Definitie
Lever leverfalen (leverfalen, leverfalen) is de maximale graad van leverinsufficiëntie. Dit resulteert in een gedeeltelijk verlies van metabolische functies van de lever. In het ergste geval allemaal lever functies vallen stil.
Terminale leverfalen met verlies van metabolische functies van de lever is een levensbedreigende situatie die onmiddellijke behandeling vereist. De maximale vorm kan resulteren in een leveraandoening coma, die wordt veroorzaakt door de opeenhoping van verschillende stofwisselingsproducten in het lichaam. Leverfalen, als het niet aan een oorzaak kan worden toegeschreven (bijv. Door alcohol giftige leverschade), wordt in de ICD als een afzonderlijke ziekte-entiteit vermeld:
- K72. 0: subacuut of acuut leverfalen
- K72. 1: chronisch leverfalen zonder nadere specificatie van de oorzaak
Oorzaken
Er zijn veel ziekten en stoffen die leverfalen kunnen veroorzaken. Sommigen van hen leiden tot chronische leverschade, anderen beschadigen de lever acuut. Er zijn ziekten die het leverweefsel beschadigen, evenals ziekten die het bloed stroom naar de lever.
Beide processen leiden tot een vernietiging van de leverfunctie en dus tot een uitval van de metabolische functies. Het is erg moeilijk om alle denkbare oorzaken op te sommen, dus de relevante ziektebeelden en stoffen moeten hier vermeld worden. Ontstekingsziekten van de lever: een belangrijke oorzaak is hepatotroop virussen, Dwz hepatitis B, hepatitis C en hepatitis D virussen.
Deze virussen leiden tot chronische hepatitis (ontsteking van de lever) en dus tot levercirrose, wat leidt tot leverfalen. Andere inflammatoire leverziekten, die echter maar een klein percentage uitmaken van alle patiënten met leverfalen, zijn giftige leverschade: de meest voorkomende oorzaak van levercirrose, die uiteindelijk kan leiden tot leverfalen, is chronisch alcoholmisbruik. Andere oorzaken van giftige leverschade zijn andere oorzaken:
- PBC (primaire biliaire cirrose)
- PSC (primaire scleroserende cholagitis)
- Auto-immuun hepatitis
- Parasitaire infecties: bijv
leishmaniasis, malaria, bilharzia
- Niet-alcoholische leververvetting
- Levertoxische chemicaliën: bepaalde beroepsgroepen worden blootgesteld aan gevaarlijke stoffen, bijvoorbeeld verschillende pesticiden
- Geneesmiddelen die giftig zijn voor de lever: vooral cytostatica zoals methotrexaat (zie: Bijwerkingen van methotrexaat) kan ernstige schade aan de lever veroorzaken, maar is meestal nodig om andere primaire ziekten te bestrijden, zoals kanker. Drugs zoals paracetamol ® of macrolide antibiotica kan ook leiden tot acuut leverfalen, vooral in het geval van een overdosis, die meestal het gevolg is van zelfmoordintentie. Hoge doseringen zijn dan echter noodzakelijk.
- Vergiftiging met de knolbladschimmel: het bevat gifstoffen zoals amatoxine en fallotoxine, die zelfs in kleine hoeveelheden dodelijk kunnen zijn.
Bovendien is een paddenstoel al voldoende bij een middelzwaar persoon.
- Stofwisselingsziekten: bijv Ziekte van Wilson, hemochromatose, a-1-antitrypsinedeficiëntie of taaislijmziekte.
- Ziekten van het vasculaire systeem van de lever of vasculaire anomalieën: Door de bloed stroom naar de lever, kan de leverfunctie niet meer worden gehandhaafd, resulterend in leverfalen. Deze omvatten het Budd-Chiari-syndroom en cirrose cardiaque.
- Kanker van de lever of levermetastasen
- Hartfalen, vooral als het rechterhart is aangetast, kan de pompende zwakte ervoor zorgen dat bloed terugstroomt in de lever, wat resulteert in een verstopte lever
Kanker van de lever is een mogelijke oorzaak van leverfalen. De meeste kwaadaardige tumoren van de lever zijn lever metastasen van andere primaire tumoren.
Patiënten met een zogenaamd hepatocellulair carcinoom hebben vaak ook levercirrose, wat de leverfunctie en gezond restweefsel beperkt. Andere soorten kanker zoals lymfomen, cholangiocellulair carcinoom of metastasen van tumoren van andere organen kunnen zich ook in de lever manifesteren en het leverweefsel vernietigen. De kwaadaardige kanker leidt tot vernietiging van het leverweefsel en een verslechtering van de bloed levering aan de levercellen.
Vooral binnen HCC's (hepatocellulair carcinoom), necrose gebieden ontstaan als gevolg van verminderde bloedstroom. Het gedegenereerde leverweefsel vervult niet langer metabolische functies. Over het algemeen is de prognose vrij slecht, aangezien gevorderde levercirrose vaak aanwezig is, vooral bij HCC. Het resterende weefsel dat nog functioneel is, is daarom erg klein en niet voldoende om voldoende te blijven functioneren.
Als gevolg hiervan zijn de therapeutische maatregelen voor gevorderde ziekte zeer beperkt. Alcohol is waarschijnlijk de grootste risicofactor voor chronische leverziekte en dus voor leverfalen. Vooral in de geïndustrialiseerde landen is massaal alcoholmisbruik een wijdverbreid probleem.
In Duitsland hebben ongeveer 2.5 miljoen alcoholisten therapie nodig. Chronisch alcoholmisbruik leidt tot leverbeschadiging die schadelijk is voor alcohol. De schade kan worden onderverdeeld in drie fasen, waarvan de eerste twee mogelijk nog omkeerbaar zijn.
In de laatste fase, door alcohol geïnduceerd levercirroseis de schade niet meer omkeerbaar. Dergelijke geavanceerde leverschade kan leiden tot leverfalen, zoals hierboven vermeld. Als alle conservatieve en interventionele therapieën falen, is de enige overgebleven optie levertransplantatie als de ultima ratio.
Chronisch alcoholmisbruik leidt niet alleen tot directe schade aan het leverweefsel in de zin van levercirrose, maar brengt ook het risico met zich mee van degeneratie van de levercellen, wat kan leiden tot leverkanker. Dit kan dan ook leiden tot leverfalen. Er is dus een dringende plicht om het alcoholmisbruik te beëindigen!
