Genezing van het metabool syndroom
Een remedie voor de metabool syndroom kan alleen worden bereikt door maatregelen voor levensstijlverandering en hangt in belangrijke mate af van hoe ver de individuele componenten zijn. Fundamenteel kan worden gezegd dat door een caloriebeperking en / of een verandering in dieet evenals regelmatig uithoudingsvermogen training in de vorm van lopen, jogging of fietsen, een verbetering van symptomen zoals hoge bloeddruk kan al na enkele weken worden waargenomen. Bovendien maken gewichtsvermindering en lichaamsbeweging het weefsel meer insuline-gevoelig weer, zodat late effecten van suikerziekte mellitus kan worden vermeden.
Gevolgen van een metabool syndroom
Omdat ongeveer 25% van de bevolking nu de metabool syndroom, het is een groeiend probleem. De bevolking loopt steeds meer risico op een hart- aanval of beroerte op jonge leeftijd. Bovendien zijn mensen met de metabool syndroom zijn niet zo capabel als gezonde mensen.
Na verloop van tijd kan een metabool syndroom zich ontwikkelen tot type 2 suikerziekte mellitus. Elke factor die deel uitmaakt van het metabool syndroom vormt een risicofactor voor arteriosclerose. Dit is een verkalking van de arteriële bloed schepen dat leidt naar circulatiestoornissen.
Dit kan resulteren in een hart- aanval en beroerte, wat in het ergste geval fataal kan zijn. De nier kan ook worden beschadigd en kan een leven lang duren dialyse. Al deze gevolgen treden alleen op als ongeveer 70% van de bloed schepen zijn al ingesnoerd. Daarom is het belangrijk om mogelijke vroege tekenen te herkennen en actie te ondernemen.
Een gezonde levensstijl met veel beweging en een gezonde levensstijl dieet is de beste basis om een metabool syndroom te vermijden. Diabetes mellitus komt vaak samen met het metabool syndroom voor of maakt er deel van uit. Insuline weerstand is vaak de voorloper van diabetes mellitus type 2.
In diabetes mellitus type 2 is er meestal voldoende insuline, maar de cellen zijn er resistent tegen. Insuline is in het lichaam verantwoordelijk voor de opname en het metabolisme van suiker uit voedsel in vet- en spiercellen en in vele andere cellen. Wanneer de cellen echter niet meer op insuline reageren, hoopt de suiker zich op in de bloed schepen en na verloop van tijd wordt het afgezet in hun muren.
Dit leidt tot de vorming van zogenaamde plaques, waardoor de bloedvaten steeds smaller worden en circulatieproblemen veroorzaken. Diabetes mellitus moet met medicatie worden behandeld, zodat de stofwisseling in het lichaam opnieuw in balans wordt gebracht en leidt tot een verbeterde functionaliteit van de organen. Dit vermindert ook het risico op secundaire ziekten.
Als je meer wilt weten over diabetes mellitus, dan speelt voeding naast een uitgesproken gebrek aan beweging een centrale rol bij het metabool syndroom. In het kader van overvoeding gaat het ook vaak om een verhoogde opname van purinerijke voeding. Purines zijn chemische verbindingen in het lichaam die een essentiële functie hebben bij celreproductie, celcommunicatie en energieproductie.
Ze kunnen door het lichaam zelf worden aangemaakt en afgebroken. Hun afbraakproduct is urinezuur, dat in de urine wordt uitgescheiden. Als nu, zoals in het geval van een overvoeding die ontstaat in het kader van het metabool syndroom, het aanbod van purinerijke voeding wordt vergroot, ontstaan er ook meer stofwisselingsproducten zoals urinezuur.
In de context van de jicht het komt dan tot de pijnlijke afzetting van urinezuurzouten in de gewrichten. Purinerijke voeding is o.a. alcohol, vlees, asperge, vissen of ingewanden zoals lever or nier. De twee pijlers van het metabool syndroom zijn een zeer calorierijke overvoeding en een uitgesproken gebrek aan lichaamsbeweging.
Beide zorgen voor gunst te zwaar, wat een van de belangrijkste problemen is van het metabool syndroom, samen met andere factoren zoals verhoogde bloedvetten, hoge bloeddruk en verheven bloed suiker. De definitie spreekt van centrale, romp-geaccentueerde adipositas en benoemt waarden van de middelomtrek voor mannen vanaf 94 cm, voor vrouwen vanaf 80 cm. Te zwaar, in de vorm van vetweefsel, verandert het insulinemetabolisme in het lichaam en veroorzaakt een verminderde insulinegevoeligheid van het weefsel, wat het optreden van diabetes mellitus bevordert. Als het te zwaar wordt verminderd in de context van een metabool syndroom door een verandering in dieet en aanhoudende lichamelijke inspanning, neemt de insulinegevoeligheid van het weefsel na slechts een paar weken toe, en hoge bloeddruk is verminderd.
Alle artikelen in deze serie:
