Synoniemen in bredere zin
- Natriumwaterstofcarbonaat
- Calciumcarbonaat
- Magnesiumcarbonaat
- Algelrat
- Hydrotalciet
- Magaldraat
- Maaloxaan
- progastriet
- zuur
- Megalak
- Talkid
- Riopan
- Simaphil
Definitie
Antacida (anti = tegen; lat. Acidum = zuur) zijn geneesmiddelen die binden maag zuur. Antacida worden voornamelijk gebruikt om te behandelen Maagzuur en maag zuurgerelateerde klachten. Antacida zijn een relatief oude groep geneesmiddelen die in de loop van de tijd zijn ontwikkeld en niet alleen neutraliseren maag zuur maar beschermen ook de maagwand.
Actief principe
De werking van zuren kan worden geneutraliseerd door zogenaamde basen (bijv. Antacida) toe te voegen. Dit chemische principe is de basis van het antacidumeffect. Overmaat maagzuur (zie reflux ziekte) wordt onmiddellijk geneutraliseerd wanneer een antacidum, bijvoorbeeld in de vorm van een tablet, de maag bereikt. De individuele preparaten verschillen soms aanzienlijk in hun zuurbindend vermogen en de duurzaamheid van hun werking.
Toepassingsgebieden van antacida
De belangrijkste toepassing van maagzuurremmers is de symptomatische behandeling van milde, soms voorkomende zuurgerelateerde maagklachten en Maagzuur. Ze zijn vrij verkrijgbaar in apotheken en kunnen naar behoefte worden gedoseerd. Antacida zijn verkrijgbaar in vaste vorm als kauwtabletten of in vloeibare vorm als suspensies.
Als de symptomen na een toepassingsperiode van 4-8 dagen nog steeds aanwezig zijn, moet u een arts raadplegen om de oorzaak op te helderen. Veel voorkomende klachten zijn meestal symptomen van een onderliggende ziekte die therapie nodig heeft. Antacida zijn daarom niet geschikt voor langdurige therapie.
Antacida kunnen echter zonder problemen worden gebruikt gedurende een overgangsperiode om acute klachten te verlichten totdat een oorzakelijke therapie is gestart door de arts. Bij ziekten zoals ontsteking van de slijmvliezen van de maag, ontsteking van de slokdarm of maagzweren, waarbij ook een vermindering van de zuurgraad van het maagsap gewenst is, worden maagzuurremmers slechts zelden gebruikt. In deze gevallen zijn zogeheten protonpompremmers nu de eerste keuze.
Traditionele en moderne maagzuurremmers
Het assortiment van maagzuur bindende voorbereidingen is divers. Er zijn enkele actieve ingrediënten en effectievere preparaten met combinaties van actieve ingrediënten. De effectiviteit is door de jaren heen constant verbeterd en ongewenste bijwerkingen zijn verminderd.
Een modern antacidum heeft niet alleen een hoog zuurbindend vermogen, maar meestal ook een slijmvliesbeschermende werking. De voordelen bij de toepassing van een modern antacidum hebben de traditionele preparaten steeds meer verdrongen. Actieve middelen: bijv natrium waterstofcarbonaat, calcium carbonaat, magnesium carbonaat Actieve middelen van traditionele antacida zijn relatief onstabiel.
Hun effect begint onmiddellijk in de maag. Ze neutraliseren zeer snel bestaand zuur. Als gevolg hiervan is het pH-waarde in de maag stijgt sterk na het nemen van traditionele antacida.
Dit is echter alleen wenselijk tot bepaalde waarden, anders de functie van de spijsvertering enzymen is aangetast. - Traditionele maagzuurremmers
Bovendien bevordert een te hoge pH-waarde het zogenaamde "rebound-effect". Dit beschrijft het fenomeen dat de maag gedwongen wordt meer zuur te produceren als de pH-waarde buiten de natuurlijke zure omgeving ligt (pH 1-5).
Moderne maagzuurremmers hebben een bufferende functie, dat wil zeggen dat ze voorkomen dat de pH-waarde stijgt tot waarden> 4. Dit minimaliseert het rebound-effect, tast de functie van het spijsverteringskanaal niet significant aan enzymen en handhaaft de zuurbeschermende functie van de maag tegen ziekteverwekkers. Een nadeel van het gebruik van carbonaten als antacida is gasontwikkeling.
De reactie tussen carbonaten en maagzuur produceert kooldioxide, dat als gas onaangename bijwerkingen kan veroorzaken, zoals boeren, winderigheid of een gevoel van volheid. Met moderne maagzuurremmers is er geen gasontwikkeling. Traditionele antacida zijn nog steeds verkrijgbaar in apotheken en drogisterijen, maar zijn niet langer de eerste keuze.
Actieve ingrediënten: algeldrat, hydrotalciet, magaldraat Een modern antacidum wordt enerzijds gekenmerkt door het feit dat het verschillende actieve ingrediënten bevat. Deze actieve ingrediënten zijn in lagen gerangschikt en geven de tablet een speciale stabiliteit en flexibiliteit bij het vrijkomen van het actieve ingrediënt. Tijdens het neutraliseren van maagzuurkomt er geen gas vrij, zoals bij carbonaten.
Bovendien lossen moderne antacida alleen op in aanwezigheid van zuur. Als er te weinig zuur aanwezig is, komt er geen actief ingrediënt vrij. Zo wordt de pH-waarde in een licht zure omgeving constant gehouden om de spijsvertering niet te verstoren enzymen.
Dit staat bekend als een buffereffect. Het actieve ingrediënt wordt langzaam afgegeven en altijd alleen in de hoeveelheid die momenteel nodig is. Dit betekent dat moderne antacida flexibeler reageren op zuurreproductie dan traditionele actieve ingrediënten.
Deze ontvouwen hun volledige werking binnen korte tijd en hebben dus geen blijvend effect. Algeldrat (handelsnamen omvatten Maaloxan®, Progastrit®) Algeldrat is een andere naam voor waterhoudend aluminiumhydroxide. Als antacidum wordt het meestal gecombineerd met magnesium hydroxide.
Wanneer maagzuur wordt geneutraliseerd, wordt geen gas geproduceerd, maar water in kleine hoeveelheden. Preparaten met de werkzame stof combinatie van aluminiumhydroxide en magnesium hydroxide hebben een neutraliserend vermogen van 25 mval. Hydrotalciet (handelsnamen zijn onder andere Ancid®, Megalac®, Talcid®) Hydrotalciet is een natuurlijk voorkomend mineraal.
Tegenwoordig wordt het echter synthetisch geproduceerd. Hydrotalciet is een mengsel van de zouten magnesiumhydroxide, aluminiumhydroxide, carbonaat en water. Het bijzondere is de opstelling, ook wel een gelaagde roosterstructuur genoemd.
De randlagen van de tablet bestaan ​​afwisselend uit magnesium- en aluminiumzouten. Carbonaat en water bevinden zich binnenin. De randlagen reageren geleidelijk met de maagzuur en neutraliseer het.
Hoe minder zuur er aanwezig is, hoe minder oplosbaar het actieve ingrediënt is. Als het zuurgehalte in de maag daalt (> pH 4), kan de werkzame stof nauwelijks uit de tablet worden opgelost (bufferfunctie). Als de maag weer zuur aanmaakt, daalt de pH-waarde en komt er meer actief ingrediënt vrij.
Hydrotalcid is daardoor erg flexibel. Bovendien kan Hydrotalcite de maagwand beschermen, bijvoorbeeld tegen beschadiging door NSAID's. De maag slijmvlies bevat zogenaamde bicarbonaationen als beschermende factor.
Hydrotalciet is een bicarbonaat-ionenaccumulator en kan deze indien nodig vrijgeven. Het neutraliserend vermogen van hydrotalciet is 26 mval. Magaldrate (handelsnamen oa Riopan®, Simaphil®) Magaldrate is ook een actief ingrediënt met een gelaagde roosterstructuur.
Het is samengesteld uit aluminium- en magnesiumhydroxide en sulfaationen. Door zijn structuur kan magaldraat, net als hydrotalciet, zeer flexibel reageren op de postproductie van maagzuur. De neutralisatiecapaciteit van Magaldrat is 22.6 mval. - Moderne antacida
