Wat is de GGT-waarde?
De term GGT staat voor Gamma-GT of ook wel Gamma-Glutamyltranspeptidase of Gamma-Glutamyltransferase. Dit beschrijft een enzym dat in verschillende organen wordt aangetroffen. Deze omvatten de milt, dunne darm, alvleesklier, nier en vooral de lever, omdat het een hoge omzet van aminozuren heeft. Het enzym is membraangebonden en is betrokken bij het transport van aminozuren naar de cellen en initieert de afbraak van glutathion, een belangrijk molecuul in de cellen. Het dient als een belangrijke laboratoriumparameter bij de diagnose van lever ziekten zoals hepatitis, intoxicaties en ziekten van de gal kanalen.
Wat is de normale waarde?
Volwassen mannen moeten een GGT-waarde hebben van minder dan 66 U / l (eenheden per liter). Bij volwassen vrouwen wordt gestreefd naar een waarde onder de 39 U / l. Voor kinderen gelden verschillende waarden, afhankelijk van de leeftijd.
Na het eerste levensjaar worden waarden tot 25 U / l als aanvaardbaar beschouwd. Voor 13- tot 17-jarigen moet de waarde voor vrouwen lager zijn dan 38 U / l en voor mannen lager dan 52 U / l. Zoals bij alle laboratoriumparameters zijn er geen uniforme waarden met betrekking tot het referentiebereik.
Dit komt door het feit dat in ieder mens de waarden die aanwezig zijn perfect zijn volksgezondheid zijn onderhevig aan een zekere fluctuatie. Sommige mensen hebben fysiologische laboratoriumwaarden die buiten de norm liggen, ook al is er geen ziekte aanwezig. Bovendien zijn er, afhankelijk van het laboratorium, analytische methoden die iets andere resultaten opleveren. Om deze reden wordt het referentiebereik vaak door elk laboratorium zelf bepaald, waaraan bij twijfel de meeste aandacht moet worden besteed.
Hoe wordt de GGT verhoogd?
De GGT-waarde behoort samen met de waarden van de GOT en GPT tot de groep transaminasen. Deze waarden worden doorgaans bepaald wanneer lever schade wordt vermoed. Zoals eerder vermeld, komt GGT echter niet alleen voor in de lever.
Dit is de reden waarom een verhoogde waarde niet noodzakelijkerwijs duidt op een leveraandoening. Dit wordt lage specificiteit genoemd. Omdat de concentratie van GGT in de bloed van gezonde mensen is erg laag, elke stijging wordt onmiddellijk opgemerkt.
Dit wordt hoge gevoeligheid genoemd. Vergeleken met de waarden van GOT en GPT, neemt de waarde van GGT toe, zelfs met lichte schade, omdat deze zich niet in de levercellen bevindt, maar binnen de celmembraan. Leverziekten die abnormale GGT-waarden veroorzaken, zijn onder meer viraal hepatitis, wat kan leiden tot de dood van levercellen.
Afhankelijk van het type (hepatitis AE), dit kan ernstig of mild zijn en kan acute of chronische progressie vertonen. Bij acute, ernstige virale hepatitis, leverwaarden zoals GGT stijgen sneller en sterker dan bij chronische, minder uitgesproken virale hepatitis. Bovendien kan de GGT-waarde worden verhoogd als de lever wordt beschadigd door gifstoffen.
Deze gifstoffen omvatten alcohol, sommige cytostatica die worden gebruikt bij tumortherapie, aflatoxinen, een gif dat is afgeleid van een schimmel, ovulatie remmers gebruikt voor hormonale anticonceptiemiddel, en gifstoffen van de knolbladschimmel. Bij sommige stoffen, zoals alcohol, treedt het effect pas op na een lange periode van intensief gebruik, terwijl bij andere stoffen zoals aflatoxinen de leverschade sneller optreedt. Het kan ook komen in de loop van de Pfeiffer'schen-klier koorts of gal vastlopen tot een verhoging van de GGT-waarde.
A gal stasis hoeft niet per se door de lever te worden veroorzaakt. Omdat de gal echter van de lever naar de galblaas stroomt en dunne darmkan een verminderde doorstroming leiden tot een achterstand, die op zijn beurt de levercellen beschadigt. Verschillende orgaansystemen zijn enkele van de oorzaken die een toename veroorzaken zonder te worden veroorzaakt door de lever. Bijvoorbeeld, suikerziekte mellitus, de zogenaamde diabetes, een brandwond of een hersenen aanval kan de oorzaak zijn. Bovendien, acute pancreatitis, ontsteking van de alvleesklierkunnen verschillende schildklieraandoeningen, sommige spieraandoeningen of de regelmatige inname van bepaalde medicijnen een verhoging van het GGT-niveau veroorzaken.
