Cortison-preparaten

Chronische ontstekingsziekten
Cortison-tabletten
De drempeldosis van Cushing,
Dexamethason
Lage dosis therapie
Neurodermitis
Prednison
prednisolon
Reumatische aandoeningen

Vandaag de dag, cortisone voorbereidende werkzaamheden (glucocorticoïden) behoren tot de belangrijkste geneesmiddelen bij de behandeling van veel acute en chronische ontstekingsziekten. Het zijn zeer effectieve medicijnen, die tegenwoordig in verschillende toepassingsvormen verkrijgbaar zijn en een gerichte therapie mogelijk maken. In het geval van chronische ontstekingsziekten, cortisone Vooral tabletten kunnen een positieve invloed hebben op het beloop van de ziekte en de getroffenen een betere kwaliteit van leven geven.

cortisone kan op veel verschillende manieren worden gebruikt. Cortison zalven en crèmes zijn bijvoorbeeld beschikbaar voor lokale therapie van inflammatoire huidziekten. Toegepast op de zieke huid, bestrijden deze effectief de ontsteking en bevorderen het genezingsproces.

Cortison kan ook als injectie worden toegediend, bijvoorbeeld bij inflammatoire gewrichtsaandoeningen. Cortisone-sprays voor inademing spelen een belangrijke rol bij de therapie van astma en hebben een positieve invloed op het beloop van de ziekte. Cortison kan nog steeds in tabletvorm worden toegediend.

Deze worden vaak alleen gebruikt bij ernstige ziekteprogressies waarbij therapie van de onderliggende ziekte en lokale toediening van glucocorticoïden hebben weinig effect. De belangrijkste effect van cortison is de onderdrukking van ontstekingsprocessen en overdreven immuunreacties. Ontsteking is een onderdeel van veel ziekten en kan, afhankelijk van de ernst ervan, de kwaliteit van leven van de getroffenen ernstig beperken.

Door gerichte behandeling met cortison worden ontstekingen effectief bestreden en worden bijbehorende klachten verminderd. Cortison elimineert de oorzaak van de ziekte echter niet! Het genezingsproces kan echter positief worden beïnvloed door de bijbehorende symptomen te behandelen.

Voor sommige ontstekingsziekten met een chronisch beloop zijn basistherapie en lokale toediening van cortison vaak niet voldoende. Bijvoorbeeld bij huidziekten zoals neurodermitis, waarbij zelfs diepliggende huidlagen kunnen worden ontstoken, kan de werkzame stof uit een crème niet diep genoeg doordringen. Hier het gebruik van cortisone-tabletten kan helpen.

Het actieve ingrediënt komt via het maagdarmkanaal in de bloedbaan en wordt van daaruit naar zieke gebieden getransporteerd. Men spreekt van een systemisch effect. Aan de ene kant, cortisone-tabletten kan worden gebruikt als een kortdurende therapie om een terugval van de ziekte te behandelen.

Aan de andere kant kan, afhankelijk van de ernst van de ziekte, regelmatige inname als onderdeel van een langdurige therapie nodig zijn om terugval te voorkomen. Cortison wordt ook gebruikt als therapie voor kinderen. Voorbeelden: Ziektepatronen waarbij cortisone systemisch wordt gegeven Een systemische cortisontherapie kan ook via infusies worden gegeven.

Hier glucocorticoïden worden rechtstreeks in de bloedbaan toegediend. Hierdoor is de werkzame stof nog sneller beschikbaar. - ernstige vormen van neurodermitis

Lupus erythematosus
Snel voortschrijdende, destructieve reumatoïde artritis
Chronische polyartritis
Colitis ulcerosa, de ziekte van Crohn
Opflakkering van multiple sclerose
Substitutietherapie voor de ziekte van Addison

Cortison is een endogeen hormoon en reguleert veel processen in het lichaam (zie Cortison).

Als medicijn van buitenaf in het lichaam geïntroduceerd, versterkt het het effect van de lichaamseigen cortison. Ontstekingsprocessen en de overreactiviteit van de immuunsysteem worden geremd en bijbehorende klachten worden verminderd. Als onderdeel van een kortdurende therapie (ca.

2 weken) om een opflakkering te behandelen, wordt in de eerste dagen een hoge dosis toegediend, die in de loop van de behandeldagen voortdurend wordt verminderd. Dit wordt ook wel een kruipende dosering genoemd. In het kader van langdurige therapie zal uw arts de kleinst mogelijke maar niettemin meest effectieve dosering kiezen waarmee uw ziekte goed onder controle kan worden gehouden en zo min mogelijk bijwerkingen veroorzaakt (lage dosering).

De volledige dagelijkse dosis kan ofwel in één keer op een bepaald tijdstip van de dag worden ingenomen, meestal 's ochtends tussen 6 en 8 uur (circadiaans ritme). Dit is wanneer de lichaamseigen cortisonproductie het hoogst is. De dagelijkse dosis kan echter ook worden onderverdeeld in verschillende dagelijkse profielafhankelijke eenheden.

Verander uw dosering niet automatisch en stop de therapie niet abrupt! Dit kan het succes van de behandeling in gevaar brengen en ongewenste bijwerkingen veroorzaken. Heeft u vragen over de dosering of treden er problemen op, raadpleeg dan uw behandelende arts!

Bijwerkingen van cortison therapie (zie Cortison-therapie voor astma) treden meestal op als de uitwendig toegediende dosis vele malen hoger is dan het lichaam gedurende een lange periode zou kunnen verdragen. Een uniek hoge dosis is niet gevaarlijk. Evenzo is het risico op het optreden van ongewenste bijwerkingen laag als de behandelingsperiode 2 weken is.

Glucocorticoïden zijn geen snelwerkende medicijnen. Omdat ze de genregulatie beheersen, wordt hun effect vertraagd, maar des te duurzamer. Bijwerkingen hangen nauw samen met de natuurlijke functie van glucocorticoïden.

Een hoge dosis die gedurende een lange periode wordt ingenomen, heeft het gewenste therapeutische effect bij bijzonder ernstige ziekten. Ontstekingsprocessen worden geremd, de immuunsysteem wordt voorkomen dat de patiënt overdreven reageert en de patiënt is symptoomvrij. Maar ook andere stofwisselingsprocessen kunnen worden beïnvloed, wat ongewenste gevolgen kan hebben.

Als een hoge dosis glucocorticoïden gedurende langere tijd van buitenaf aan het lichaam wordt toegevoerd, wordt de eigen productie van het lichaam in de bijnier. Dit kan echter ook de metabolische processen die worden gecontroleerd door hormonen geproduceerd in de nier. Dit kan leiden tot hoge bloeddruk.

Bovendien bevordert een overmatige aanvoer van cortison in het lichaam de afbraak van lichaamsreserves bloed suiker. Als dit niet snel genoeg kan worden afgebroken, suikerziekte ontwikkelt. Let in dit verband op een verhoogd dorstgevoel en een toegenomen drang om te plassen.

Teveel cortison kan ook een negatief effect hebben op Vet metabolisme. Het resultaat zou gewichtstoename zijn. Let daarom op een evenwichtige dieet.

osteoporose kunnen zich ontwikkelen in verband met langdurig gebruik van cortison. Het onderdrukkende effect van glucocorticoïden op de immuunsysteem vermindert de weerstand tegen ziekteverwekkers. Patiënten die met cortison worden behandeld, vertonen vaak een verhoogde vatbaarheid voor infecties.

Af en toe zijn er psychologische veranderingen zoals euforie of Depressie. In het kader van langdurige therapie, zoals vaak naast basistherapie bij ernstigere chronische ziekten, moeten de voordelen en risico's tegen elkaar worden afgewogen. Van alle cortisonpreparaten is het gebruik van cortisone-tabletten geeft relatief een hoger risico op ongewenste bijwerkingen (systemisch effect).

Bij veel ernstige ziekten moet men afwegen of het mogelijk is bijwerkingen van cortison therapie zijn ernstiger dan de gevolgen van de (onbehandelde) onderliggende ziekte. De bijwerkingen van cortisone worden vaak als het 'mindere kwaad' beschouwd in vergelijking met de onderliggende ziekte, vooral omdat het beloop van de ziekte positief kan worden beïnvloed door cortisontherapie. De zogenoemde De drempel van Cushing dosis wordt beschouwd als de maatstaf waarmee therapeutisch gebruikte glucocorticoïden bijwerkingen kunnen veroorzaken.

Deze term is afgeleid van een ziekte (Syndroom van Cushing). De symptomen van Syndroom van Cushing zijn het gevolg van een overmatige aanvoer van cortison in het lichaam. Juist deze “cortison-typische” bijwerkingen kunnen ook optreden bij een te hoge dosis cortisontherapie.