Introductie
Pijn in de achterkant van de dij kan verschillende oorzaken hebben en varieert in ernst en pijn kwaliteit. Tijdelijke tekenen van overbelasting of letsel zijn veel voorkomende oorzaken, maar vaak zijn er ook klachten van spieronevenwichtigheden of slijtage. Sommige pijnen zijn onschadelijk en slechts van korte duur, maar sommige zijn ook symptomen van ziekten die behandeling vereisen en die serieus genomen moeten worden.
Naast de duur en intensiteit van de pijnis de kwaliteit van de pijn de belangrijkste indicator van de diagnose. Het beschrijft de aard van de pijn, dwz of deze scherp of dof, plaatselijk of stralend is. Het verloop van het ongeval is vaak ook van belang voor het stellen van een diagnose, zeker bij blessures.
Hieronder volgen enkele veelvoorkomende oorzaken van pijn aan de achterkant dij. Veel atleten hebben er last van rugpijn van de dij, die meestal wordt veroorzaakt door de spieren. De hamstring bevindt zich aan de achterkant van de dij en bestaat uit drie spieren, de semitendinosus, de semimembranosus en de biceps-femoris.
Alle spieren zijn verantwoordelijk voor het buigen van de kniegewricht en stretching de heup. Bij het sporten wordt de hamstring zwaar belast, vooral bij het sprinten en joggingDaarom treden hier vaak blessures en overspanningsverschijnselen op. Als er een sportblessure is opgetreden, is het meestal belangrijk om de sportactiviteit te onderbreken.
Het is ook belangrijk om het getroffen gebied onmiddellijk af te koelen. Verder moet de dij worden verbonden en onder lichte druk worden opgetild om zwelling te voorkomen. Deze maatregelen zijn samengevat in de zogenaamde PECH-regel, die kan worden toegepast op veel lichte sportblessures, waarbij PECH een acroniem is dat staat voor
- P- Neem een pauze
- E- IJs aanbrengen
- C- Compressie
- H- hoog lager
Vooral lopend beginners hebben er vaak moeite mee rugpijn van het bovenbeen omdat de spieren slecht zijn getraind.
Overbelasting veroorzaakt niet alleen schade aan het spierstelsel, maar kan ook de pezen, wat kan leiden tot irritatie van de pezen en uiteindelijk tot tendinitis in de dij. Het is vaak nuttig om specifieke versterkingsoefeningen voor de achterkant van de dij uit te voeren en om de spieren te strekken. Het is echter belangrijk dat dit dij pijn onderscheidt zich van een blessure die een onderbreking van de belasting vereist.
De belasting van de achterste dij is een van de meest voorkomende sportverwondingen. Het komt bijvoorbeeld vaak voor bij sprinters of voetballers. Overbelasting treedt vaak op als je tijdens het sporten ineens snelle en krachtige bewegingen maakt zonder goed te zijn opgewarmd, of als je je spieren overbelast tijdens het sporten en de vermoeide spieren niet de kracht hebben om de belasting zonder schade te weerstaan.
De pijn van een verrekte spier neemt toe tijdens het sporten, a brandend gevoel ontwikkelt zich in de spier, wat het meest merkbaar is bij spanning en druk. In rust heeft men meestal geen of heel weinig pijn. Als er een belasting is opgetreden in het achterste dijbeen, moet de sportieve activiteit worden gestopt en moet de PECH-regel moet worden gevolgd.
In het geval van een verrekte spier, moet de oefening worden onderbroken totdat de spier geen pijn meer doet, wat een paar dagen kan duren. Gedurende deze tijd is het echter raadzaam het aangedane bovenbeen niet helemaal stil te houden, maar lichte bewegingen te maken. Dit bevordert de genezing van de verrekte spier.
A gescheurde spiervezels wordt veroorzaakt door het feit dat de individuele spiervezels niet langer bestand zijn tegen de trek die op de spier wordt uitgeoefend en als gevolg daarvan scheuren. Dit gaat gepaard met zwelling en blauwe plekken in de aangetaste spier. Een breuk van spiervezels in het achterste dijbeen treedt vooral op tijdens sporten waarbij krachtig moet worden geremd of geaccelereerd en waarbij de hamstring in het achterste dijbeen sterk wordt belast.
Ook sprinten en voetballen zijn voorbeelden van dergelijke sporten. Als een gescheurd spiervezel treedt een plotselinge stekende pijn op in de aangetaste spieren. De pijn is zo hevig dat de atleet in een ontlastende houding wordt gedwongen en de spier niet meer kan gebruiken.
De atletische belasting moet onmiddellijk worden gestopt om verdere schade te voorkomen. Meestal is het voor de sporter echter niet mogelijk om de inspanning voort te zetten; de eerste zelfbehandeling moet nu zo snel mogelijk beginnen, op basis van de PECH-regel. De genezing van een gescheurde spiervezels duurt langer dan die van een verrekte spier en kan enkele weken duren.
Als de spieren van de achterkant van de dij een gescheurde vezel hebben opgelopen, zullen ze genezen met littekens. Met littekens bedekte spieren lopen mogelijk meer risico om een spiervezel opnieuw te scheuren. Om dit te voorkomen, moet de hamstring zorgvuldig en zorgvuldig worden versterkt nadat de traan is genezen en ruim voor de training is opgewarmd.
Het is erg belangrijk om niet te snel na de blessure opnieuw te belasten, omdat een nog niet genezen spier gemakkelijk weer kan scheuren. Spierkneuzingen worden veroorzaakt door harde slagen op de spieren. Vooral bij contactsporten, maar ook bij andere activiteiten, kunnen de spieren van het achterste dijbeen gekneusd worden door een klap.
In dit geval is een blauwe plek tussen de spiervezels ontstaat door de grote kracht die wordt uitgeoefend. Zwelling en spierverharding kunnen ook voorkomen. Net als de gescheurde spiervezel, een blauwe plek is erg pijnlijk en gaat gepaard met een aanzienlijke bewegingsbeperking van de getroffene been.
De PECH-regel geeft ook een goede begeleiding bij de eerste behandeling bij kneuzingen. Het is belangrijk dat de onschadelijke spiercontusie wordt onderscheiden van a breuk, aangezien de symptomen vaak vergelijkbaar zijn. Een Röntgenstraal kan informatie geven over de botaandoeningen.
Een kneuzing is een langdurig letsel dat vaak wordt veroorzaakt dij pijn zelfs na weken. Voor het genezingsproces is het belangrijk dat de aangetaste spier niet te vroeg opnieuw wordt belast. Als u uw spieren meer heeft belast dan gewoonlijk, kunt u hier last van krijgen spierpijn.
Spierpijn komen eerder voor als u plotselinge bewegingen heeft gemaakt. De achterkant van de dij wordt vaak aangetast door spierpijn, en de spieren worden vaak slecht getraind door sedentaire activiteiten. De pijn treedt meestal een dag na de training op.
Het wordt veroorzaakt door scheuren in de Z-schijven, dit zijn scheidingen die individuele contractiele eenheden op cellulair niveau scheiden. Deze scheuren veroorzaken zwelling en ontsteking, wat als pijn wordt ervaren. Als er een pijnlijke spier is opgetreden, helpt het om op te warmen en voorzichtig te zijn massage de aangetaste spieren, waardoor de bloed circulatie en versnelling van het genezingsproces.
Over het algemeen komen spierpijn minder vaak voor als er voor de sport een goede warming-up wordt uitgevoerd en de spiergroepen worden versterkt. Een bakkerscyste beschrijft een uitpuilende knie gezamenlijke capsule gelegen aan de achterzijde kniegewricht. Een cyste is een holte gevuld met vloeistof.
De cyste van een bakker is meestal opvallend door een zwelling in de holte van de knie en kan een gevoel van druk of pijn veroorzaken tijdens het lopen of knielen, dat gedeeltelijk kan uitstralen naar de onderlaag been. De oorzaak van de cyste van een Baker is meestal pathologische veranderingen in de kniegewricht, die veroorzaakt kunnen worden door (sport) ongevallen of ziektes zoals artrose or meniscus laesies. Als de cyste van een bakker wordt veroorzaakt door overbelasting tijdens het sporten, is het belangrijk om voor het lichaam te zorgen.
Bijvoorbeeld lopend of springsporten moeten een tijdje worden vermeden. Ontsteking van de pezen van de zitbeen treedt vaak op na ongebruikelijke of overmatige fysieke belasting. In het bijzonder treedt peesontsteking vaak op wanneer de been buigspier (M. biceps-femoris) is overbelast.
Deze spier bevindt zich aan de achterkant van de dij en is verantwoordelijk voor stretching het been naar achteren in de heup en het naar buiten draaien en in de knie buigen. Dit betekent dat bij alle sporten of oefeningen waarin deze bewegingen - vooral de externe rotatie en de extensie van het been naar achteren in de heup - worden uitgevoerd, tendinitis op de zitbeen kan veroorzaken rugpijn dij en billen. Pijn kan zich ook manifesteren in de achterste dij die niet te wijten is aan overbelasting of letsel.
Als gevolg van een overwegend zittend beroep hebben de meeste mensen verzwakte spieren in de achterkant van de dij en lumbale wervelkolom. Dit leidt tot een verslechtering van de statica en dientengevolge tot verhoogde vorming van holle rug en instabiliteit, wat kan worden geassocieerd met rugklachten. Deze kunnen op hun beurt uitstralende pijn in de achterkant van de dij veroorzaken.
Als er een hernia in de lumbale wervelkolom zit, komt het vaak voor dat pijn uitstraalt naar het achterste dijbeen.Dit komt doordat hernia meestal voorkomt in het onderste deel van de lumbale wervelkolom, namelijk ter hoogte van de L4 / 5 of L5 / S1-segment. De pijn straalt uit naar het gehele achterste dijbeen en strekt zich vaak uit over de kuit en de voet. Naast gevoeligheidsstoornissen kunnen ook de spieren verzwakt zijn.
Als dit gepaard gaat met ongecontroleerd verlies van urine of ontlasting of verlamming, moet snel een arts worden geraadpleegd, omdat in dit geval de uitpuilende schijf blijvende schade aan de zenuwen als de behandeling niet snel wordt gestart. Over het algemeen moeten hernia van de lumbale wervelkolom altijd worden gediagnosticeerd en behandeld door een arts. Er zijn tal van mogelijkheden, variërend van conservatieve therapie, waaronder pijnstillers en fysiotherapie, tot verschillende chirurgische behandelingsopties.
Als het sacro-iliacale gewricht, dat het ilium en heiligbeen in het bekken, is geblokkeerd, pijn in de billen treedt op. In de loop hiervan spannen de bilspieren zich vaak op en drukken ze op de Ischiaszenuw. Hierdoor straalt de pijn uit naar de achterkant van de dij.
ISG-blokkades komen vaker voor bij vrouwen. Als ISG-blokkades vaker voorkomen, moeten de gluteale spieren en de spieren van de achterkant van de dij worden versterkt. Naast een hernia van de lumbale wervelkolom kunnen opsluitingen in het gebied van de zenuwuitgang bij de wervelkolom ook tot hevige pijn leiden.
Als de achterste dij ook wordt aangetast, de Ischiaszenuw wordt meestal geknepen. Dit kan worden veroorzaakt door een hernia in de lumbale wervelkolom, maar ook door ontsteking van de zenuwwortel. Pijn kan ook optreden in het achterste dijbeen als gevolg van spierspanning in de lumbale wervelkolom of bilspieren.
In kruisband chirurgie, waarbij de kruisband wordt vervangen door de lichaamseigen pees (autologe plastische chirurgie van de kruisband), kan pijn in het achterste dijbeen optreden na de operatie. De pees die wordt gebruikt om de kruisband is meestal de pees van de semitendinosus-spier, die van de binnenkant van de knie naar het achterste dijbeen loopt. Daardoor kan er na de operatie zogenaamde wondpijn ontstaan.
Voldoende rust gedurende ongeveer een week en een gestructureerde oefentherapie, waarbij de belasting geleidelijk wordt verhoogd, dient in acht te worden genomen. Als er een voelbaar is deuk in de achterkant van de dij en naast pijn, een gevoel van spanning en een onvermogen om de dij naar achteren te strekken in de heup of om het been in de knie te buigen als gevolg van pijn, een gescheurde spiervezels kan de oorzaak zijn. In sommige gevallen een groot hematoom zichtbaar zijn op de achterste dij.
Een breuk van een spiervezel resulteert in een breuk van individuele of talrijke spiervezels, meestal na een zware belasting. De vezels scheuren vaak wanneer de pezen of spiervezels waren al onder spanning en ontstoken. EEN blauwe plek (hematoom) kan optreden bij elk letsel aan de dij.
Een stoot of val kan blauwe plekken en pijn in de achterkant van de dij veroorzaken. EEN gescheurde spier vezels kunnen ook gepaard gaan met een blauwe plek. Dit resulteert vaak in een voelbaar deuk in het spierstelsel.
Een blauwe plek is pijnlijk onder druk en verkleurt van rood naar donkerrood-violet-blauw-zwart naar donkergroen en tenslotte naar geelbruin. In de meeste gevallen is het hematoom verdwijnt weer na één tot twee weken. Als naast de pijn in de achterkant van de dij, een verdoofd of tintelend gevoel optreedt, ontstaat het probleem meestal in de wervelkolom en de lage rugspieren.
Spit in de lumbale wervelkolom, waar de spieren, die meestal al gespannen of ongetraind zijn, plotseling samentrekken en gespannen zijn, de zenuwen die de spieren in de achterkant van de dij voeden. Dit kan leiden tot tintelingen en gevoelloosheid en tot pijn die van de onderrug naar de dij gaat. Bovendien een hernia in de onderrug kan de zenuwen en veroorzaken ook pijn, tintelingen en gevoelloosheid.
Beide a spit en een hernia treedt vaak op nadat er lasten op de onderrug zijn geplaatst, zoals tijdens of na het dragen van zware lasten. Pijn in de billen en achterste dijen wordt vaak veroorzaakt door een probleem met de wervelkolom. De resulterende houdingsafwijkingen zorgen ervoor dat bijvoorbeeld het ene been meer wordt belast dan het andere en dus wordt blootgesteld aan een overmatige gewichtsbelasting op de ene helft van het lichaam.
Deze overbelasting van één been kan dan leiden tot eenzijdig pijn in de billen en dijen. hernia en spit kan ook pijn veroorzaken die via de billen van de rug naar het bovenbeen straalt. Vooral als gevoelloosheid of tintelingen worden toegevoegd, moet een arts worden geraadpleegd, zodat een ernstigere wervelkolomaandoening kan worden uitgesloten. Een verrekte spier of spanning in de billen kan ook pijn veroorzaken die uitstraalt naar het bovenbeen en meestal wordt gevoeld tijdens het bewegen.
