Salpingitis is de term die wordt gebruikt om te beschrijven ontsteking van het vrouwtje eileiders Het wordt meestal veroorzaakt door bacteriële infecties.
Wat is salpingitis?
Salpingitis is een ontsteking van de eileiders (baarmoeder tuba). Het kan voorkomen in slechts één eileider of in beide eileiders. Bilateraal ontsteking komt vaker voor. In veel gevallen gaat salpingitis gepaard met ovariële ontsteking (oophoritis), waarnaar artsen verwijzen adnexitis De gepaarde eileiders, ook wel tubuli genoemd, zorgen voor een langwerpige verbinding tussen de baarmoeder en eierstokken Ze komen voor in de onderbuik aan beide zijden van het lichaam. In de geneeskunde wordt onderscheid gemaakt tussen acute en chronische salpingitis. Niet zelden endometritis (ontsteking van de baarmoederslijmvlies) komt ook voor in de context van ontsteking van de eileiders.
Oorzaken
Bacteriële infecties zijn meestal verantwoordelijk voor de ontwikkeling van salpingitis. Deze vaak leiden tot oplopende ontsteking. Dit betekent dat de ontsteking van het aangetaste orgaan zich verspreidt naar naburige lichaamsstructuren. Bij salpingitis worden dan de eileiders aangetast. In de meeste gevallen is de ziekte een gevolg van endometritiscolpitis (vaginitis) of cervicitis (ontsteking van de baarmoederhals). Echter, bacteriën overgedragen tijdens geslachtsgemeenschap kan ook de oorzaak zijn van het uitbreken van salpingitis. Dit zijn meestal chlamydia of gonokokken. Infecties veroorzaakt door chlamydia treft voornamelijk seksueel actieve vrouwen. Een andere mogelijke trigger is onvoldoende genitale hygiëne, wat resulteert in de verspreiding van kiemen die zich in het anale gebied bevinden, zoals Escherichia coli. In zeldzame gevallen wordt salpingitis ook veroorzaakt door een arts tijdens een gynaecologisch onderzoek of behandeling. Een risicofactor is het verlies van de vaginale omgeving tijdens menstruatie, aangezien dit een beschermend effect heeft. Het dragen van vaginale pessaria of spiraaltjes en chirurgische ingrepen zijn ook gunstige factoren. Soms verspreidt de ontsteking zich ook via de eileiders naar de eileiders weefselvocht flow of de bloed Inflammatoire darmaandoening De ziekte van Crohn or appendicitis zijn vaak verantwoordelijk.
Symptomen, klachten en tekenen
Salpingitis wordt gekenmerkt door een abrupt begin van pijn in de onderbuik, aan één kant van het lichaam of aan beide helften. Bovendien voelen getroffen vrouwen zich over het algemeen ziek en hebben ze symptomen zoals gevoelens van zwakte, 피로en vermoeidheid. Bovendien stijgt de lichaamstemperatuur van de patiënt. Andere begeleidende symptomen zijn onder meer constipatie, diarree, misselijkheid, braken en winderigheid Als de ontsteking zich uitbreidt naar de darmen of urinewegen blaasis er kans op verdere klachten. Deze kunnen zijn: pijn tijdens het plassen of pijn in het bekken. Als de vagina of hals ook ontstoken zijn, bestaat er een risico op spotten en ontslag. Als de ontsteking van de eileiders verder toeneemt, kan de eierstokken kan ook worden beïnvloed, resulterend in adnexitis Een van de meest gevreesde complicaties is buikvliesontsteking In dit geval het schadelijke kiemen de buikholte binnendringen door de open verbinding tussen de eileiders en de buikholte en een ontsteking veroorzaken die levensbedreigende vormen kan aannemen. Soms wordt salpingitis echter geassocieerd met slechts milde symptomen of zelfs helemaal geen symptomen.
Diagnose en verloop van de ziekte
Om salpingitis te diagnosticeren, voert de behandelende gynaecoloog een fysiek onderzoek van de patiënt. Tijdens dit onderzoek controleert hij de rechter en linker onderbuik op gevoeligheid voor pijn De eileiders zijn bijvoorbeeld extreem gevoelig voor druk. Als een gynaecologisch onderzoek wordt uitgevoerd, controleert de arts het vaginale gebied en de hals Er kan een uitstrijkje worden gemaakt om de verantwoordelijke ziekteverwekker te detecteren. Met behulp van echografie (ultrageluid examen), water retentie, abcessen in het eileidergebied en verdikkingen kunnen worden gedetecteerd. Als salpingitis in een vroeg stadium wordt vastgesteld, verloopt de ziekte meestal positief. Ook de vruchtbaarheid van de getroffen vrouw blijft behouden. De hechting van de eileiders wordt echter als ongunstig beschouwd. Dit resulteert niet zelden in onvruchtbaarheid na salpingitis of adnexitis, is er een verhoogd risico op buitenbaarmoederlijke zwangerschap Evenzo kan salpingitis een chronisch beloop hebben of zich verspreiden naar andere organen.
Complicaties
Salpingitis kan verschillende complicaties en late effecten tot gevolg hebben. Als de ziekte lange tijd onopgemerkt blijft, pus accumulaties kunnen zich vormen in de eileiders of eierstokken en het verloop van de ziekte verergeren. Eileidersontsteking kan zich ook verspreiden van de eileiders en eierstokken naar de buikvlies, veroorzaken buikvliesontsteking Bovendien bestaat het risico dat de kiemen zal de bloedbaan binnendringen en veroorzaken bloed vergiftiging. Dit kan levensbedreigend zijn. Infectie met anaërobe en Haemophilus invloed pathogenen is bijzonder gevaarlijk. Als salpingitis zich ontwikkelt tot a chronische ziektekunnen verklevingen optreden als een laat gevolg. Dergelijke verklevingen gaan vaak gepaard met pijn en kunnen de eierstokken blokkeren en baarmoeder Als er bevruchting optreedt, is er een risico van buitenbaarmoederlijke zwangerschap Als de eileiders volledig geblokkeerd zijn, onvruchtbaarheid is het resultaat. Hoewel de verklevingen operatief kunnen worden verwijderd, kunnen bloeding, zenuwbeschadiging en infectie optreden. Verdere complicaties doen zich voor tijdens therapie van de voorgeschreven medicijnen. Bijvoorbeeld de antibiotica en ontstekingsremmend drugs gebruikt kan bijwerkingen veroorzaken en interacties en, in sommige gevallen, allergische reacties veroorzaken. Ovariectomie, dwz de chirurgische verwijdering van de eierstokken, kan leiden tot “chirurgisch geïnduceerd menopauze Dit gaat gepaard met hormoonschommelingen en plotselinge menopauze symptomen zoals migraine en misselijkheid.
Wanneer moet je naar een dokter?
Lagere pijn in de buik, hevig vaginaal bloedverlies, en koorts duiden op salpingitis, die door een arts moet worden beoordeeld. Als de symptomen niet vanzelf verdwijnen of gepaard gaan met andere symptomen, zoals pijn tijdens geslachtsgemeenschap of pijn in de rug, kunt u het beste een gynaecoloog raadplegen. Als de bovenstaande tekens optreden in verband met een chlamydia infectie, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. De medische professional kan voorschrijven antibiotica en noem verschillende algemene maatregelen dat zou leiden tot een spoedig herstel. Nauw overleg met de arts is tijdens therapie, omdat salpingitis complicaties kan veroorzaken die een onafhankelijke behandeling vereisen. Toenemende pijn geeft aan dat de ontsteking zich heeft verspreid naar de eierstokken. In dit geval kan een intramurale behandeling nodig zijn. Hetzelfde geldt voor druk pijn in de buik, wat kan duiden abces vorming. Verdere contacten zijn de gastro-enteroloog of een internist. Als de symptomen ernstig zijn, moet de patiënt voor de zekerheid naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis gaan. Uitgebreid therapie gebruikmakend van een breed spectrum antibiotica zou moeten resulteren in een afname van de symptomen binnen een week.
Behandeling en therapie
Als onderdeel van de behandeling van salpingitis is het doel de symptomen te verbeteren en de functionaliteit van de eileiders te behouden. Behandeling van de ziekte vindt meestal plaats in een kliniek. Gedurende een periode van 10 tot 14 dagen krijgt de patiënt antibiotica zoals ceftriaxone, doxycycline, metronidazol or amoxicilline In het geval van chlamydia-infectie, tetracyclines of macroliden worden beheerd. Als een anaërobe infectie wordt vermoed, bestaat de therapie vaak uit de administratie of metronidazol en ontstekingsremmend drugs Behandeling van de partner wordt ook als nuttig beschouwd. Om de pijn te bestrijden, krijgt de patiënt niet-steroïde ontstekingsremmende middelen drugs zoals diclofenac or ibuprofen Als conservatieve therapie van acute salpingitis niet tot verbetering leidt, kan laparoscopische chirurgie nodig zijn. Dit betrekt abces prik of afvoer van de ruimte van Douglas. Bij oudere vrouwen die niet langer een gezin plannen, is salpingtectomie samen met hysterectomie ook mogelijk. Soms wordt ook een ovariëctomie uitgevoerd. Bij de chronische vorm van salpingitis is ook vaak een chirurgische ingreep vereist. De therapeutische resultaten verlopen echter niet zelden teleurstellend.
het voorkomen
Om de ontwikkeling van salpingitis te voorkomen, kan het gebruik van condooms wordt aanbevolen tijdens geslachtsgemeenschap. Bovendien moet altijd een consistente seksuele hygiëne worden gehandhaafd. Op deze manier kan het risico op salpingitis worden verminderd.
Nazorg
Nazorg voor salpingitis vindt plaats nadat de ontsteking van de eileiders is genezen. Het duurt gewoonlijk twee tot drie weken voordat de symptomen volledig zijn verdwenen. Daarna moet de arts opnieuw worden geraadpleegd, die de symptomen kan ophelderen en de patiënt kan ontslaan. Op voorwaarde dat er geen complicaties optreden, zijn er geen verdere onderzoeken achteraf geïndiceerd. Als de ontsteking zich uitbreidt naar de eierstokken of buikvlies, zijn verdere medische onderzoeken noodzakelijk. Nazorg omvat dan een grondige fysiek onderzoek alsmede een bloed tekenen en een patiëntgesprek. Tijdens het patiëntgesprek is het risico van overdracht van de veroorzakende bacterie pathogenen wordt, indien nodig, ook opgemerkt. Met name seksueel actieve vrouwen die herhaaldelijk salpingitis hebben opgelopen, moeten hun genitale hygiëne aanpassen. Bij herhaalde ziekten wordt ook informatie gegeven over de vroege symptomen van de ziekte. De arts zal informatie verstrekken over de bijbehorende pijn, zodat snel kan worden gereageerd als de ziekte terugkeert. Als onvruchtbaarheid vermoed wordt nadat salpingitis is overwonnen, dient de gynaecoloog te worden geraadpleegd. Mogelijke littekenvorming van de eileiderswand kan worden gedetecteerd door CT en kan chirurgisch worden gerepareerd. Nazorg bij salpingitis wordt verleend door de gynaecoloog of internist.
Wat u zelf kunt doen
Salpingitis wordt voornamelijk behandeld door een arts. De patiënt moet de medicatie innemen zoals voorgeschreven en de arts op de hoogte stellen van ongemak of ongebruikelijke symptomen. In het geval van abcessen of falen van de behandeling kan ziekenhuisopname noodzakelijk zijn. Als de ziekte positief verloopt, algemeen maatregelen zoals voldoende drinken en seksueel contact vermijden zijn van toepassing. Bij pijn kan de buik worden behandeld met warme, vochtige kompressen. Daarnaast is het belangrijk om regelmatig te zorgen blaas en het legen van de darmen. In het geval van een antibioticum infectie, is het noodzakelijk om antibiotica te nemen. In dit geval rust en vermijding van koud en andere stimuli voor de immuunsysteem zijn bijzonder belangrijk. Getroffen vrouwen dienen het individu te bespreken maatregelen met hun gynaecoloog. Als salpingitis vroegtijdig wordt gediagnosticeerd en adequaat wordt behandeld, zou dit binnen zeven tot tien dagen moeten verdwijnen. Als het verloop van de behandeling gecompliceerd is, huidveranderingen kan gebeuren. Deze kunnen ook worden behandeld huismiddeltjes Voor roodheid en jeuk, aloe vera is een goede keus. Van het huishouden, kamille kompressen kunnen helpen. Homeopathie biedt ook verschillende bolletjes aan. Homeopathische middelen mag alleen worden ingenomen in overleg met een arts.
