Dementia pugilistica is de medische term voor een traumatische encefalopathie met gelijkaardige symptomen Parkinson. De voorwaarde komt het meest voor bij boksers en anderen die vaak klappen doorstaan ​​aan de hoofd​ Geen oorzakelijk therapie bestaat op dit moment.
Wat is dementia pugilistica?
Dementia pugilistica is ook bekend als chronische traumatische encefalopathie, pugilistisch Parkinson-syndroom, of bokser syndroom. Deze neurologische aandoening treft vooral mensen die vaak klappen of schokken doorstaan hoofd Oppervlakte. De ziekte komt daarom vooral veel voor bij boksers, voetballers en andere professionele atleten. Drugsverslaafden of alcoholisten worden echter ook steeds vaker getroffen, omdat ze vaker vallen en dus regelmatig hun hoofd stoten. Onder boksers is Jack Dempsey een van de bekendste patiënten van dementie pugilistica. In de NFL worden namen als Chris Henry opnieuw geassocieerd met de voorwaarde​ De ziekte ontwikkelt zich meestal over meerdere jaren en begint vaak wanneer de patiënt pas 16 jaar oud is. Tot op heden zijn de ziekte en de oorzaken en progressie ervan niet afdoende onderzocht.
Oorzaken
Tot op heden precies oorzaken van dementie pugilistica zijn niet definitief vastgesteld. Aangezien het fenomeen vaker voorkomt bij boksers, gaat de medische wetenschap ervan uit dat de veroorzakende factor harde klappen is voor de hoofd Oppervlakte. Het verlies van hersenen cellen spelen blijkbaar een even belangrijke rol in het ziektebeeld als traumatische schade aan de cerebellum en littekens op de hersenen massa​ Littekenweefsel in het midden zenuwstelsel bemoeilijkt onder andere de overdracht van prikkels. Uiteindelijk allemaal met littekens bedekt hersenen gebieden verliezen hun oorspronkelijke functie. Zolang de aangetaste gebieden overeenkomen met beperkte gebieden, wordt het functieverlies van de cellen gecompenseerd door het omringende weefsel. In grotere littekens is een dergelijke compensatie niet meer mogelijk. Waarom niet alle boksers aan dementia pugilistica lijden, is voor de medische wetenschap nog grotendeels onduidelijk. Ook een definitief verband met boksen is tot dusver niet bewezen. Het is ongetwijfeld bewezen dat dementia pugilistica een verworven ziekte is.
Symptomen, klachten en tekenen
Puur uitwendig doet dementia pugilistica denken aan Parkinson met zijn symptomen. Tremor is een van de belangrijkste symptomen van deze ziekte. De ernst van de tremor verschilt van geval tot geval. In de meeste gevallen is er ook sprake van onvast lopen. Deze symptomen vaak leiden tot moeilijkheden in coördinatie. In de meeste gevallen is het coördinatie het vermogen neemt zichtbaar af in de loop van de ziekte. Deze symptomen gaan soms gepaard met de klassieker symptomen van dementie, zoals een langzame verslechtering van geheugen en persoonlijkheid. Normaal gesproken gaat dit gepaard met gedragsveranderingen in het dagelijks leven. Patiënten reageren op alledaagse situaties vaak met handelingen of emoties die moeilijk te begrijpen zijn. Psychische symptomen komen ook voor. De getroffenen lijden bijvoorbeeld vaak aan aanhoudende depressieve stemmingen. Afgezien hiervan kan het vermogen om te spreken verminderd zijn. Ernstige spraakproblemen worden vaak zelfs omschreven als een leidend symptoom.
Diagnose
Voor de diagnose van dementia pugilistica, de medische geschiedenis speelt een cruciale rol. Als de geschiedenis wijst op meer klappen op het hoofd met de beschreven belangrijkste symptomen, zal de neuroloog waarschijnlijk een eerste vermoeden hebben. Ziekten zoals dementie en vooral Parkinson moet worden overwogen differentiële diagnose. Een MRI van de schedel zal meer littekens vertonen, wat een andere aanwijzing kan zijn voor het klinische beeld. Bij boksers treden de eerste symptomen meestal ongeveer 20 jaar na het veroorzakende hoofdtrauma op. Het verloop van de ziekte is tot op zekere hoogte individueel en kan zelfs worden beïnvloed door de psychologische gesteldheid van de patiënt.
Complicaties
In de meeste gevallen veroorzaakt dementia pugilistica tremor en dus de zogenaamde tremor. Dit kan de kwaliteit van leven van de patiënt sterk verminderen en ook het dagelijks leven voor de patiënt moeilijker maken. Gewone activiteiten zijn niet meer mogelijk, zodat de patiënt er ook last van kan hebben geestesziekte en Depressie Vanwege de beperkingen. Evenzo treden onzekerheden op tijdens het lopen, die gepaard gaan met coördinatie aandoeningen. Patiënten kunnen afstanden en paden niet meer correct inschatten. Evenzo kan het spraakvermogen ook worden beperkt, wat vooral tot uiting komt in een woordvindingsstoornis. Niet zelden is de patiënt dan in het dagelijks leven afhankelijk van de hulp van andere mensen. Dementia pugilistica kan ook een zware last zijn voor gezinsleden. Helaas is een causale behandeling van dementia pugilistica niet mogelijk. Daarom kunnen alleen de symptomen enigszins worden beperkt om het dagelijks leven voor de patiënt draaglijk te maken. Therapieën en logopedische zorg zijn de belangrijkste methoden. Vaak, Depressie kan worden beperkt door te praten met een psycholoog of met behulp van medicatie. De levensverwachting neemt af als gevolg van de ziekte.
Wanneer moet je naar een dokter?
Helaas kan dementia pugilistica niet volledig worden genezen of beperkt. Een vroege diagnose kan echter de symptomen helpen verbeteren, dus medische behandeling is hiervoor beslist nodig voorwaarde​ Als de getroffen persoon aan tremor lijdt, moet een arts worden geraadpleegd. In dit geval kan onvast lopen ook wijzen op de ziekte en moet worden onderzocht. Vooral coördinatiestoornissen komen veel voor bij dementia pugilistica en zijn een veel voorkomend symptoom. Bovendien moet dementie ook worden gediagnosticeerd en behandeld door een medische professional. Dit kan het dagelijkse leven van de getroffen persoon en zijn familieleden veel gemakkelijker maken. Plotseling stemmingswisselingen or Depressie kan ook een aanwijzing zijn voor deze ziekte. Ook in dit geval dient een arts te worden geraadpleegd. De diagnose van deze ziekte kan meestal door de huisarts worden gesteld. Verdere behandeling wordt uitgevoerd door verschillende specialisten en hangt meestal ook af van de toestand van de patiënt. Een volledige genezing kan helaas nog niet worden bereikt.
Behandeling en therapie
Schade aan de centrale zenuwstelsel kan niet worden teruggedraaid volgens de huidige stand van de geneeskunde. Daarom is behandeling van de oorzaken niet mogelijk bij dementia pugilistica. De ziekte is dus een ongeneeslijk laat gevolg van zenuwstelsel trauma's. Ondanks de ongeneeslijkheid en de onstuitbaarheid van het beloop van de ziekte, kunnen in ieder geval enkele symptomen van de ziekte worden behandeld. Zoals met alle ongeneeslijke ziekten, het doel van ondersteuning therapie is in de eerste plaats om de kwaliteit van leven te verbeteren. Bij het afsterven van zenuwweefsel kunnen de omringende zenuwcellen door training leren de taken van de defecte cellen over te nemen. Dit fenomeen is niet in de laatste plaats bekend uit de therapie of beroerte patiënten en kunnen ook een rol spelen bij de behandeling van dementia pugilistica. In het geval van gangstoornissenZo kunnen fysiotherapeutische behandelingen dienen om de kwaliteit van leven van de patiënt te compenseren en daarmee te verbeteren. Hetzelfde geldt voor ergotherapie behandelingen die tremor idealiter verminderen. Spraakstoornissenkan op zijn beurt verbeteren met logopedische zorg. Om te leren omgaan met de ziekte en iemands emotionele toestand te verbeteren, fysiotherapie sessies worden vaak aanbevolen. Een stabiele psyche kan waarschijnlijk een positieve invloed hebben op het beloop van de ziekte. Medicamenteuze therapieën kunnen echter ook worden overwogen tegen bijzonder ernstige depressies.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van dementia pugilistica is over het algemeen ongunstig. Hoewel er beïnvloedende factoren zijn die een positief effect hebben op het beloop van de ziekte, is genezing niet mogelijk. Dementia pugilistica vordert langzaam gedurende vele jaren en decennia. De symptomen ontwikkelen zich geleidelijk en worden pas in een laat stadium geassocieerd met dementia pugilistica. Gedurende deze tijd vindt normaal gesproken geen behandeling plaats vanwege een gebrek aan diagnose. Als de getroffen persoon de beoefening van vechtsporten en andere klappen op het hoofd vermijdt, kan de voortgang van de ziekte worden beïnvloed. Bovendien helpen logopedische therapieën om een ​​verbetering van de spraak te bereiken. Niettemin permanent littekens hebben gevormd in de hersenen, welke kan leiden tot verdere verslechtering van de volksgezondheid conditie op elk moment. Sinds de oorzaken van dementie pugilistica zijn tot op heden niet definitief opgehelderd, er is geen enkele therapeutische optie. Zeker is wel dat het uitblijven van klappen op het hoofd een positief effect heeft op volksgezondheidAls er naast dementia pugilistica psychische problemen optreden, verslechtert de kans op opvang aanzienlijk. De kwaliteit van leven is ernstig beperkt en de levensduur wordt doorgaans bekort. Geleidelijk verschijnen er onzekerheden in het lopen. Naarmate de ziekte voortschrijdt, heeft de patiënt dagelijkse zorg en ondersteuning nodig om het hoofd te bieden aan het dagelijkse leven.
het voorkomen
Omdat dementia pugilistica een verworven aandoening is, kan het optreden ervan zoveel mogelijk worden voorkomen. Degenen die slagen en stoten op het hoofd vermijden en hoofdtrauma onmiddellijk behandelen, zullen het fenomeen waarschijnlijk niet ontwikkelen.
Hier is wat u zelf kunt doen
Om humaan met de ziekte dementica pugilistica om te gaan, moet eerst de ernst van de ziekte worden beoordeeld. Dit zal helpen bepalen welke behandelingsopties geschikt zijn. Indien mogelijk zou de persoon met de ziekte dat moeten doen praten erover met degenen om hem heen. Samen kunnen beslissingen worden genomen en familieleden of kennissen hebben misschien al goede ervaringen met artsen of therapieën. Logopediestabiliseert en breidt bijvoorbeeld spraak uit. Met de hulp van fysiotherapiekunnen patiënten hun motoriek weer trainen. Patiënten kunnen ook aan de stad of gemeente, of via internet, vragen of er zelfhulpgroepen in de buurt zijn waar ze wonen. Er zouden daar mensen moeten zijn die bepaalde ervaringen met elkaar kunnen delen en zo met hulp van maatschappelijk werkers en begeleide gesprekken advies, ervaringen en plekken kunnen krijgen om naartoe te gaan. De persoon met de ziekte moet ook bewust objecten beschrijven, ze in de hand nemen, de eigenaardigheden van alle kanten bekijken, het oppervlak voelen, nadenken over waarvoor het object kan worden gebruikt en indien mogelijk ook deze indrukken hardop uitspreken, beter nog , Schrijf het op. Met behulp van een woordenboek of zelfs met kennissen of familieleden kan de woordenschat worden uitgebreid en worden de emoties bij de juiste objecten aangesloten. Ruimtes, planten, dieren, tijd, dagelijkse gebeurtenissen, alles moet zo bewust mogelijk worden herkend en benoemd. De voorwerpen moeten dan, indien mogelijk, worden teruggebracht naar de plaats waar ze zijn genomen.
