Definitie
Een myelopathie is schade aan de zenuwcellen van de spinal cord. De medische term is afgeleid van de twee oude Griekse woorden myelon - merg en pathos - lijden. Afhankelijk van de oorzaak van de schade aan de spinal cordwordt onderscheid gemaakt tussen verschillende vormen.
De locatie van de spinal cord schade is bepalend voor de symptomen; of het ruggenmerg van de cervicale, thoracale of lumbale wervelkolom is aangetast. Het beschadigde deel van het ruggenmerg kan zijn normale functie niet meer vervullen en er treden neurologische gebreken op zoals verlamming of gevoeligheidsstoornissen. De diagnose wordt gesteld met behulp van beeldvormende technieken (bijvoorbeeld MRI). De therapie hangt af van de oorzaak van de myelopathie.
Symptomen
De symptomen van myelopathie kunnen zeer divers zijn en zijn voornamelijk afhankelijk van het gebied van de dwarslaesie. De oorzaak van de myelopathie kan ook de klinische symptomen beïnvloeden. Bij alle vormen van myelopathie kunnen de beschadigde delen van het ruggenmerg hun functie in de zenuwstelsel correct, resulterend in neurologische gebreken.
Dit zijn enerzijds sensorische stoornissen zoals tintelingen pijn of een gevoel van gevoelloosheid. Aan de andere kant klagen patiënten over aandoeningen van het bewegingsapparaat, zoals spierzwakte of spierverlamming. Dit kan zowel de arm als de been spieren.
Dit kan leiden tot loopstoornissen in de loop van de ziekte. Naast mobiliteitsstoornissen, problemen met de darmen of blaas legen (blaas en rectum disfunctie) kunnen ook voorkomen. Een hernia gaat meestal gepaard met ernstige pijn in het aangedane deel van de wervelkolom, dat aan beide kanten kan uitstralen in de armen en / of benen.
Oorzaken
De schade aan het ruggenmerg kan worden veroorzaakt door verschillende mechanismen. Bij compressie-myelopathie veroorzaakt druk op het weefsel schade aan het ruggenmerg. Deze druk kan worden veroorzaakt door tumoren, zoals metastasen van tumoren van de wervelkolom of hersenvliezen.
Hernia-schijven zijn vaak de oorzaak. Wanneer de binnenste kern van de tussenwervelschijf glijdt in de wervelkanaal, wordt er druk uitgeoefend op het ruggenmerg dat zich binnenin bevindt. Een vernauwing van de wervelkanaal zoals in wervelkanaalstenose kan ook een compressie-myelopathie veroorzaken.
Een zeldzamere oorzaak is osteosclerose, waarbij overmatige vorming van botweefsel leidt tot een vernauwing van de wervelkanaal. Naast compressie myelopathie, verminderd bloed doorstroming leidt ook tot schade aan de zenuwcellen in het ruggenmerg. Doorbloedingsstoornissen treden op bij vasculaire misvormingen of vasculaire vernauwingen (stenosen).
Acuut bloed verlies kan ook leiden tot een onderaanbod van het ruggenmerg schokken. Deze vormen van myelopathie worden veroorzaakt door circulatiestoornissen worden ook vasculaire myelopathie genoemd. De derde groep is bestralingsmyelopathie, die tijdens de behandeling schade aan het ruggenmerg kan veroorzaken radiotherapie.
Voorts is een breuk van de Vertebrale lichaam kan leiden tot letsel aan het ruggenmerg. Het wervelkanaal is een kanaal dat wordt gevormd door de wervelbogen aan de achterkant van de wervelkolom; het ruggenmerg loopt er doorheen. Onder stenose wordt daarom verstaan de vernauwing van dit kanaal.
Dit kan bijvoorbeeld worden veroorzaakt door de vorming van nieuw botten als gevolg van degeneratieve veranderingen met toenemende leeftijd, waarbij deze osteofytaanhechtingen in het wervelkanaal reiken en de zenuwvezels van het ruggenmerg kunnen verplaatsen. Een typisch symptoom van wervelkanaalstenose is dat na een korte afstand lopen beperkt is vanwege pijn. Daarentegen worden er geen symptomen gemeld bij het fietsen.
Dit komt door de voorovergebogen houding, die het ruggenmerg ontlast. Een magnetische resonantietomografie wordt uitgevoerd voor diagnose. Een chirurgische therapie om het overtollige botmateriaal in het wervelkanaal te verwijderen zodat het ruggenmerg weer meer ruimte krijgt.
