reumatiek, reumatoïde artritis of chronisch polyartritis zijn termen voor een reumatische aandoening. reumatiek kan ook worden onderverdeeld in inflammatoire en degeneratieve reumatische aandoeningen.
Wat is reumatoïde artritis?
reumatiek is de algemeen term voor een verscheidenheid aan pijnlijke aandoeningen van het bewegingsapparaat. Het heeft niet altijd alleen invloed op de botten, maar ook de bindweefsel op en in de gewrichten Reuma, die de bindweefsel, wordt geclassificeerd als collagenose (bindweefselziekte). Collageen is een proteïne-achtige component van bindweefsel. Collageen bindweefsel is aanwezig in de huid, botten, pezen, kraakbeen, spieren en bloed schepen. Collageen biedt sterkte en ondersteuning voor andere structuren in het lichaam. Degeneratieve gewrichtsaandoeningen, zoals osteoartritis, behoren tot de reumatische aandoeningen. Dankzij moderne medische diagnostiek is het nu mogelijk om de ongeveer 200 verschillende reumatische aandoeningen beter te diagnosticeren, hoewel ze nog niet volledig te genezen zijn.
Oorzaken
Er zijn verschillende oorzaken voor de ziekte reuma. Eerst en vooral is een verkeerd geadresseerde immuunsysteem (auto immuunziekte). De immuunsysteem herkent enkele van de eigen lichaamsstructuren als vreemde lichamen en probeert deze dus te bestrijden, wat resulteert in ontstekingsreacties. Vandaag, autoantilichamen in het laboratorium zeer goed te onderscheiden, waardoor vroege detectie mogelijk is. De auto-immuunziekte reuma heeft een familiale component, dat wil zeggen dat reumatische aandoeningen in sommige families vaker voorkomen. Infecties met streptokokkenborrelia, chlamydia of blootstelling aan vochtigheid, koud of gifstoffen kunnen reuma veroorzaken. psoriasis kan bovendien de gewrichten en / of wervelkolom. Het optreden van reuma is gekoppeld aan bepaalde processen in de bloed Aangenomen wordt dat een bijzondere vorm van allergie is aanwezig. Dit veroorzaakt sensibilisatie van de gewrichtsoppervlakken. De mens immuunsysteem kan deze dan herkennen als vreemd weefsel en reageren. Reuma vertaalt zich als "vloeiend, stromend, tranen". En dit is precies hoe patiënten het beschrijven pijn van reuma.
Symptomen, klachten en tekenen
Het eerste teken van reuma is het zogenaamde ochtend stijfheid, die kan worden geassocieerd met milde pijn Na eigen minuten van beweging worden de getroffenen gewrichten weer mobieler worden. Dit kan een of meer vingers zijn. Ook de enkels kunnen worden aangetast. Naarmate de ziekte vordert, duurt de duur van ochtend stijfheid neemt aanzienlijk toe. De pijnlijke gewrichtsklachten kunnen ook in rust optreden. Zwelling vormt zich in de aangetaste gewrichtsgebieden. Beperkingen op beweging nemen toe. Naast functionele klachten kunnen er vormveranderingen optreden. De pijn dat zich voordoet kan zich voordoen als trekken, scheuren of vloeien. Naast de gewrichten, botten, spieren en ligamenten kunnen ook worden aangetast bij een inflammatoire reumatoïde aandoening (artritis Het aantal aangetaste delen van het lichaam neemt toe. Zowel de linker- als de rechterkant van het lichaam worden aangetast. De symptomen kunnen ook optreden bij grotere gewrichten zoals de schoudergewricht or kniegewricht Reuma kan gedurende een lange periode benige misvormingen veroorzaken. Bij een reumatische aandoening in de vorm van artritis, de ontstekingsprocessen hebben ook invloed op de organen en de zenuwstelsel Er kunnen algemene gevoelens van ziekte ontstaan, zoals nachtelijk zweten, uitputting en overmatig 피로, evenals gewichtsverlies. Reumatische symptomen kunnen optreden in afleveringen. Bij een reumatische aandoening in de vorm van jichter treedt plotselinge ernstige pijn op in een specifiek gewricht (jicht aanval Tekenen van reuma van de weke delen zijn onder meer spierpijn, pezen, kraakbeenevenals vetweefsel.
Ziekteproces
Infographic van pijnregio's en aangetaste gewrichten in reumatoïde artritis Klik op de afbeelding om te vergroten. Reuma als ziekte kent vele gezichten. Het kan acuut, episodisch of chronisch zijn. Reuma is merkbaar door drukgevoeligheid, pijn en stijfheid van de spieren en gewrichten. In de vroege stadia klagen veel patiënten over 피로 en ochtend stijfheid van het gehele bewegingsapparaat. In dit stadium zijn slechts kleine veranderingen te zien in het bloed tellen. Als sommige gewrichten dan gezwollen, ontstoken en zeer pijnlijk zijn in de acute fase, blijven misvormingen (zichtbare veranderingen) bestaan.Sommige reumatische aandoeningen uit het gebied van collagenose hebben uitputting, koorts, verlies van eetlust en gewichtsverlies als begeleidende symptomen in uw ziektebeeld. Reuma kan echter ook jarenlang aanhouden zonder ziekteverschijnselen en dus zonder het dagelijks leven te beïnvloeden.
Complicaties
Reuma of reumatoïde artritis kan verschillende complicaties veroorzaken. Dit risico doet zich vooral voor als er geen geschikte behandeling wordt gegeven. De meest voorkomende gevolgen van reumatoïde aandoeningen zijn zwelling van de basis- en middengewrichten van de vingers. De verandering in de gewrichten is geleidelijk en kan tot tien jaar duren. Terwijl sommige gewrichten hyperextensie krijgen, gaan andere uit van een verkeerde buiging. Het is niet ongebruikelijk dat zich zogenaamde reumatoïde knobbeltjes vormen aan de gewrichtsuitbreidingszijde. In het aangrenzende gebied lijden getroffen personen vaak aan botverlies (osteoporose), waarbij het bot zijn sterkte In het marginale gebied van de gewrichten ontstaan ook botdefecten, die door de geneeskunde erosies worden genoemd. Zelfs met de hulp van medisch therapiekunnen de symptomen vaak alleen worden verlicht. Een andere complicatie is de verspreiding van de reumatische knobbeltjes in de ingewanden. De knobbeltjes zijn vaak pijnloos, maar veroorzaken in sommige gevallen ongemak, vooral in zwaarbelaste delen van het lichaam. Als de reuma verder vordert, heeft dit een negatief effect op de grijpfunctie van de handen. Dit kan op zijn beurt resulteren in de behoefte aan zorg voor de getroffenen. Ongeveer tien procent van alle reumapatiënten heeft een ernstige handicap. In het ergste geval treedt vernietiging van de zieke gewrichten op. De carpaal tunnel syndroom behoort ook tot de gevolgen van reuma. In dit geval drukschade aan de zenuwen treedt op als gevolg van reumatoïde artritis, die naast pijn verlamming van de handspieren veroorzaakt.
Wanneer moet je naar een dokter?
Het eerste teken van reumatoïde ziekte is ochtendstijfheid. De vingers, gewrichten of voeten kunnen slechts moeilijk of nauwelijks worden bewogen. Volledige mobiliteit wordt pas na enkele minuten bereikt. De getroffen gebieden zwellen vaak op. Bovendien is er een gevoel van warmte en verkleuring van de huid Bij de eerste tekenen moet een arts worden geraadpleegd, aangezien reuma een is chronische ziekte Hoe eerder de medische zorg begint, hoe betere behandelingsmogelijkheden er zijn en hoe snel de ziekte zich ontwikkelt. Algemene beperkingen van bewegingsmogelijkheden of mobiliteit duiden op een beperking. Malposities komen voor en zijn reden tot bezorgdheid. Als de gebruikelijke fysieke prestaties afnemen of als er aanhoudende pijn optreedt, is een arts nodig. Overleg met een arts is niet nodig als het organisme overbelast is. In deze gevallen vindt spontane genezing plaats na voldoende rust en een goede nachtrust. Onderzoek naar de oorzaak is aangewezen als de klachten geleidelijk toenemen, een gevoel van ziekte optreedt of de getroffen persoon wakker wordt met nachtelijk zweten. Vermoeidheid of misvormingen van het skeletstelsel moeten aan een arts worden voorgelegd. Als gewrichtspijn gebeurt in een rustpositie, dit is een alarmsignaal van het lichaam dat opgevolgd dient te worden.
Behandeling en therapie
Dankzij onderzoek zijn de behandelingsmogelijkheden voor reuma zeer divers geworden en specifieker voor individuele reumatische aandoeningen. Ondanks alles, in acute gevallen, cortisone (cortison) is het favoriete medicijn. cortisone kan de ontsteking Afnemen. Het chronische beloop van reuma reageert ook heel goed op cortisone Inmiddels zijn er nieuwe soorten cortison preparaten die 's nachts gaan werken, waardoor de ochtendstijfheid minder wordt. Als cortison niet de gewenste verlichting geeft, immunosuppressiva worden gebruikt. Dit zijn drugs die de natuurlijke afweerreactie van het lichaam tegen zijn eigen weefsels remmen. Het gebruik van immunosuppressiva kan de hoeveelheid toegediende cortison verminderen. Elke reumapatiënt moet bovendien van hem of haar veranderen dieet passend bij de ziekte. Omdat cortisone de botten ontkalkt, is een voldoende calcium inname mag niet ontbreken. Ommega-3 vetzuren en vitamine E hebben een positief effect op reuma. Wandelingen, zwemmen en fysiotherapie verlichten pijn bij reuma.
Nazorg
Om de symptomen van reuma te verlichten, moet de getroffen persoon zijn of haar levensstijl dienovereenkomstig aanpassen. Voeding speelt daarbij een belangrijke rol. Reuma-onderzoek weet nu dat bepaalde voedingspatronen de ziekte negatief kunnen beïnvloeden en reeds opgetreden symptomen kunnen verergeren. De patiënt dient in eerste instantie te streven naar een normaal lichaamsgewicht. Reumatische aandoeningen vereisen een overwegend plantaardig dieet, aangevuld met magere zuivelproducten en vis. Dierlijke vetten bevorderen ontstekingsprocessen in het lichaam en moeten daarom zoveel mogelijk worden vermeden. Omega-3 vetzurenAan de andere kant wordt aangenomen dat ze ontstekingsremmende eigenschappen hebben en in voldoende hoeveelheden aan het lichaam moeten worden toegediend. Reumatica zouden daarom regelmatig, ongeveer twee keer per week, vette zeevis zoals haring, makreel en zalm moeten integreren in hun dieet Omega-3 vetzuren komen ook voor in plantaardige oliën zoals raapzaad, okkernoot of lijnzaadolie, die goed voor zijn koken en het verfijnen van salades. Om het lichaam van voldoende vocht te voorzien, water en ongezoet theesoorten zijn geschikt. Alcohol consumptie moet worden geminimaliseerd. Regelmatige lichaamsbeweging helpt de mobiliteit en daarmee de onafhankelijkheid van de patiënt te behouden. Matige sporten zoals zwemmen en fietsen stabiliseren het algemene gevoel van het lichaam. Langdurige wandelingen zijn gemakkelijk voor de gewrichten en dragen ook bij aan het welzijn van de patiënt. Veel patiënten vinden het nuttig om in zelfhulpgroepen van gedachten te wisselen met andere patiënten, waardoor de psychologische druk van het lijden wordt verlicht.
Wat u zelf kunt doen
De symptomen van reuma kunnen door de patiënt zelf worden verlicht door leefstijlafhankelijke factoren. Voeding speelt daarbij een zeer centrale rol. Reumaonderzoekers gaan ervan uit dat bepaalde voedingspatronen de ontwikkeling van symptomen kunnen bevorderen of reeds opgetreden symptomen kunnen verergeren. Het is wenselijk om te streven naar een normaal lichaamsgewicht. Bij de keuze van voedingsmiddelen moet rekening worden gehouden met voedselintoleranties en mogelijke bijkomende ziekten, zoals hart- en vaatziekten. Bij reumatoïde aandoeningen wordt een voornamelijk plantaardig dieet in combinatie met de consumptie van magere zuivelproducten en vis aanbevolen. Dierlijke vetten uit eieren, vlees, worstjes, lever or boter bevatten grote hoeveelheden arachidonzuur. Dit vetzuur bevordert ontsteking in het organisme en moet daarom zoveel mogelijk worden vermeden, vooral bij reuma. Ontstekingsremmende eigenschappen worden vooral toegeschreven aan omega-3-vetzuren zuren Deze komen voornamelijk voor in vette zeevis zoals haring, zalm en makreel. Mensen met reuma moeten daarom regelmatig vis in hun dieet opnemen, ongeveer twee keer per week. Andere belangrijke leveranciers van omega-3 vetzuren zuren zijn plantaardige oliën van lijnzaad, raapzaad en okkernoot olie. Deze zijn geschikt voor het verfijnen van salades of voor koken Reumapatiënten moeten ervoor zorgen dat ze voldoende drinken in de vorm van water of ongezoete thee en bewaar tegelijkertijd hun alcohol verbruik zo laag mogelijk. Om onafhankelijkheid en mobiliteit in het dagelijks leven te behouden, dienen reumapatiënten regelmatig te oefenen. Afhankelijk van het beloop van de ziekte en de symptomen, sporten die de gewrichten ontlasten, zoals fietsen of zwemmen, worden aanbevolen. Regelmatige en royale wandelingen zijn geschikte alternatieven. Bovendien kunnen reumapatiënten deelnemen aan zelfhulpgroepen om ervaringen uit te wisselen met andere patiënten. Regelmatige aanwezigheid van zelfhulpgroepen helpt patiënten om te gaan met alledaagse problemen, geeft verdere individuele tips en kan psychisch lijden aanzienlijk verminderen.
