Polycysteus ovariumsyndroom (PCOS) (synoniemen: polycysteus ovariumsyndroom; polycysteus ovariumsyndroom; polycysteus ovariumsyndroom; polycysteus ovariumsyndroom; polycysteus eierstokken polycysteuze ovariumziekte; polycysteus ovariumsyndroom (PCO-syndroom); polycysteus ovarium syndroom; Stein-Leventhal-syndroom; ICD-10 E28. 2: Polycysteus ovariumsyndroom) verwijst naar een symptoomcomplex dat wordt gekenmerkt door hormonale disfunctie van de eierstokken.
Definitie van PCO-syndroom
Volgens de Rotterdam Consensus Workshop 2003 (“Rotterdam-criteria”) is het PCO-syndroom aanwezig wanneer aan twee van de volgende criteria wordt voldaan:
- Cyclusstoringen - oligomenorroe naar oligo-amenorroe (definitie: zie hieronder).
- Klinisch hyperandrogenisme en / of hyperandrogenemie.
- Klinische kenmerken van hyperandrogenisme zoals hirsutisme (is gestegen haar volgens het mannetje distributie patroon), acne (bijv. acne vulgaris), seborrhea (vette huid), en / of
- Hyperandrogenemie (verhoogde vorming van androgenen/seks hormonen die dienen om mannelijke kenmerken te ontwikkelen en te behouden); totaal testosteron niveau> 2.08 nmol / l of als serum dehydroepiandrostenedionsulfaat (DHEA-S) niveau> 6.6 mol / l; en / of
- polycysteus eierstokken - wanneer ten minste één eierstok (eierstok) een volume van minimaal 10 ml en / of 12 follikels van elk twee tot negen millimeter aanwezig.
In een clusteranalyse konden de symptomen van PCO-patiënten worden toegewezen aan verschillende cursussen: een reproductief subtype (beïnvloedt de voortplanting) en een metabool subtype (beïnvloedt het metabolisme). (zie Oorzaken / Pathogenese).
Piekincidentie: Polycysteus ovariumsyndroom treedt meestal op vanaf het 2e of 3e levensdecennium.
De prevalentie (ziekte-incidentie) is tot 20% van alle vrouwen. Polycysteus ovariumsyndroom is de meest voorkomende endocrinopathie (ziekte veroorzaakt door een verstoorde werking van de endocriene klieren of de gebrekkige werking van hormonen) bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd. Het beïnvloedt ca:
- 25% van alle vrouwen met secundair onderwijs amenorroe (geen menstruatiebloeding gedurende> 90 dagen met een reeds vastgestelde cyclus).
- 50% van alle vrouwen met oligomenorroe (interval tussen bloeding is> 35 dagen en ≤ 90 dagen, bloeding komt te weinig voor)
- 50% van alle vrouwen met hirsutisme (verhoogde terminal haar (lang haar) bij vrouwen, volgens de man distributie patroon (androgeenafhankelijk)).
Verloop en prognose: genezing van polycysteus ovariumsyndroom is momenteel niet mogelijk. De behandeling moet vroeg en adequaat zijn, omdat de ziekte onbehandeld gepaard gaat met een verhoogd risico op coronaire aandoeningen (cardiovasculaire aandoeningen), hyperlipidemie (vetstofwisselingsstoornissen) en suikerziekte mellitus type 2 De symptomen zijn goed te behandelen. Naast farmacotherapie (medicijn therapie) en hormonale behandeling, maken leefstijlaanpassingsmaatregelen zoals gewichtsvermindering ook deel uit van het therapieconcept.
Comorbiditeit (bijkomende ziekten): in de groep van subfertiele PCOS-vrouwen is ongeveer 90% te zwaar of zwaarlijvig. Andere bijbehorende voorwaarden zijn onder meer metabool syndroom, leververvetting (steatose hepatis), onvruchtbaarheid, zwangerschapscomplicaties (zwangerschapsduur suikerziekte, pre-eclampsie, vroeggeboorte), geestesziekte (Depressie, Angst stoornissen), En obstructief slaapapneusyndroom (begunstigd door te zwaar or zwaarlijvigheid aanwezig). drie van de vier vrouwen met het PCO-syndroom hebben ook insuline resistentie (verminderd of opgeheven effect van het hormoon insuline).
