PCO-syndroom (polycysteus ovarium syndroom) is een aandoening van het vrouwelijk hormoon evenwicht Deze aandoening leidt tot een toename van het aantal mannen hormonen, Genaamd androgenen, wat kan resulteren in onvruchtbaarheid naast menstruele onregelmatigheden. PCO-syndroom is ook bekend als het Stein-Leventhal-syndroom.
Wat is het PCO-syndroom?
Polycysteus ovarium syndroom is een van de meest voorkomende stofwisselingsstoornissen bij volwassen vrouwen. Het wordt meestal veroorzaakt door verhoogde androgeenspiegels (hyperandrogenisme), cyclusstoornissen en onvruchtbaarheid bij vrouwen. PCO-syndroom komt vooral voor bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd. Vanwege de verhoogde productie van mannelijke hormonen (androgenen), zijn er storingen in de eierstokken Om het PCO-syndroom te diagnosticeren, moet aan verschillende criteria worden voldaan. Criterium nr. 1: zogenaamd polycystisch eierstokken moet aanwezig zijn. Dit betekent dat cysten groeien in de eierstokken Er moeten minimaal 8 cysten detecteerbaar zijn. Criterium nr. 2: Menstruatiebloedingen komen slechts zeer zelden of helemaal niet voor. Ovulatie komt zeer zelden of helemaal niet voor. Criterium nr. 3: The concentratie van mannelijk hormonen is heel hoog. PCO-syndroom komt relatief vaak voor. Ongeveer 10 procent van alle vrouwen tussen de 15 en 25 jaar lijdt aan het PCO-syndroom (polycysteus ovarium syndroom).
Oorzaken
Een primaire oorzaak voor het PCO-syndroom is tot op heden niet gevonden. Het is echter mogelijk geweest om verschillende factoren af te bakenen die bij veel getroffen personen aanwezig zijn. Bij veel vrouwen wordt een familiale aanleg aangetroffen. Aangenomen wordt dus dat er sprake is van een erfelijke component, hoewel de oorzakelijke gen is nog niet duidelijk geïdentificeerd. Bovendien kunnen aandoeningen in de hersenen behoren ook tot de mogelijkheden. Bij een PCO-syndroom is de hypofyse produceert meer van het hormoon LH (luteïniserend). In tegenstelling tot de productie van het hormoon FSH (follikelstimulerend) wordt verminderd. Door deze onbalans is er een verhoogde productie van mannelijke geslachtshormonen in de eierstokken. Ook aandoeningen van de alvleesklier zijn een mogelijke oorzaak. Bij het PCO-syndroom, een toegenomen concentratie of insuline is te vinden in de bloed Het eigen risico insuline stimuleert de eierstokken om meer mannelijke hormonen te produceren, wat op zijn beurt de hypofyse om meer LG af te scheiden. Andere mogelijke oorzaken van polycysteus ovariumsyndroom omvatten puberteit, hypothyreoïdie, spanning evenals tumorziekte.
Symptomen, klachten en tekenen
PCO-syndroom is een veelzijdig ziektebeeld dat gepaard kan gaan met verschillende klachten. Een veel voorkomend symptoom zijn onregelmatige menstruatie. Patiënten hebben een verlengde cyclus, die langer duurt dan 35 dagen, en menstrueren minder vaak. Menstruatiebloedingen kunnen ook volledig stoppen. In dit geval is het voorwaarde wordt aangeduid als amenorroe In de loop van de cyclus kunnen intermenstruele bloedingen of zelfs extra bloedingen optreden. De cyclusstoornissen leiden tot verminderde vruchtbaarheid of volledig onvruchtbaarheid. Vanwege de toegenomen concentratie van mannelijke geslachtshormonen in de bloed, vertonen vrouwen met polycysteus ovariumsyndroom een mannelijk patroon van haar groei (hirsutisme). De haar groeit niet alleen in het intieme gebied, maar ook op de dijen of op de buik, evenals in het gebied van de bovenste lip De patiënten hebben er ook last van haaruitval, vettige huid en acne Ze hebben ook de neiging om te zijn te zwaar en zijn verheven bloed suiker niveaus. Echte masculinisatie met een diepere stem en vergroting van de clitoris komt vrij zelden voor. In principe zijn niet alle symptomen even uitgesproken bij vrouwen met het PCO-syndroom. Een groot deel van de getroffenen lijdt echter sterk aan de symptomen. In het bijzonder kan het gebrek aan vruchtbaarheid of volledige onvruchtbaarheid leiden tot ernstige depressieve stemmingen in het geval van een onvervulde wens om kinderen te krijgen.
Diagnose en verloop
Het PCO-syndroom wordt gediagnosticeerd door de gynaecoloog. Naast een algemene geschiedenis (medische geschiedenis), wordt een gynaecologisch onderzoek uitgevoerd. Als het PCO-syndroom wordt vermoed, beeldvormingsprocedures zoals ultrageluid en MRI worden gebruikt om de eierstokken te visualiseren. Op deze manier kunnen cysten in de eierstokken worden opgespoord. Bloedonderzoek wordt ook uitgevoerd om de diagnose te bevestigen. Naast een generaal bloedbeeldworden de verschillende hormoonspiegels in het bloed onderzocht, met name de hormonen LH en FSH zijn indicatieve waarden voor een PCO-syndroom. Als de getroffenen kinderen willen hebben, kunnen laparoscopieën ook worden uitgevoerd. Hier worden met name de eierstokken in detail onderzocht. Indien nodig worden ook biopsieën uitgevoerd. In dit geval wordt weefsel uit de eierstokken verwijderd voor histologisch en cytologisch onderzoek. Het verloop van het PCO-syndroom hangt af van wanneer de ziekte werd ontdekt en hoe deze werd behandeld. Sinds zwaarlijvigheid en verheven insuline Bij deze ziekte zijn vaak ook spiegels aanwezig, dit vormt een extra risico voor de octrooihouder, aangezien deze symptomen kunnen veroorzaken suikerziekte mellitus en dyslipidemie naast hart- en vaatziekten. Met een vroege en adequate behandeling is het beloop van het PCO-syndroom goed en kan het zonder gevolgen worden genezen. Als de behandeling niet toereikend is, kunnen late complicaties optreden, zoals onvruchtbaarheid. Als het PCO-syndroom wordt gediagnosticeerd, wordt aanbevolen om voor behandeling een specialist te raadplegen. Alleen gynaecologen met de aanvullende aanduiding reproductieve geneeskunde hebben de nodige ervaring om het PCO-syndroom (polycysteus ovariumsyndroom) met succes te behandelen.
Complicaties
Het PCO-syndroom heeft meestal een zeer negatieve invloed op de kwaliteit van leven van de getroffen vrouw. In de meeste gevallen worden de concentraties mannelijke hormonen daarmee verhoogd, zodat androgenisatie van de vrouw komt voor. In de meeste gevallen ontstaan er veel verschillende psychische klachten, en in sommige gevallen Depressie Ook de getroffenen schamen zich vaak voor de klachten en hebben soms last van minderwaardigheidscomplexen en een significant verminderd zelfbeeld. Sociaal ongemak kan ook optreden als gevolg van het PCO-syndroom. Vooral op jonge leeftijd kan dit syndroom leiden tot plagen of pesten. Lijders blijven lijden puistjes en smet huid. Obesitas en haaruitval kan ook optreden als gevolg van het PCO-syndroom en heeft een zeer negatief effect op de esthetiek van de getroffenen. In sommige gevallen ontwikkelen patiënten een damesbaard en onvruchtbaarheid kan ook een symptoom van de ziekte zijn. In de regel kan de kinderwens niet worden vervuld. In ernstige gevallen kan het PCO-syndroom ook leiden tot miskraam De behandeling van het PCO-syndroom wordt meestal uitgevoerd met behulp van medicatie. Een gezonde levensstijl kan echter ook een zeer positief effect hebben op de ziekte.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Het PCO-syndroom kan alleen worden vastgesteld bij seksueel volwassen en reproductieve jonge en volwassen vrouwen. Als de getroffenen een onvervulde wens om kinderen te krijgenwordt een vervolgbezoek aan een arts aanbevolen. Als, ondanks alle inspanningen en bekende methoden van opvatting, konden gedurende enkele maanden geen nakomelingen worden verwekt, een bezoek aan de dokter is aan te raden. Onregelmatigheden van de menstruatiecyclus bij vrouwen of het uitblijven van menstruatiebloedingen dienen aan een arts te worden voorgelegd. Intermitterende bloeding of een zeer zwakke menstruatie duiden vaak op een volksgezondheid bijzondere waardevermindering. Een bezoek aan de huisarts is noodzakelijk om een onderzoek naar de oorzaak te kunnen starten. Te zwaar of problemen met gewicht ondanks een laag caloriegehalte en evenwichtig dieet kan worden besproken met een arts. Huid puistjes, acne of heel erg vettige huid zijn tekenen van een ziekte waarvoor behandeling nodig is. Als er gedragsproblemen optreden of depressieve stemmingen ontstaan, moet een arts worden geraadpleegd. Veranderingen in persoonlijkheid, een diepe stem en onregelmatigheden in haar groei op het lichaam zijn klachten die door een arts moeten worden opgehelderd. Het is raadzaam om het advies van een arts of therapeut in te winnen als er sprake is van aanhoudende of toenemende ontevredenheid over het leven, een afname van het welzijn en een verminderde kwaliteit van leven. In veel gevallen zijn de emotionele problemen gebaseerd op fysieke inconsistenties die kunnen worden behandeld.
Behandeling en therapie
Behandeling van het PCO-syndroom omvat verschillende therapeutische doelen. In de eerste plaats worden de acute symptomen behandeld. Het therapeutische doel op lange termijn is echter om het metabolisme te normaliseren en mogelijke gevolgen te voorkomen, zoals suikerziekte mellitus en hart- en vaatziekten. Omdat polycysteus ovariumsyndroom vaak wordt geassocieerd met zwaarlijvigheid, is het belangrijk om de dieet Verder is voldoende lichaamsbeweging in de vorm van sport belangrijk, zeker in de vroege stadia van het PCO-syndroom, deze twee maatregelen kan zowel de menstruatiecyclus positief beïnvloeden als ovulatie Bij de behandeling van het PCO-syndroom is het ook belangrijk om te overwegen of de getroffen vrouwen kinderen willen hebben. Bij vrouwen die geen kinderen wensen, worden de hormonale stoornissen vaak behandeld met de anticonceptiepil. Door verschillende vrouwelijke hormonen zoals oestrogeen en progestageen te combineren, is het mogelijk om de afgifte van mannelijke hormonen te vertragen, zodat de secundaire symptomen zoals toegenomen lichaamshaar en huid problemen worden ook verminderd. Dit type therapie is alleen bedoeld voor vrouwen die geen kinderen willen krijgen, aangezien de “pil” een anticonceptieve werking heeft. Als vrouwen met een kinderwens lijden aan het PCO-syndroom, wordt het eerder genoemd therapie wordt niet aanbevolen. In deze gevallendosis cortisone preparaten worden vaak gebruikt. Deze werken in op de bijnieren, waar de mannelijke hormonen worden geproduceerd. Als ovulatie treedt niet op ondanks behandeling, ovulatie-inducerend drugs kan worden toegediend. Als de oorzaak wordt vastgesteld als hoge insulinespiegels, is het verlagen van de eerste prioriteit. Het hormoon FSH wordt vaak geïnjecteerd als het favoriete medicijn. De patiënt moet er echter op worden gewezen dat deze vorm van therapie wordt gevolgd door een zeer grote kans op een veelvoud zwangerschap In uitzonderlijke gevallen - vooral bij vrouwen die kinderen willen krijgen - kan aangegeven worden dat het PCO-syndroom moet worden behandeld door middel van een chirurgische ingreep. In dit geval worden de cysten in de eierstokken vernietigd met een laser tijdens a laparoscopie (laparoscopie).
Vooruitzichten en prognose
De prognose bij aanwezigheid van het PCO-syndroom, ook wel bekend als polycysteus ovariumsyndroom, is niet erg goed. Naast lichamelijke klachten die schrijnend zijn, is de vruchtbaarheid van de vrouw ook beperkt. Beide kunnen leiden tot emotioneel leed en sociale terugtrekking. Daarom leidt polycysteus ovariumsyndroom niet alleen tot verhoogde miskramen, maar ook tot emotioneel leed of Depressie dat vereist behandeling. HET PCO-syndroom kan leiden tot een toename van lichaamshaar, afwezigheid van menstruatie en onvruchtbaarheid. Hoewel het in principe nog mogelijk is om kinderen te krijgen, wordt dit veel moeilijker gemaakt. Zwangerschappen bij vrouwen met het PCO-syndroom zijn onderhevig aan hogere risico's. De getroffenen worden meer belast door zwangerschapsduur suikerziektemiskramen of meerlingzwangerschappen. Bovendien complicaties tijdens zwangerschap komen vaker voor. Als gevolg hiervan ontwikkelen vrouwen met het PCO-syndroom een verhoogd risico op hart- en vaatziekten. Medicamenteuze behandelingen en veranderingen in het voedingspatroon kunnen de kansen op een betere kwaliteit van leven vergroten. Regelmatige gynaecologische onderzoeken worden aanbevolen. Gedurende menopauzeKunnen PCO-symptomen verbeteren. Maar ze kunnen ook erger worden. Waarom dit zo is, wordt nog onderzocht. De bestaande symptomatische behandelingsbenaderingen zijn onvoldoende. Als er geen kinderwens is, neemt de vermannelijking toe of begeleidt acne kan worden tegengegaan met ovulatieremmers. De prognose is slechter als er een kinderwens is. Het PCO-syndroom dat vooral jonge vrouwen hard treft.
het voorkomen
Tot op heden geen directe preventieve maatregelen maatregelen tegen polycysteus ovariumsyndroom zijn bekend. Omdat obesitas een belangrijke factor is bij het PCO-syndroom, dieet moet worden veranderd en er moet voldoende lichaamsbeweging worden genomen. Bovendien moet gebruik worden gemaakt van de jaarlijkse gynaecologische screening. Als het PCO-syndroom is gediagnosticeerd, moet zo vroeg mogelijk met een adequate therapie worden begonnen. Omdat alleen op deze manier de cursus positief kan worden beïnvloed en late gevolgen kan worden vermeden.
Nazorg
Nazorg voor het PCO-syndroom blijkt in de meeste gevallen relatief moeilijk te zijn, zodat de maatregelen van de directe nazorg voor deze ziekte is relatief beperkt. Getroffen personen moeten daarom vroegtijdig medische hulp inroepen, zodat andere complicaties of klachten zich niet voordoen in het verdere verloop van de ziekte, die de kwaliteit van leven van de getroffen persoon kunnen beperken. Het PCO-syndroom kan zichzelf niet genezen, dus de patiënt is altijd afhankelijk van behandeling door een arts. Allereerst moeten medicijnen die de symptomen bevorderen, worden stopgezet. Het stoppen van de medicatie mag echter alleen plaatsvinden met toestemming van een arts. Evenzo is regelmatige controle door een arts tijdens de behandeling erg belangrijk om verdere schade aan het lichaam in een vroeg stadium op te sporen en te behandelen. De meeste getroffenen hebben echter ook een chirurgische ingreep nodig. Daarna moet strikte bedrust in acht worden genomen en moet de getroffen persoon rusten en het rustig aan doen. In dit opzicht is ook de ondersteuning en zorg van het gezin of de partner erg belangrijk, aangezien dit ook kan voorkomen Depressie en andere psychologische stoornissen.
Dit is wat u zelf kunt doen
Naast medicamenteuze behandeling kunnen de getroffenen ook zelf actieve maatregelen nemen om de symptomen van het PCO-syndroom te bestrijden. In de meeste gevallen is een verandering van levensstijl nodig. Bij patiënten die dat wel zijn te zwaarzorgen een afname van het lichaamsgewicht en een verandering in het dieet meestal voor een aanzienlijke verbetering. Vooral buikvet moet worden verminderd. Sportactiviteiten zoals lichte buikspieroefeningen, jogging of nordic walking kan helpen. Ongeacht het lichaamsgewicht van de getroffenen, moet in het algemeen calorierijk voedsel worden vermeden. De consumptie van suikerhoudend voedsel en witte bloemproducten moet worden vermeden. In plaats daarvan wordt aanbevolen om veel groenten, verzadigende eiwitten, volle granen en oliën met omega-3 te eten vetzuren. Buitensporig alcohol consumptie en roken moet worden vermeden. Gedurende zwangerschap, moet er meer aandacht worden besteed aan een gezonde levensstijl en voeding, omdat er bepaalde risico's zijn, zoals miskraam or zwangerschapsdiabetes als het PCO-syndroom aanwezig is. In geval van ernstige lichaamshaar, professioneel permanent ontharing kan helpen. Als getroffen vrouwen aan ernstige acne lijden, is laserbehandeling mogelijk. Voor veel patiënten is de voorwaarde is in de eerste plaats een psychologische last. In deze gevallen kan ook psychotherapeutische hulp worden ingeroepen. Daarnaast zijn er een aantal zelfhulpgroepen en internetfora waar patiënten informatie met elkaar kunnen uitwisselen.
