Loa Loa (Loiasis): oorzaken, symptomen en behandeling

Loiasis is een parasitair besmettelijke ziekte veroorzaakt door specifieke nematoden, Loa loa filariae, en manifesteert zich voornamelijk door inflammatoire, allergie-geïnduceerde zwellingsreacties. Naar schatting is 3 tot 30 procent van de bevolking besmet met Loa loa-wormen in de gebieden van distributie (West- en Centraal-Afrika).

Wat is Loa loa?

Loiasis is de term die wordt gebruikt om infectie met de nematode (nematode) Loa loa te beschrijven, die wordt overgedragen door dagvliegen van het geslacht Chrysops en voornamelijk wordt aangetroffen in de tropische regenwouden van West- en Centraal-Afrika (Congo Stroomgebied​ Ongeveer twee tot twaalf maanden na infectie met Loa loa circuleert de parasiet in onderhuids en bindweefsel en soms in subconjunctivale weefsels (oculaire weefsels). Allergische reacties op de Loa loa-worm resulteren in plotselinge, jeukende zwellingen van de huid (calabaire ulcera genoemd), vooral op het gezicht en de benen, die meerdere dagen aanhouden en met onregelmatige tussenpozen kunnen terugkeren (terugkeren). Als het strottehoofd wordt beïnvloed door de Loa loa-parasieten, kan levensbedreigend glottisch oedeem (acute zwelling van het strottenhoofd) optreden.

Oorzaken

Loa loa is een parasitaire nematode (filaria) die wordt overgedragen door geïnfecteerde dagvliegen van het geslacht Chrysops. Binnen de incubatieperiode (2-9 maanden) in het geïnfecteerde menselijke lichaam, rijpen de door paardenvliegen overgedragen microfilariae (larven van de Loa loa-worm) uit tot geslachtsrijpe volwassen filariae die in het onderhuidse celweefsel leven en bindweefsel van de huidslijmvliezen en mogelijk ogen en kunnen binnen deze structuren migreren (zogenaamde "migrerende filariae"). De volwassen filariae produceren ook een groot aantal infectieuze microfilariae in de bindweefsel, die overdag via het lymfestelsel in de bloedbaan komen en daar circuleren. Allergisch veroorzaakt de verspreiding van de volwassen filariae en de microfilariae de ontstekingsreacties en zwellingen die kenmerkend zijn voor loiasis. Als een geïnfecteerde mens in dit stadium van de ziekte wordt gebeten door een dagelijkse paardevlieg, raakt de paardevlieg geïnfecteerd en kan de besmettelijke Loa loa microfilariae worden overgedragen op andere mensen of mensapen. Daarentegen kan directe overdracht van de Loa loa-worm van mens op mens worden uitgesloten.

Symptomen, klachten en tekenen

Loa loa, of loiasis, is een worminfectie die voorkomt in West-Afrika en die voornamelijk intense jeuk veroorzaakt huid zwellingen. De zwellingen zijn zacht en kunnen bultjes tot tien centimeter groot veroorzaken. In de meeste gevallen verdwijnen de bultjes echter weer na twee tot drie dagen, om vervolgens elders weer te verschijnen. Gewoonlijk wordt slechts één arm of voet aangetast. In dit geval vertegenwoordigen de zwellingen allergische reacties van het lichaam op de nematode. De migratie van de nematoden zorgt er ook voor dat de zwellingen of bultjes (Kameroense hobbels of Calabar-zwellingen) over het lichaam migreren. Hoewel de ziekte meestal onschadelijk is. Vaak vindt echter een chronisch beloop plaats van meer dan tien jaar, omdat het aaltje een zeer lange levensduur heeft. Gedurende deze tijd worden echter andere orgels, zoals de hart- of nieren kunnen worden aangetast. Dus hartklepdefecten, nierinsufficiëntie of hersenvliesontsteking kan mogelijk optreden als late gevolgen. In zeldzame gevallen wordt de kruipende worm ook gezien. Dit geldt vooral wanneer het door het oog migreert. Vanwege deze eigenschap wordt Loa Loa ook wel oogworm genoemd. Hoewel de ziekte zeer langdurig is, geneest deze meestal lang nadat de worm is gestorven. De worm kan operatief worden verwijderd of gedood met medicatie met diethylcarbamazine.

Diagnose en verloop

Loa loa parasitaire infectie kan meestal worden gediagnosticeerd op basis van kenmerkende symptomen. De diagnose loiasis wordt bevestigd door de detectie van Loa loa microfilariae in de bloed. De bloed het monster voor de detectie moet overdag worden genomen, aangezien de microfilariae zich hebben aangepast aan de dagelijkse paardevlieg als tussengastheer en daarom op dit moment alleen in de bloedbaan circuleren. Daarnaast een immunofluorescentietest voor het opsporen van infectie antilichamen evenals diethylcarbamazine (DEC), dat jeuk veroorzaakt na een enkele administratie en vertegenwoordigt een indirecte detectie van de microfilariae, kan worden gebruikt. In de meeste gevallen is Loa loa-infectie gemakkelijk te behandelen en heeft een goede prognose. In zeldzame gevallen kan een langdurig beloop van loiasis leiden tot late complicaties, zoals endocarditis, meningoencefalitisof nierbeschadiging.

Complicaties

Loa loa resulteert in verschillende symptomen en complicaties die door het hele lichaam van de patiënt kunnen optreden. In de meeste gevallen gaat het om een allergische reactie van het lichaam, waardoor de getroffen persoon lijdt aan een rode huid of jeuk aan de huid. Door te krabben wordt de jeuk meestal alleen maar erger. Vooral op het gezicht kunnen de jeuk en roodheid erg onaangenaam zijn voor de getroffen persoon en leiden tot een verminderd gevoel van eigenwaarde. Het is ook niet ongebruikelijk voor de ogen water en voor oogpijn gebeuren. Complicaties van Loa loa treden meestal alleen op als de behandeling niet wordt ontvangen of als de behandeling erg laat wordt gestart. Patiënten kunnen ook schade aan de nieren oplopen, met als gevolg nierfalen in het slechtste geval. De patiënt is dan afhankelijk van dialyse of nier transplantatie. Loa loa wordt behandeld met behulp van medicijnen. Bij dit proces treden geen complicaties op. Het is niet ongebruikelijk dat getroffenen er als gevolg van de ziekte moe en vermoeid uitzien en niet langer actief aan het leven kunnen deelnemen. In de meeste gevallen wordt echter een positief verloop van de ziekte vastgesteld.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

Zwelling van de huid en jeuk zijn tekenen van een bestaande ziekte. Als de symptomen enkele dagen of weken aanhouden, moet een arts worden geraadpleegd. Als de jeuk leidt tot de ontwikkeling van open wonden, de getroffen persoon heeft steriel nodig wondverzorging​ Als dit niet voldoende kan worden gegarandeerd, moet een arts worden geraadpleegd. Als pus vormen of de aangetaste lichaamsdelen doen pijn, een bezoek aan de dokter is noodzakelijk. De getroffen persoon loopt risico op bloed vergiftiging, die zonder medische zorg kan leiden tot een levensbedreigende voorwaarde​ Als een vorming van hobbels wordt opgemerkt, die na een paar dagen zelfstandig verdwijnen en vervolgens weer in een ander deel van het lichaam verschijnen, moeten de waarnemingen met een arts worden besproken. In de meeste gevallen bevinden de zieke gebieden zich op de armen of voeten van de patiënt. Zonder behandeling zal er sprake zijn van langdurige aantasting van nier functie. Daarom moet een arts worden geraadpleegd in geval van nier disfunctie, plasklachten of veranderingen in de urine. Als er afwijkingen zijn in hart- activiteit, veranderingen in bloeddruk or hart- ritme, de getroffen persoon heeft een dokter nodig. Als er een algemeen gevoel van ziekte, malaise, interne zwakte of een afname van de normale prestaties is, is ook een bezoek aan de dokter noodzakelijk.

Behandeling en therapie

Loiasis wordt over het algemeen medicinaal behandeld met diethylcarbamazine, een anthelminticum of wormafdrijvend middel, dat Loa loa microfilariae en, in sommige gevallen, volwassen filariae doodt door het metabolisme van de pathogenen​ In eerste instantie wordt een lagere en achtereenvolgens oplopende dosering aanbevolen, aangezien het zeer hoge aantal stervende Loa loa-parasieten giftige stoffen afgeeft die uitgesproken allergische reacties kunnen veroorzaken zoals huiduitslag, astmatische aanvallen, koorts en 피로 in het menselijk organisme (zogenaamde Mazzotti-reactie). Om dergelijke allergische reacties te remmen of te verzachten en om jeuk en ontstekingsreacties te verminderen, antihistaminica of corticosteroïden moeten gelijktijdig worden ingenomen. In sommige gevallen kunnen andere anthelmintica zoals ivermectine or albendazole worden gebruikt voorafgaand aan diethylcarbamazine therapie​ Diethylcarbamazine is gecontra-indiceerd in aanwezigheid van zwangerschap en in de gelijktijdige aanwezigheid van andere parasitaire infectieziekten zoals Dirofilaria immitis of onchocerciasis als gevolg van allergische reacties veroorzaakt door de vrijkomende gifstoffen. De proteïnurie (uitscheiding van eiwitten in de urine) geassocieerd met diethylcarbamazine therapie in sommige gevallen is loiasis meestal van voorbijgaande aard. Als Loa loa parasieten zichtbaar zijn in de bindvlies van het oog, kunnen ze operatief onder worden verwijderd plaatselijke verdoving (verdoving).

Vooruitzichten en prognose

De prognose van Loa loa hangt af van het tijdstip van diagnose en behandeling, maar ook van het basisverloop van de ziekte. In veel gevallen is de ziekteverwekker al enkele maanden in het organisme voordat hij duidelijk is volksgezondheid symptomen verschijnen. Om deze reden kan de worm zich tegen de tijd dat hij wordt gedetecteerd, hebben verspreid en al interne schade hebben veroorzaakt. Als de ziekte in een vroeg stadium wordt ontdekt, kan medicamenteuze behandeling worden gestart. Normaal gesproken leidt dit binnen korte tijd tot verlichting van de symptomen en vervolgens tot symptoomvrijheid. Bij een ongunstig beloop van de ziekte is de eerste interne orgaanschade al ontstaan. In ernstige gevallen nierinsufficiëntie kan gebeuren. Dit vormt een potentiële bedreiging voor het menselijk leven. Vaak is een donororgaan nodig om uitzicht te hebben op herstel. Transplantatie is complex en gaat gepaard met tal van bijwerkingen. Het donororgaan wordt niet altijd goed ontvangen door het organisme. Afstotingsreacties kunnen optreden, wat resulteert in een verdere verslechtering van de algehele volksgezondheid​ De prognose wordt ook verslechterd als zich een chronisch beloop van de ziekte ontwikkelt. Ondanks de administratie van medicatie, bestaat de mogelijkheid dat de ziekteverwekker niet volledig wordt gedood. Daarom is het niet ongewoon voor therapie tot tien jaar nodig zijn.

het voorkomen

Omdat er tot op heden geen vaccin tegen Loa loa bestaat, preventief maatregelen zijn beperkt tot blootstellingsprofylaxe. Deze omvatten het dragen van lichtgekleurde kleding die de huid bedekt en het gebruik ervan insectenwerende middelen (spuiten, crèmes, lotions om insecten af ​​te weren) en muskietennetten om te beschermen tegen beten van dazen die besmet zijn met Loiasis.

Wat u zelf kunt doen

Als loasis wordt vermoed, moet eerst een arts worden geraadpleegd. Een medische professional moet de ziekte ophelderen en, indien nodig, de behandeling starten. Wat zelfhulp maatregelen en verschillende huishoudelijke en natuurlijke remedies ondersteunen het genezingsproces. Medicamenteuze therapie kan worden ondersteund door een actieve en gezonde levensstijl. Terwijl in de eerste dagen na de ziekte nog rust en bedrust gelden, mag na de acute fase lichte sport worden beoefend. Trainen in de frisse lucht versterkt de immuunsysteem en verlicht symptomen zoals 피로 en astma​ Als zich ernstige complicaties voordoen, moet de arts worden geïnformeerd. Loa loa is gemakkelijk te behandelen, maar dichtbij medisch Grensverkeer moet nog plaatsvinden. Anders kunnen er secundaire ziekten ontstaan. Medicamenteuze behandeling kan ook worden ondersteund door een klachtendagboek. In dit dagboek moet de patiënt eventuele bijwerkingen noteren en interacties evenals de effecten van de medicatie op huiduitslag en andere typische symptomen. Met behulp van deze notities kan de arts de medicatie optimaal aanpassen en zorgen voor een snelle genezing. Tegelijkertijd moeten herinfecties worden voorkomen door de nodige voorzorgsmaatregelen te nemen.