Multimodale therapie | Fascias

Multimodale therapie

Doel: welzijnsspanning door myofasciaal evenwicht en vrije mobiliteit van het lichaam Voor de behandeling van fascia pijn patronen, worden verschillende therapeutische opties aanbevolen. In het volgende onderwerp vindt u een meer gedetailleerde beschrijving van de structurele behandelingen van de fasciae en sporttherapie.

• Holistisch onderzoek en onderzoek
• Onderwijs en voorlichting
• Structurele behandeling van fasciae en spierketens
• Segmentale manuele therapie in het overeenkomstige wervelkolomsegment
• Fysio- en sporttherapie
• Medicamenteuze therapie, neurale therapie
• Psychologische pijngedragstherapie
• Meridiaan therapie (nier meridiaan) bijv. met acupunctuur of APM (acupunctuurmassage volgens Penzel)
• Voetreflexologie therapie

Passieve fasciatherapie

Passieve fysiotherapeutische behandelvormen van de bindweefsel en de spieren bereiden de patiënt zo goed mogelijk voor op sporttherapeutische training. Als individuele lagen van bindweefsel aan elkaar vastzitten en verdikt zijn, kunnen de spieren die op dit gebied zijn aangesloten niet goed functioneren, dwz deze spieren kunnen niet optimaal worden getraind en kunnen ook niet overeenkomstig regenereren. Zonder de juiste voorbereiding zouden de getroffen personen constant moeten vechten tegen de hoge weefselspanning, pijn en bewegingsbeperkingen tijdens actieve training.

Rolfing

Rolfing - ook wel bekend als structurele integratie - werd in de jaren 50 ontwikkeld door de biochemicus Ida Rolf en naar haar vernoemd. Ze was een van de eerste onderzoekers die het belang van bindweefsel voor het economisch oprichten van het lichaam naast de spieren. De methode is niet uitsluitend gericht op medische problemen, maar heeft tot doel de erectie van het lichaam tegen de zwaartekracht in te vergemakkelijken door verklevingen en verhardingen in het fascia-rooster te behandelen, waardoor houdingsgerelateerde pijn.

Naast medische preventie wordt Rolfing-therapie gebruikt bij de behandeling van een slechte houding, chronisch pijn in de rug, structurele veranderingen. De therapie bestaat uit manuele technieken en sensomotorische oefeningen. Bij de behandeling wordt ook rekening gehouden met psychosociale factoren.

Na een grondige analyse van de lichaamshouding in staan ​​en zitten, palpeert, beoordeelt en behandelt de therapeut de structuur van het bindweefsel. Afhankelijk van het te behandelen gebied en de vereiste diepte, brengen de manuele technieken een langzame druk op het bindweefsel met de vingertoppen met zich mee, duimen, enkels, handpalmen en ellebogen. Nadien worden de oefeningen en economische alledaagse procedures aangeleerd en gecorrigeerd. Rolfing wordt meestal aangeboden als een behandelreeks van 10 opeenvolgende sessies van 50-90 minuten gedurende een behandelingsperiode van ongeveer 3 maanden. Contra-indicaties: verwondingen met open wonden, acute ontstekingsziekten, flebitis, osteoporose, zwangerschap, degeneratieve spieraandoeningen, psychische aandoeningen en langdurige -termijn gebruik van cortisonen, implantaten