Geuren vergezellen mensen, zelfs meer dan smaak, hun hele leven lang. Geuren brengen niet alleen informatie over, ze beïnvloeden ook gevoelens. Een aangename of onaangename geur of smaak waarschuwt mensen, wekt een gevoel van welzijn op of brengt plezier over. Het gevoel van geur en het gevoel van smaak zijn nauw verwant. Elk jaar lijden ongeveer 50,000 mensen in Duitsland aan stoornissen in de zin van geur en smaak - bijvoorbeeld in het geval van sinusitis or Parkinson. Zelfs een simpele koud kan het gevoel aanzienlijk verminderen. Besmetting met het coronavirus kan echter ook leiden tot een verlies van gevoel van geur en smaak, daarom Covid-19 wordt vermoed bij dit symptoom.
Kunt u proeven zonder te ruiken?
De geur van versgemalen koffie, van vers brood, broodjes of koekjes in de kersttijd wekt bij iedereen gevoelens en herinneringen op en maakt 'er een' mond water Maar de reukzin is nog nauwer verbonden met de smaak, zoals de meeste mensen zouden moeten weten die hun favoriete voedsel al hebben gegeten tijdens een koud met een geblokkeerd neus- en ontdekten dat ze opeens heel anders smaakten. Eten en drinken smaken tenslotte flauw met de tong alleen, en eten is niet leuk als je het ook niet kunt ruiken. De smaak- en reukzintuigen moeten dus samenwerken om een harmonieus geheel te creëren. Verstopte neus - wat te doen? Tips en huismiddeltjes
Verbinding van reukvermogen en smaak
Reukzin (trouwens, de technische term is olfactorische waarneming) en smaakzin (in technische taal aangeduid als smaakwaarneming) zijn chemische zintuigen: in het proces, het onzichtbare moleculen van de bronsubstanties bereikt de reukzin slijmvlies door de mond en neus- Zout, zoet, zuur, bitter, umami (hartig, vlezig, pittig) - de tong herkent alleen deze vijf smaken met behulp van zijn smaakpapillen. Van daaruit brengen speciale celassemblages, receptoren genaamd, de waargenomen smaak over naar de hersenen via verschillende schedel zenuwen. De neus-, aan de andere kant, kan duizenden geuren onderscheiden. De reukcellen, ook wel olfactorische sensorische cellen genoemd, worden geactiveerd door geuren. Bijna al deze zenuwcellen bevinden zich in een klein gebied in het dak van de neusholte, in de reuk epitheel Hier bevinden zich miljoenen reukcellen. Van daaruit worden signalen rechtstreeks naar de hersenen via de reukzenuw. In de hersenenwordt de informatie die door de sensorische cellen wordt doorgegeven aan elkaar gekoppeld, waardoor aroma's kunnen worden herkend en toegewezen. De trigeminuszenuw, de sensorische zenuw, speelt een belangrijke rol in de interactie tussen geur en smaak: deze hersenzenuw, die zich splitst in drie takken die zich naar het oog uitstrekken, bovenkaak en onderkaak, brengt sensaties over zoals de brandend gevoel van chili of het verkoelende effect van mentol.
Verstoringen van de smaak- en reukzintuigen
De smaak- en reukzintuigen kunnen onafhankelijk of beide worden beïnvloed door verschillende aandoeningen:
- "Hyposmie" is wat de geneeskunde het noemt als het reukvermogen gedeeltelijk verloren is.
- "Anosmia" is de technische term voor de volledige vernietiging van het reukvermogen.
- Parasomie is wanneer geuren verkeerd worden waargenomen (meestal worden geuren als onaangenaam ervaren).
- Een smaakstoornis of smaakstoornis wordt dysgeusie genoemd.
- Een volledig verlies van smaak wordt ageusie genoemd.
- Als smaaksensaties verkeerd worden waargenomen, wordt dit parageusia genoemd.
Verloren reukvermogen: dit zijn mogelijke oorzaken.
Als het reukvermogen weg is, kan dit verschillende redenen hebben. Een veel voorkomende oorzaak van een tijdelijk verlies van het reukvermogen is in de meeste gevallen een koud Met rhinitis Hier is het zwellen van de neusslijmvlies dat leidt tot een verminderde reukzin. Griep virussen koloniseren ook de slijmvliezen en kunnen de epitheel van de reuk slijmvlies Evenzo nasaal poliepen or sinusitis het reukvermogen aantasten. Zintuiglijke waarnemingen keren terug na de voorwaarde zakt. Ook bij rokers en mensen die op het werk veel met sterk ruikende chemicaliën werken, kan het reukvermogen verminderd zijn. In zeldzame gevallen is een stoornis van de reukzin ook aangeboren.
Olfactorische aandoeningen bij de ziekte van Alzheimer en Parkinson
Daarnaast kunnen centrale reukstoornissen ook in de hersenen aanwezig zijn, bijvoorbeeld in suikerziekte, hoge bloeddruk, ondervoeding of ondervoeding. Sommige medicijnen kunnen ook het reukvermogen en de smaak verstoren. Studies hebben aangetoond dat ongeveer 80 procent van alle Parkinson en Alzheimer patiënten ervaren reukstoornissen in een vroeg stadium. Bij beide ziekten liggen de oorzaken van de reukstoornissen niet in verstoorde reuk-sensorische cellen, maar direct in de hersenen. Vanaf ongeveer 65 jaar neemt het vermogen van de reukcellen om te regenereren af. De smaakperceptie neemt ook af, hoewel niet zo sterk. Veel ouderen kruiden hun eten daarom soms te sterk en geven de voorkeur aan zoet. Vanaf 80 jaar lijdt 80 procent van de bevolking aan reuk- en smaakstoornissen.
Gevoel voor smaak verloren: mogelijke redenen
Verlies van de smaakzin kan ook onschadelijke oorzaken hebben, zoals verkoudheid. Daarnaast kunnen ook smaakstoornissen in het gebied van de smaakpapillen het gevolg zijn ijzer or vitamine B12-tekort, evenals nier or lever ziekte, of als bijwerking van bepaalde medicijnen. Bovendien schade aan de hersenen of schedel zenuwen, bijvoorbeeld als gevolg van tonsilectomie, oor operatie, encefalitis, of ziekten zoals multiple sclerose en Parkinson kan ook verantwoordelijk zijn voor een verloren smaak.
Corona: COVID-19 als oorzaak van de aandoeningen.
Mogelijke symptomen van infectie met SARS-CoV-2 omvat en aantasting of zelfs verlies van de reuk- en smaakzintuigen. Hoewel de exacte oorzaken nog niet duidelijk zijn, wordt duidelijk dat de verstoringen meestal tijdelijk zijn. Er is echter een aanzienlijke variatie in duur.
- De smaakpapillen, die bestaan uit huid cellen, hebben ongeveer twee weken nodig om te regenereren na beschadiging, en daarom is de smaakzin bij veel getroffen mensen vrij snel terug nadat de ziekte is verdwenen.
- Het verlies van het reukvermogen kan daarentegen enkele maanden aanhouden. Omdat bij een infectie met het coronavirus de geurverstoring niet optreedt zoals bij een verkoudheid door een gezwollen neus, maar door schade aan de sensorische cellen van het olfactorische systeem. In dit geval zijn de sensorische cellen dat niet huid cellen maar zenuwcellen (neuronen). Totdat deze zijn verlengd, kunnen er enkele maanden verstrijken.
Diagnose: wat de dokter doet
Om de oorzaak van de ziekte te achterhalen, onderzoekt de arts de neus, neusslijmvlies en nasopharynx. Vervolgens test hij aan beide kanten apart de reukzin en doet ook een smaaktest. Een controle van de doorgankelijkheid van de neus en een allergietest zijn ook nodig om een allergie uit te sluiten. Indien nodig kan het neusbijholten worden onderzocht met behulp van röntgenfoto's of computertomografie. Bij verdenking van een coronabesmetting zorgt de arts voor een onderzoek Covid-19 Alleen als de klachten op deze manier niet verklaard kunnen worden, gaat de arts na of de oorzaak in de hersenen zit.
Wat kunt u doen als u geen reukvermogen meer heeft?
Bij verlies van reuk- of smaakzin is het altijd nodig eerst de oorzaak op te helderen. De eerste stap is dus altijd om naar de dokter te gaan, zodat hij de juiste tests kan uitvoeren. Afhankelijk van de diagnose kan hij vervolgens de juiste behandeling kiezen. De therapie van de onderliggende ziekte staat altijd op de voorgrond. Dit kan bijvoorbeeld met medicijnen of voeding supplementen, of het kan zelfs een operatie vereisen. Coronavirus: typische symptomen bij Covid-19.
