijwel vanzelf verdwijnt. In de meeste gevallen kan een ERCP worden uitgevoerd, waarbij niet alleen de exacte diagnose wordt gesteld, maar ook direct ingrepen kunnen worden uitgevoerd, zoals het verwijderen van galstenen of dilatatie van de papilla of de gal- of pancreasbuis. Daarnaast kunnen stents of drains worden geplaatst en kunnen ook de nodige incisies worden gemaakt met behulp van een papillotoom en snijdraad.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van papillaire stenose moet over het algemeen als gunstig worden gedocumenteerd. Zodra medische zorg wordt gezocht, worden medicijnen toegediend die al in korte tijd verlichting bieden van de symptomen. Herstel kan na enkele dagen of weken worden bereikt. Zonder medewerking van medische professionals is een toename van de klachten te verwachten. De pathogenen kan zich verder in het organisme verspreiden en leiden voor pijn of disfunctie op andere plaatsen. Bovendien is het risico op secundaire ziekten verhoogd. Afhankelijk van de intensiteit van het bestaande volksgezondheid onregelmatigheden, kan chirurgische ingreep worden overwogen. Dankzij de medische vooruitgang zijn de complicaties van deze procedure laag. Normaal gesproken kan de patiënt, zelfs met deze behandelmethode, na enkele weken symptoomvrij worden ontslagen. In het vervolgtraject dienen regelmatig controle-onderzoeken plaats te vinden om direct te kunnen reageren bij eventuele veranderingen of afwijkingen. Langdurige beperkingen of permanent volksgezondheid klachten kunnen worden voorkomen met goede medische zorg en een gezonde levensstijl. Als papiloedeemstenose zich in de loop van het leven opnieuw ontwikkelt, blijft de prognose ongewijzigd. De beste resultaten worden behaald wanneer therapie is vroeg begonnen. Vooral bij patiënten met een hoog risico, zoals kinderen of ouderen, moet echter snel worden gereageerd als de onregelmatigheden opnieuw optreden.
het voorkomen
Direct preventief maatregelen die papiloedeem-stenose kunnen voorkomen, bestaan niet. Een levensstijl die zorgt ontspanning periodes naast stressvolle situaties kunnen over het algemeen als preventief worden beschouwd. Evenzo een dieet bestaande uit een deel van voedsel dat in hun natuurlijke staat is gelaten, is gunstig. Personen in wier familie meerdere gevallen van papillaire stenose bekend zijn, hebben een enigszins verhoogd risico. Komt diffuus voor pijn in de bovenbuik moet dan een beetje zorgvuldig worden opgehelderd.
Follow-up
In de meeste gevallen van stenose van papiloedeem is de maatregelen van de nazorg zijn significant beperkt of helemaal niet beschikbaar voor de getroffen persoon. Daarom moet de patiënt bij de eerste tekenen van de ziekte een arts raadplegen om verdere complicaties te voorkomen. Zelfherstel kan in dit geval niet plaatsvinden. Als de patiënt echter niet wordt behandeld, kan hij overlijden aan stenose van papiloedeem. In de meeste gevallen is de getroffen persoon afhankelijk van een chirurgische ingreep, die de symptomen permanent kan verlichten. Idealiter moet dit onmiddellijk na de diagnose worden gedaan. Na een dergelijke operatie moet de getroffen persoon rusten en voor zijn lichaam zorgen. Stressvolle activiteiten of inspanning moeten worden vermeden om het lichaam niet onnodig te belasten. Evenzo is in de meeste gevallen de dieet moet sterk worden aangepast, zodat vette maaltijden worden vermeden. De levensverwachting van de getroffen persoon bij deze ziekte hangt sterk af van het tijdstip van diagnose en ook van de ernst van de papillaire stenose, zodat een algemene voorspelling niet kan worden gedaan. Het kan echter onder bepaalde omstandigheden worden verminderd.
Wat u zelf kunt doen
In elk geval van stenose van papiloedeem is medische behandeling noodzakelijk. Hierbij een aantal maatregelen kan worden gebruikt om de typische gastro-intestinale klachten te verlichten. Allereerst moeten de getroffenen hun dieet Een licht dieet is net zo geschikt als een dieet dat individueel is aangepast aan de symptomen. Patiënten dienen hiervoor een voedingsdeskundige te raadplegen. Bovendien moet het maagdarmkanaal worden beschermd. Koffie en alcohol moet worden vermeden. Omdat papillaire stenose ook de galblaas aantast, kan dit leiden tot ernstige galsteenziekte, die het beste kan worden behandeld door regelmatige vloeistofinname. Patiënten dienen allereerst de instructies van de arts op te volgen. Papillaire stenose vereist altijd medische behandeling therapie, maar dit kan worden ondersteund door enkele zelfhulpmaatregelen. Omdat de vernauwing verschillende vormen kan aannemen, moeten de maatregelen eerst met de arts worden besproken. Vaak kan de arts verdere tips geven voor een therapie en tevens de patiënt ondersteunen bij het vinden van een geschikte zelfhulpgroep. Op deze manier kan papiloedeemstenose betrouwbaar worden behandeld zonder verder ongemak, complicaties of gevolgen op de lange termijn.
