Fractuur van de femurhals

Introductie

Een dijbeen nek breuk is de breuk van de hals van het dijbeen dichtbij de heup gewricht, ook wel collum femoris genoemd in medische terminologie. Het letsel treedt meestal op als gevolg van een val of een andere kracht die op de nek van het dijbeen en is typerend voor oudere leeftijd. Het risico van een breuk van het dijbeen nek correleert in hoge mate met de neiging van het individu om te vallen, wat aanzienlijk kan worden versterkt door de factoren ouderdom, frequente problemen met de bloedsomloop met de neiging tot instorten, of het gebruik van slaap of pijn medicatie. EEN breuk of de hals van het dijbeen komt veel minder vaak voor bij jongeren en is meestal te wijten aan grootschalig geweld aan het dijbeen, zoals bij trauma veroorzaakt door verkeersongevallen.

Geslachtsverdeling van de femurhalsfractuur

De aanwezigheid van osteoporose, wat wordt geassocieerd met een vermindering van botdichtheid en botstabiliteit, verhoogt significant het risico op fracturen de hals van het dijbeen bij een val. Daar worden vrouwen van hoge leeftijd door getroffen osteoporose veel vaker dan mannen van dezelfde leeftijd, de femurhalsfractuur komt vaker voor bij het vrouwelijk geslacht.

Oorzaken

De oorzaak van een breuk van de dijbeenhals kan worden gevonden in elke kracht die op de femurhals wordt uitgeoefend. Bij het jonge organisme is het dijbeen, als ondersteunend onderdeel van het bewegingsapparaat, ontworpen om extreem hoge belastingen te weerstaan. Rotatie-, buig- en afschuifkrachten, zoals deze optreden tijdens lopend, springen, maar ook bij stoten en vallen, worden gemakkelijk geabsorbeerd.

Indien de botdichtheid en dus neemt de botstabiliteit af met de leeftijd, wat meestal extra wordt bevorderd door osteoporose, zelfs kleine trauma's, zoals vallen in de thuisomgeving, kunnen leiden tot een breuk van de dijbeenhals. Als het dunner worden van de botstof vergevorderd is, kan zelfs bij normale belasting een spontane breuk optreden. Jonge patiënten met een gezonde botstructuur lijden meestal aan fracturen van de dijbeenhals alleen onder enorme kracht. Kenmerkend hierbij zijn verkeersongevallen zoals met hoge snelheid tegen een andere auto aanrijden of met een motorfiets vallen. Als bij een jongere een fractuur van de dijbeenhals optreedt als gevolg van een klein trauma of zelfs spontaan zonder dat er een bepaalde kracht wordt uitgeoefend, moet rekening worden gehouden met een pathologische uitdunning van de botstructuur, bijvoorbeeld als gevolg van hormonale ziekten of een tumor.