Snelle test voor geslachtsziekten

Wat is een snelle test voor geslachtsziekten?

Geslachtsziekten worden vaak geassocieerd met schaamte voor de getroffenen en daarom is het moeilijk om een ​​arts te raadplegen als een dergelijke ziekte wordt vermoed. Op internet een verscheidenheid aan sneltests voor verschillende seksueel overdraagbare aandoeningen zoals syphilis of chlamydia worden aangeboden. Deze tests beloven met behulp van een kleine druppel bloed ofwel om onmiddellijk een resultaat te krijgen of om het monster naar een laboratorium te sturen en een paar dagen later een resultaat te krijgen.

De betrouwbaarheid van deze zelftests is nog steeds erg controversieel. Het Robert Koch Institute for Infectious Diseases heeft het merendeel van deze tests als onbetrouwbaar beoordeeld en raadt ze af. In plaats daarvan moet een arts worden geraadpleegd als er symptomen optreden, omdat hij of zij nauwkeurige onderzoeken kan uitvoeren en vervolgens de juiste therapie kan starten.

Sinds 2018 lopen er een aantal proefprojecten, bijvoorbeeld door de Duitser AIDS Federatie, waarin testpakketten tegen hiv, syphilis, gonorroe en chlamydia worden uitgedeeld. Mensen die deze tests willen uitvoeren, moeten echter één keer naar een counselingsessie. Deze tests worden geëvalueerd in een laboratorium en de resultaten worden vervolgens telefonisch gecommuniceerd. Sinds het najaar van 2018 worden hiv-zelftesten verkocht in apotheken en drogisterijen. Ze worden als relatief veilig beschouwd, maar kunnen ook een vals positief resultaat geven.

Indicaties voor een snelle test voor geslachtsziekten

Er zijn veel tekenen van een geslachtsziekte. Vaak treedt uitslag op in het genitale gebied, meestal vergezeld van roodheid en jeuk. Pijn of branderig gevoel bij het plassen kan ook een teken zijn van een geslachtsziekte.

Andere tekenen zijn ongebruikelijke afscheiding uit de vagina of penis, bloeding tijdens geslachtsgemeenschap bij vrouwen en pijn tijdens geslachtsgemeenschap. Geslachtsziekten kan zich ook manifesteren in algemene symptomen zoals koortshoofdpijn en pijnlijke ledematen of braken en diarree. Als er een vermoeden bestaat van een SOA, moet een arts worden geraadpleegd in plaats van een zelftest. Dit is vaak onaangenaam voor de getroffen persoon, maar de onderzoeken zijn vrij normaal voor de arts en de kosten worden meestal gedekt door de volksgezondheid verzekeringsbedrijf.