GGT verhoogd | Verhoogde leverwaarden

GGT is toegenomen

GGT (gamma-glutamyltransferase) is een enzym dat voornamelijk op het oppervlak van lever cellen. GGT kan ook worden verhoogd lever ziekten. Vanwege de oppervlakkige ligging aan de lever cel, een toename van GGT geeft meestal aan dat de lever slechts licht beschadigd is.

Vaak is de GGT de eerste van de drie leverwaarden om toe te nemen met een verhoogd alcoholgebruik. Om deze reden wordt de GGT ook veelvuldig gebruikt voor de onthoudingcontrole van alcoholisten die ontwenningskuur ondergaan. Als de GGT sterk wordt verhoogd, kunnen galaandoeningen zoals ontsteking van de galblaas (cholecystitis) of de gal leidingen (cholangitis) kunnen de oorzaak zijn.

Oorzaken van verhoogde leverwaarden

Veel verschillende diagnoses kunnen als oorzaak worden beschouwd verhoogde leverwaarden. Heel vaak een toename van leverwaarden wordt veroorzaakt door een verhoogd alcoholgebruik. De alcohol wordt door de lever afgebroken en omgezet in vet.

Hierdoor ontstaat een giftig tussenproduct dat de levercellen beschadigt en dus leidt tot een toename van leverwaarden in de bloed. Het resulterende vet leidt tot de ontwikkeling van a leververvetting. Patiënten met een leververvetting zijn meestal vrij van symptomen.

De leverwaarde GGT is meestal al verhoogd. De alcohol kan ook de oorzaak zijn ontsteking van de lever. In deze alcoholist leververvetting hepatitis (ASH), de andere twee leverwaarden, GPT en GOT, zijn ook verhoogd.

Verhoogde leverwaarden kan ook worden veroorzaakt door andere metabolische factoren. Mensen die er last van hebben zwaarlijvigheid or suikerziekte mellitus hebben een stoornis Vet metabolisme. Ook bij deze ziekten worden vetten opgeslagen in de lever en niet door alcohol geïnduceerde leververvetting hepatitis (NASH) kan voorkomen.

Bovendien kunnen geneesmiddelen die in de lever worden afgebroken en giftige tussenproducten vormen, ook leiden tot verhoging van de leverwaarden. Andere veel voorkomende oorzaken van verhoogde leverwaarden zijn virale ziekten. Hier ziekten met hepatitis A, hepatitis B en hepatitis C virussen staan ​​op de voorgrond.

Auto-immuunziekten, zoals auto-immuunhepatitis, kunnen ook verhoogde leverwaarden veroorzaken. Hier, autoantilichamen, Dwz antilichamen gericht tegen de eigen structuren van het lichaam, de levercellen aanvallen en vernietigen.Verhoogde leverwaarden kunnen ook voorkomen in de context van ziekten van de gal leidingen. De aanwezigheid van galstenen in de gal kanalen (choledocholithiasis) kunnen ervoor zorgen dat de gal terugstroomt in de lever, wat leidt tot de vernietiging van levercellen.

Kanker kan ook leiden tot verhoogde leverwaarden. De lever is van hem kanker, het hepatocellulaire carcinoom, moet hier worden vermeld. Echter, metastasen in de lever van tumoren buiten de lever kan ook leiden tot verhoogde leverwaarden.

Er zijn tal van mogelijke redenen waarom leverwaarden kunnen worden verhoogd. De meest voorkomende oorzaak is overmatig alcoholgebruik. Alcoholisten hebben vrijwel allemaal een stijging van ten minste één van de drie leverwaarden, zo niet alle drie.

Overmatig alcoholgebruik verhoogt in de regel de gamma-GT-waarde. Het geeft aan dat de lever veel moet ontgiften. Bij eenmalige alcoholconsumptie of bij regelmatig en laag alcoholgebruik is de capaciteit van de lever doorgaans voldoende om de alcohol in de lever onschadelijk te maken.

Wanneer echter grote hoeveelheden alcohol worden geconsumeerd, bereikt de lever al snel zijn limiet, wat wordt aangetoond door een aanvankelijke toename van gamma GT. Hierbij kan het voorkomen dat gamma GT-waarden van enkele honderden (bijv. 500 of 600) voorkomen. Als de arts verhoogde leverwaarden vindt in de bloed, is het essentieel om te vragen of de patiënt alcohol drinkt en zo ja, hoeveel.

Daarna een ultrageluid van de lever moet altijd worden uitgevoerd. Dit toont reeds opgetreden leverschade aan, wat vaak leidt tot levercirrose bij een sterke en langdurige alcoholist. Patiënten met cirrose hebben doorgaans chronisch verhoogde leverwaarden.

Deze nemen meestal niet zoveel af als bij een gezonde lever. De reden is dat levercellen weliswaar kunnen regenereren, maar als er in het verleden zoveel schade aan levercellen is geweest, de lever de cellen niet meer kan vernieuwen, waardoor de leverwaarden chronisch verhoogd zijn. Bij langdurig alcoholgebruik begint de lever zijn volledige beladingslimiet te bereiken, vooral omdat bedacht moet worden dat hij zelfs zonder alcoholgebruik gifstoffen uit voedsel en het milieu en bijvoorbeeld medicatie onschadelijk moet maken.

Er is een toename van de transaminasen GOT en GPT. Deze waarden worden aanvankelijk slechts licht verhoogd. Als de consumptie van alcohol echter niet consequent en permanent wordt beperkt of gestopt, stijgen deze waarden vaak boven de 100.

Het klassieke bloed telling van een alcoholist is GOT, GPT en gamma GT matig tot sterk verhoogd, waarbij de gamma GT-waarde de grootste indicatie geeft van chronisch alcoholgebruik. In de regel nemen de leverwaarden af ​​als het alcoholgebruik wordt gestopt. Als er gedurende enkele weken geen druppel alcohol is gedronken, zijn de waarden meestal weer normaal.

Een uitzondering is langdurig alcoholgebruik met bijbehorende leverschade. Als de lever al zo erg is beschadigd, kan deze niet zo gemakkelijk regenereren, waardoor de leverwaarden niet zo snel dalen. Als chronisch alcoholgebruik niet volledig wordt gestopt bij een persoon met een leveraandoening, vroeg of laat Leverfalen zich voordoet, wat onvermijdelijk gepaard gaat met de dood.

Behandeling van levercirrose is slechts symptomatisch, doordat er medicatie wordt gegeven om ervoor te zorgen dat de afvalstoffen die niet meer door de lever kunnen worden ontgift, sneller worden uitgescheiden zodat ze geen grote schade aanrichten in het lichaam. De enige behandeling die duurzaam is, is levertransplantatie. Hierbij spelen enkele andere waarden dan de leverwaarden een rol, bijv. Bloedstollingswaarden, albumine waarden, etc.

Bovendien moet de patiënt droog zijn en moet worden aangetoond dat hij geen alcohol drinkt. Als hij dit kan garanderen, komt hij op de transplantatielijst en moet hij wachten op een donororgaan. Leverwaarden moeten regelmatig worden gecontroleerd bij alcoholische patiënten.

Het wordt één tot twee keer per jaar aanbevolen. Hier hangt het af van hoe hoog de waarden zijn en hoe sterk ze zich hebben ontwikkeld. Bij alle andere patiënten die weinig alcohol drinken, moet ook een leverwaardeonderzoek worden uitgevoerd, hoewel niet zo regelmatig.

De volksgezondheid hiervoor is een keuring, die elke 2 jaar door de zorgverzekeraar wordt aangeboden, geschikt. Levercirrose is het resultaat van leverschade die gedurende een lange periode aanhoudt. De symptomen van levercirrose, zoals een gevoel van druk of volheid in de bovenbuik, vermoeidheid, uitputting of gewichtsverlies, zijn meestal niet specifiek.

De belangrijkste oorzaken van levercirrose zijn verhoogde alcoholconsumptie of chronische type B of C virale hepatitis. Levercirrose kan ook verhoogde leverwaarden van GPT, GOT en GGT veroorzaken. Dit wordt echter veroorzaakt door de levercelbeschadiging in de context van de onderliggende ziekte en is geen specifiek teken van levercirrose. Om levercirrose te diagnosticeren, kan de arts een ultrageluid onderzoek van de lever en andere bepalen laboratoriumwaarden zoals albumine of de Snelle waarde.

Hepatitis is een ontsteking van de lever. In de loop van de ontstekingsreactie worden levercellen beschadigd en worden de leverwaarden verhoogd. Hepatitis kan verschillende oorzaken hebben.

Een van de meest voorkomende oorzaken is een virale infectie met het hepatitis-virus type B of C. Een infectie hiermee virussen treedt meestal op door contact met besmettelijk bloed of tijdens geslachtsgemeenschap. Er is een beschermende vaccinatie tegen hepatitis B, maar niet tegen hepatitis C. Hepatitis kan ook optreden als gevolg van leververvetting. Dit heeft geen besmettelijke oorzaak.

In zeldzame gevallen kan een auto-immuunreactie ook leiden tot hepatitis. Bepaalde medicijnen kunnen ook de trigger zijn voor een verhoging van de leverwaarden. Dit kan verschillende redenen hebben.

Geneesmiddelen die bijvoorbeeld schadelijk kunnen zijn voor de lever wanneer ze in hoge doses of gedurende een lange periode worden ingenomen, kunnen leiden tot een verhoging van de leverwaarden. Hieronder vallen in principe alle medicijnen die door de lever worden afgebroken, zoals:

• Paracetamol, wat kan leiden tot leverfalen in geval van overdosering
• Amiodaron is een medicijn tegen hartritmestoornissen
• Cytostatische middelen die worden gebruikt bij de chemotherapie van kankerpatiënten
• Methotrexaat voor de behandeling van reuma, psoriasis of de ziekte van Crohn
• Talloze antibiotica
• Clopidogrel
• Allopurinol
• amitryptilin

Een lange inname van cortisone kan ook leiden tot een verhoging van de leverwaarden GOT en GPT. cortisone is een hormoon dat van nature in het lichaam wordt aangemaakt en bijvoorbeeld onder stress vrijkomt.

Normaal cortisone, die wordt geproduceerd en vrijgegeven door de bijnier, verhoogt de leverwaarden niet. Cortison die als medicijn wordt ingenomen, kan echter tot een toename leiden. De achtergrond hiervan is dat cortison veroorzaakt bloed suiker enerzijds stijgen de niveaus en anderzijds kunnen biochemische processen ook leiden tot afzettingen in de lever.

Het resultaat is de vorming van een leververvetting, die vervolgens in het bloed kan worden weergegeven door een verhoging van de leverwaarden GOT en GPT. Het is echter doorslaggevend hoeveel cortison en hoe lang de bereiding heeft geduurd. Om een ​​verhoging van de leverwaarden te bewerkstelligen, moet de cortison gedurende minimaal een paar maanden in hoge doses zijn ingenomen.

Het is belangrijk dat bij een stijging van de leverwaarde de exacte oorzaak bepaald moet worden. Dit vereist een ultrageluid onderzoek en, indien nodig, verdere laboratoriumtests. Hepatitis moet worden uitgesloten, evenals overmatig alcoholgebruik.

Leverwaarden moeten regelmatig worden onderzocht tijdens het gebruik van cortison. Afhankelijk van de indicatie en de overeenkomstige leverwaarden, kan het nodig zijn om de hoeveelheid ingenomen cortison te verminderen of om deze geleidelijk stop te zetten. Er zijn ook tal van medicijnen die leiden tot een verhoging van de leverwaarden.

Een medicijn is de anticonceptiepil. Er zijn tal van patiënten die de pil goed verdragen en die geen verhoging van de leverwaarde ervaren. Bij sommige kan echter een verhoogde GOT- en GPT-waarde worden gedetecteerd.

Een van de belangrijkste redenen hiervoor is dat de anticonceptiepil, zoals veel medicijnen, wordt het afgebroken door de lever. Soms is de lever zo overbelast dat deze reageert met een verhoging van de leverwaarden. Het speelt ook een rol bij de vraag of de lever al veel moet werken.

Als het bijvoorbeeld nog alcohol, drugs en andere gifstoffen moet metaboliseren en de pil wordt ook ingenomen, kunnen de leverwaarden daardoor stijgen. Het is ook mogelijk dat leverwaarden onder een anticonceptiepil sterk kunnen stijgen als bijzonder hoge doses preparaten worden ingenomen. De anticonceptiepil is een hormoonpreparaat dat in verschillende doseringen op de markt verkrijgbaar is.

Hoe hoger de dosering, hoe groter het risico op verhoging van de leverwaarden. Als de leverwaarden stijgen tijdens het gebruik van de anticonceptiepil, moet een lagere dosis hormoonpreparaat worden gekozen. Daarna dient gedurende enkele maanden een regelmatige laboratoriumcontrole te worden uitgevoerd om te zien of de leverwaarden weer zijn afgenomen. Ook dient bij een verhoging van de leverwaarde onder de inname van de anticonceptiepil altijd een echo van de lever te worden uitgevoerd. om het voorwaarde van de lever, of het weefsel nu normaal of vet is.

Stress is in veel opzichten ongezond voor het menselijk lichaam. De lever kan ook worden aangetast. Vooral bij blijvende stress is er een verhoogde afgifte van het stresshormoon cortisol.

Dit kan in hoge concentraties een schadelijk effect hebben op de lever. De bijwerkingen van permanente stress hebben ook negatieve gevolgen voor de lever. Mensen die permanent onder stress staan, eten vaak fastfood of suikerhoudende snacks om tijd te besparen.

Ze drinken ook vaak meer alcohol. Zeker in combinatie met andere factoren heeft stress een negatief effect op de lever. In zwangerschap het kan komen tot de vrij zeldzame leververvetting tijdens de zwangerschap.

De oorzaak is onduidelijk. Wel een connectie met hormonen wordt vermoed. Een acute zogenaamde zwangerschap scholestasis kan ook leiden tot een verhoging van de leverwaarden.

De exacte oorzaak is hier ook niet duidelijk. Een connectie met vrouw hormonen wordt hier ook verdacht. De gevreesde HELLP-syndroom leidt ook tot een verhoging van de leverwaarden.

Het vermoeden bestaat dat de samentrekking van schepen leidt tot schade aan de rode bloedcellen, wat op zijn beurt negatieve gevolgen heeft voor de lever. De symptomen van een HELLP-syndroom variëren van niet-specifiek griep-achtige symptomen tot een volledig beeld met ernstig pijn in de buik gedurende zwangerschap en ernstige verslechtering in het algemeen voorwaarde. Naast een ten minste drievoudige stijging van de leverwaarden, HELLP-syndroom wordt ook gekenmerkt door een verminderd aantal bloed bloedplaatjes.

Behandeling is hier niet mogelijk, behalve dat de bevalling zo snel mogelijk moet worden gestart. In de meeste gevallen wordt besloten tot een keizersnede. Lever kanker, ook wel hepatocellulair carcinoom genoemd, is een kwaadaardige aandoening van de lever.

Het komt vaak voor als gevolg van levercirrose. De virale ziekten hepatitis B en C kan uiteindelijk ook leiden tot leverkanker. Omdat gezonde levercellen ook worden vernietigd leverkanker, de leverwaarden zijn in dit geval ook verhoogd.

De symptomen van deze vorm van kanker zijn vaak tamelijk niet specifiek en worden pas laat opgemerkt. De patiënten hebben vaak last van vermoeidheid, gewichtsverlies en een vol gevoel. Naarmate de ziekte vordert, pijn in de rechter bovenbuik, het vasthouden van water in het lichaam en bloedstollingsstoornissen.

Voor een patiënt met verhoogde leverwaarden een complete fysiek onderzoek om de oorzaak te vinden staat op het programma. Als er afwijkingen optreden in het gebied van de huid, kan dit altijd te maken hebben met de verhoogde leverwaarden. Enerzijds is het mogelijk dat de patiënt een huiduitslag en nam vervolgens de juiste medicatie om de uitslag te behandelen.

In deze context zijn er veel medicijnen die de leverwaarden verhogen. Waarschijnlijk het bekendste medicijn in de dermatologie is isotrenioïne, dat voornamelijk wordt gebruikt voor acne. Het kan in zalven of als tablet worden ingenomen.

Beide doseringsvormen kunnen leverwaarden verhogen, waardoor de tabletvorm een ​​sterker effect heeft. Als dit het geval is, moet de bereiding dringend worden stopgezet. Talrijke leveraandoeningen kunnen ook huiduitslag veroorzaken.

De correlatie tussen een stijging van de leverwaarden en huiduitslag zou daarom andersom zijn. De primaire scleroserende cholangitis en primaire galcirrose moet hier worden vermeld. In elk geval moet een echografie van de lever worden gemaakt en moeten de leverwaarden worden gecontroleerd als het verloop van de ziekte.

Hoewel verhoging van de leverwaarden door alcohol de meest voorkomende oorzaak is, zijn er ook patiënten die opvallen door hoge leverwaarden en die aangeven geen alcohol te drinken. In dit geval is het ook belangrijk om de patiënt te interviewen om erachter te komen of levensstijl verantwoordelijk kan zijn voor de verhoogde leverwaarden. Leverwaarden nemen altijd toe als de lever veel moet doen ontgifting werken.

Dit kan worden veroorzaakt door alcohol maar ook door medicatie. Patiënten die regelmatig medicijnen moeten slikken en die een groot aantal verschillende medicijnen slikken, hebben een verhoogd risico op een stijging van de leverwaarde. Er zijn ook enkele medicijnen die specifiek verantwoordelijk kunnen zijn voor een toename van de leverfunctie.

Deze omvatten enkele antidepressiva, zoals venlafaxine or mirtazapineof geneesmiddelen die worden gegeven voor huidaandoeningen (bijv. isotreninoïne). Naast de door geneesmiddelen veroorzaakte stijging van de leverwaarden, kan leverontsteking ook leiden tot een stijging van de leverwaarden. Hepatitis A, hepatitis B en hepatitis C, wat kan worden geassocieerd met een verhoogde leverfunctie. Als er hoge leverwaarden worden gevonden, maar de patiënt overmatig alcoholgebruik of medicijngebruik ontkent, moet altijd worden uitgegaan van acute hepatitis, wat kan leiden tot een dergelijke verhoging van de leverwaarden.

Andere symptomen van hepatitis B kunnen ook voorkomen. Er zijn enkele zeldzamere leverziekten die ook gepaard kunnen gaan met een niet-alcoholgeïnduceerde stijging van de leverwaarde. Deze omvatten PSC (primaire scleroserende cholangitis) en PBC (primaire galcirrose).

Bovendien kan leververvetting een verhoging van de leverwaarden veroorzaken. Ook hier zal een echo uitwijzen of dit de oorzaak is. In niet zo zeldzame gevallen kan een verhoging van de leverwaarden optreden, bijvoorbeeld tijdens een routineonderzoek, en kan er geen oorzaak worden gevonden.

Het is in ieder geval belangrijk om diagnostisch urgente en soms gevaarlijke oorzaken uit te sluiten. Soms zijn leverwaarden ook fysiologisch verhoogd. Patiënten zijn zich meestal niet van dit feit bewust, omdat leverwaarden nooit zijn onderzocht.

Belangrijk hierbij is dat de leverwaarden slechts licht verhoogd zijn. Als ze daarentegen uit drie cijfers bestaan, moeten artsen van het overeenkomstige specialisme worden geraadpleegd om de oorzaak verder te zoeken. In dit geval zijn dit gastro-enterologen of hepatologen.

Bij lage tot matig verhoogde leverwaarden is follow-up cruciaal. Dit kan ook door een huisarts worden uitgevoerd en dient afhankelijk van de waarden twee keer per jaar te gebeuren. Als er geen verdere toename is en de waarden binnen dit bereik blijven, kan verdere observatie worden gedaan. Als de waarde echter blijft stijgen, moet verdere diagnostiek worden uitgevoerd.