Oorzaken en behandeling van ijzertekort

Achtergrond

De ijzer inhoud van een volwassene is ongeveer 3 tot 4 g. Bij vrouwen is de waarde iets lager dan bij mannen. Ongeveer tweederde is gebonden aan heem als zogenaamd functioneel ijzer, is aanwezig in hemoglobine, myoglobine en in enzymen, en is essentieel voor zuurstof levering en metabolisme. Een derde is te vinden in de ijzer winkels ferritine en hemosiderin, en een kleine hoeveelheid is daaraan gebonden transferrine als transportijzer. Voordat ijzertekort en bloedarmoede optreden, worden de winkels geleegd en de ferritine niveaus in de bloed vallen. Ijzer concentratie wordt niet gereguleerd door eliminatie, aangezien het lichaam niet actief ijzer uitscheidt, maar door absorptie, die toeneemt wanneer de vraag toeneemt. Via de darmcellen, Fe²⁺ wordt vervoerd. Fe³⁺, gevonden in veel plantaardige bronnen, moet daarom eerst worden omgezet door enzymen or vitamine C aan Fe²⁺ voordat het kan worden opgenomen door enterocyten. Aan heem gebonden ijzer (heem-ijzer) wordt via endocytose rechtstreeks naar de darmcellen getransporteerd. In de meeste drugs te compenseren ijzertekortijzer is daarom aanwezig als Fe²⁺ (uitzondering: Maltofer).

Symptomen

IJzergebrek manifesteert zich in niet-specifieke symptomen zoals verminderde uithoudingsvermogenverminderde thermoregulatie, gevoeligheid voor infectie, 피로zwakte, lusteloosheid, hoofdpijn, prikkelbaarheid, gebrek aan concentratie, haaruitval, prestatie-intolerantie en verminderde inspanningstolerantie. Of deze symptomen al optreden bij afwezigheid van bloedarmoede is niet onomstreden, maar er zijn aanwijzingen dat ze dat wel doen. IJzertekort kan ook asymptomatisch blijven. Gedurende zwangerschapkan ijzertekort leiden tot complicaties en tijdens jeugd tot ontwikkelingsproblemen. Bij ijzertekort bloedarmoede (bloedarmoede), er is een afname in hemoglobine, hematocriet, en / of rood bloed aantal cellen (RBC). Afhankelijk van de ernst zijn de symptomen onder meer bleekheid, lage bloeddruk, flauwvallen, slaapstoornissen, versneld ademhaling en een snelle hartslag. Ernstige bloedarmoede door ijzertekort is zeldzaam in ons land. Veranderingen in het nagels, broze nagels, scheuren in de hoeken van de mond, papiloedeem van de tong, haaruitval (telogeen effluvium), dysfagie, eetstoornissen (pica: eetlust voor dingen die geen voedsel zijn, bijv. papier, aarde, klei) en retinale bloedingen.

Oorzaken

Er zijn tal van mogelijkheden oorzaken van ijzertekort. Vrouwen worden vaak getroffen omdat ze ijzer verliezen tijdens menstruatie, zwangerschap, en borstvoeding. De volgende lijst toont een selectie van belangrijke fysiologische en pathofysiologische talen. 1. onvoldoende inname:

• Onvoldoende opname via voedsel, vegetarisch of veganistisch dieet, ondervoeding.
• Onvoldoende ijzer absorptiemalabsorptie.
• Gastro-intestinale aandoeningen: Infecties met Helicobacter pylori (zelfs zonder zweer), inflammatoire darmziekte, coeliakie ziekte, wormziekte, diarree, hoge maag-pH.

2. toegenomen vraag:

• Vrouwen: zwangerschap, borstvoeding
• Kinderen, adolescenten in groei
• Behandeling met erytropoëtine en analogen, als ijzer niet wordt vervangen.

3. verhoogd verlies:

• Acuut of chronisch bloed verlies, gastro-intestinale ziekte, bloeddonatie, chirurgische ingrepen.
• Menstruatie, zware menstruatie
• Hemolyse

Diagnose

De klinische symptomen van ijzertekort zijn niet-specifiek en ijzertekort kan ernstige oorzaken hebben. Daarom moet de diagnose worden gesteld bij medische behandeling met laboratoriumchemische methoden en moet de therapie regelmatig worden gecontroleerd. Als er een vermoeden van bloedarmoede door ijzertekort of ijzertekort bestaat, dient de patiënt daarom geen zelfmedicatie te geven. IJzerpreparaten mogen volgens de specialistische informatie alleen in een apotheek worden verstrekt als de patiënt onder medisch toezicht staat. IJzer kan echter als voedsel worden ingenomen aanvullen zonder Grensverkeer om een ​​tekort te voorkomen.

Niet-farmacologische behandeling

Niet-farmacologische behandeling van ijzertekort is misschien mogelijk, maar het duurt lang, is duur en succes is niet verzekerd. Rood vlees en lever zijn goede ijzerbronnen omdat ze heemijzer bevatten, dat goed wordt opgenomen. Veel plantaardige bronnen, zoals peulvruchten, ontbijtgranen en groenten, bevatten Fe³⁺, dat minder goed wordt opgenomen en zuur nodig heeft om vrij te komen. Het gebruik van gietijzeren kookgerei werd aanbevolen. Promoot ijzer absorptie: Gelijktijdige inname van vitamine C, zuur (nodig om Fe te absorberen³⁺ in oplossing), zuur voedsel (bijv. tomatensaus). Verminder de ijzerinname: Calcium, zink, mangaan, koper, fosfaten (bijv. in frisdranken), vezels (voedingsvezels), fytaten, melk, polyfenolen, tannines, zwarte thee, koffie, wijn, drugs: bijv. maagzuurremmers, H2 antihistaminica, protonpompremmers (toename maag pH), chinolonen, tetracyclines (vormen complexen met ijzer).

Behandeling met geneesmiddelen

Oraal ijzer:

• Oraal toegediend ijzer wordt beschouwd als het medicijn van eerste keuze voor de behandeling van ijzertekort. Het is in de handel verkrijgbaar, bijvoorbeeld in de vorm van tablets, dragees, als druppels en siroop. Aangezien Fe²⁺ wordt beter opgenomen dan Fe³⁺ en zijn oplosbaarheid is niet pH-afhankelijk, ijzer is in de meeste aanwezig drugs als Fe²⁺. Een aantal stoffen kan de opname in de darm verergeren. Daarom wordt ijzer ingenomen vastend en meestal vóór het eten (er zijn uitzonderingen). De behandeling duurt gewoonlijk enkele maanden. Onaangename gastro-intestinale bijwerkingen vormen een probleem voor de therapietrouw en het succes van de therapie. Als deze zich voordoen, kan ijzer ook tijdens of na de maaltijd worden toegediend. De absorptie wordt in dit geval echter verminderd. Korte therapieonderbrekingen van 1 tot 2 dagen of intraveneus administratie kan ook worden beschouwd als een reactie op de bijwerkingen.

IJzerinfusies:

• IJzeren infusen zijn geïndiceerd als een tweedelijns middel als orale therapie niet voldoende effectief, ondraaglijk of niet haalbaar is. Intraveneus ijzer verdient ook de voorkeur voor inflammatoire gastro-intestinale aandoeningen, aangezien deze aandoeningen kunnen worden verergerd door orale administratie. In veel landen zijn de complexen ijzercarboxymaltose en ijzersucrose in de handel verkrijgbaar. Contra-indicaties zijn onder meer overgevoeligheid, bloedarmoede zonder bevestigd ijzertekort, ijzerstapeling en het eerste trimester van zwangerschap. Gastro-intestinale stoornissen zoals diarree, constipatie en misselijkheid komen ook vaak voor bij intraveneuze toediening administratie. Zeer zelden zijn gevaarlijke anafylactische reacties mogelijk. De kosten van parenterale behandeling zijn hoog, maar de therapietrouw is beter, de patiënt wordt minder belast en het effect is sneller.

Multivitaminen:

• Multivitaminepreparaten kunnen mineralen bevatten die de ijzerabsorptie remmen, en het ijzergehalte van de medicijnen is meestal laag. Daarom mogen ze niet worden gebruikt om ijzertekort te behandelen.

Alternatief medicijn:

• Schussler zouten (Ferrum-fosforicum, Nr. 3), homeopathische middelen en soortgelijke alternatieve geneeswijzen zijn niet geschikt omdat ze geen of vrijwel geen ijzer bevatten. Het zou een misstand zijn om met dergelijke medicijnen te proberen een ijzertekort te verhelpen.

het voorkomen

• IJzerhoudend voedsel, let op factoren die de opname versterken en verslechteren.
• Algemene of selectieve verrijking van voedingsmiddelen met ijzer (analoog aan jodium in keukenzout, foliumzuur in brood), bijvoorbeeld ijzerrijke ontbijtgranen voor kinderen.
• Oraal ijzer supplementen. IJzer is bijvoorbeeld opgenomen in de multivitaminepreparaten voor zwangerschap en borstvoeding.