Kort overzicht
- Wat is bloedspuwing? Bloed ophoesten, d.w.z. hoesten met bloederig sputum. De verzwakte vorm wordt bloedspuwing genoemd.
- Mogelijke oorzaken: Bronchitis, aangeboren of verworven bronchiale uitstulpingen, kwaadaardige tumoren in de longen, longontsteking, longembolie, longabces, pulmonale hypertensie, vasculaire misvormingen, auto-immuunziekten, verhoogde neiging tot bloeden (bijvoorbeeld door bepaalde medicijnen), longletsel.
- Kort overzicht
Wat is bloedspuwing? Bloed ophoesten, d.w.z. hoesten met bloederig sputum. De verzwakte vorm wordt bloedspuwing genoemd.
Mogelijke oorzaken: Bronchitis, aangeboren of verworven bronchiale uitstulpingen, kwaadaardige tumoren in de longen, longontsteking, longembolie, longabces, pulmonale hypertensie, vasculaire misvormingen, auto-immuunziekten, verhoogde neiging tot bloeden (bijvoorbeeld door bepaalde medicijnen), longletsel.
Bloedspuwing moet worden onderscheiden van ziekten waarbij bloed op andere manieren uit de mond kan worden geloosd, bijvoorbeeld bloedneuzen, orale en tandheelkundige verwondingen en bloedingen uit de slokdarm en de maag. Op het eerste gezicht is dit vaak niet eenvoudig. In het geval van bloedspuwing kan het uitgestoten bloed vaak schuimig lijken door de gemengde lucht. Als het daarentegen uit de maag komt, is het vaak zwart van kleur door de werking van maagzuur.
Bloedspuwing: oorzaken en mogelijke ziekten
De bloeding die ten grondslag ligt aan bloedspuwing kan op verschillende plaatsen in het ademhalingssysteem optreden en de mogelijke oorzaken zijn talrijk. Als we bijvoorbeeld eerst naar de luchtpijp en de bronchiën kijken, zijn de volgende triggers mogelijk:
- Bronchitis (acuut of chronisch), een ontsteking van de grotere luchtwegen, meestal veroorzaakt door virale of bacteriële infecties.
- Bronchiaal carcinoom (longkanker): Bij een kwaadaardige groei van het bronchiale slijmvlies is het ophoesten van bloed vaak het eerste symptoom – zelfs vóór de pijn. Bronchiale carcinomen zijn echter verantwoordelijk voor minder dan tien procent van de oorzaken van bloedspuwing.
- Longmetastasen: Dit zijn metastasen van andere vormen van kanker die zich in de longen nestelen. Ze komen bijvoorbeeld vaak voor bij darmkanker, nierkanker en borstkanker.
Als je de luchtwegen verder naar beneden volgt, bereik je uiteindelijk het longweefsel. Ook hier kunnen verschillende triggers tot bloedspuwing leiden:
- Longontsteking: In zeldzame gevallen kan het ook gepaard gaan met bloedspuwing.
- Longabces: Als de verzameling pus (abces) in de long verbonden is met een gewond longvat, kan bloedspuwing optreden.
Andere mogelijke oorzaken van bloedspuwing zijn onder meer:
- Longembolie: Dit is wanneer een longslagader verstopt raakt door een verzwolgen bloedstolsel (embolie). Dit stolsel ontstaat buiten de longen (vaak in de aderen van de benen) en kan via de bloedbaan in een longvat terechtkomen. Naast het ophoesten van bloed zijn mogelijke symptomen onder meer kortademigheid en pijn op de borst.
- Vasculaire misvormingen: Hiertoe behoren bijvoorbeeld “kortsluitingsverbindingen” (med. shunts) tussen slagaders en aders, evenals pathologische verwijdingen van bloedvaten in de context van de erfelijke ziekte van Osler.
- Auto-immuunziekten: Het syndroom van Goodpasture en de granulomatose van Wegener kunnen bijvoorbeeld bloedspuwing veroorzaken. Systemische lupus erythematosus veroorzaakt in zeldzame gevallen ook bloedspuwing.
- Longblessures, b.v. als gevolg van een ongeval of een steekwond
Bloedspuwing: wanneer moet u een arts raadplegen?
Het ophoesten van bloed of bloederig sputum is een dringend waarschuwingssignaal dat onmiddellijk door een arts moet worden opgehelderd. Er zit niet altijd een ernstige ziekte achter het symptoom, maar alleen een arts kan dat achterhalen. Over het algemeen geldt dat hoe eerder de oorzaak van bloedspuwing wordt geïdentificeerd en behandeld, hoe beter.
Bloedspuwing: wat doet de dokter?
Diagnostiek
De arts ondervraagt de patiënt eerst uitvoerig over de omstandigheden van de opgetreden bloedspuwing (anamnese):
- Wanneer vond de bloedspuwing voor het eerst plaats?
- Hoe lang duurde het?
- Hoeveel bloed heb je opgehoest en hoe zag het eruit?
- Heeft u andere klachten (koorts etc.) of heeft u deze gehad?
- Zijn er reeds bestaande aandoeningen bekend?
De arts luistert naar de longen van de patiënt en neemt bloed af om belangrijke laboratoriumwaarden te laten bepalen (bloedbeeld, stollingswaarden, zuurstofgehalte in het bloed, etc.). Diagnostische procedures zoals röntgenfoto's van de thorax, bronchoscopie of computertomografie met hoge resolutie (HRCT) kunnen worden gebruikt om de oorzaak van de bloeding te lokaliseren.
Therapie
Bij een acute bloeding is het belangrijk om de bloeding zo snel mogelijk te stoppen, wat vaak tijdens een bronchoscopie kan worden gedaan.
Kortom, de therapie van bloedspuwing hangt af van de betreffende trigger. Daarom worden medicijnen zoals antibiotica of immunosuppressiva gebruikt. In andere gevallen zijn chemotherapie, chirurgische ingrepen of gerichte vaatocclusie (embolisatie) noodzakelijk.
noodmaatregelen
De initiële maatregelen voor acute bloedspuwing kunnen, indien nodig, de toediening van zuurstof en volumesubstitutie (dat wil zeggen vervanging van het verloren bloedvolume door zoutoplossing of andere preparaten) omvatten. Vaak wordt de patiënt zo gepositioneerd dat het longgedeelte zich op de plek van de bloedingsbron bevindt. Dit is om te voorkomen dat de niet-gewonde long in zijn functie wordt verstoord.
