Hoewel marjolein (Origanum majorana) behoort tot hetzelfde geslacht als oregano, er zijn significante verschillen in het gebruik van deze twee kruiden. Het aromatische, zoete, geurige geur en smaak of marjolein contrasteert sterk met het meer scherpe aroma van oregano, dat bekend staat als een 'pizzakruiden'. Maar marjolein is ook populair vanwege het effect op volksgezondheid Met welke ingrediënten de kruiden kan scoren en hoe marjolein als medicinale plant wordt gebruikt, lees je hier.
Actieve ingrediënten en helende eigenschappen van marjolein
De hele bovengrondse plant moet kort voor de bloei als medicinale plant worden geoogst en zorgvuldig worden gedroogd. Hoe zonniger en warmer een marjoleinplant is, hoe meer etherische oliën de verse plant kan bevatten (0.7 tot 3.5 procent).
Andere gezonde ingrediënten zijn onder meer:
- Flavonoïden
- tannines
- bitters
- Glycosiden
- Ascorbinezuur
Sommige artsen die op de volksgeneeskunde vertrouwen, schrijven marjolein voor maag, darm- en galaandoeningen. Bovendien zou dit kruid helpen problemen met de spijsvertering, verlies van eetlust, winderigheid en diarree Er moet echter worden opgemerkt dat marjolein de schadelijke ingrediënten arbutine en hydrochinon in lage concentraties en mag daarom niet intern worden gebruikt door kinderen, zwangere vrouwen en moeders die borstvoeding geven.
Toepassing van marjoleinzalf
Marjoleinzalf, die al sinds de oudheid bekend is, kan als volgt worden gebruikt:
- Als koude zalf
- Voor zenuwpijn
- Voor wonden
- Voor dislocaties
- Voor zweren
De zalf wordt ook wel eens gebruikt tegen maagdruk en winderigheid: zo niet om toevlucht te nemen tot venkel or karwij thee vanwege de overmatige hoeveelheid drinken bij zuigelingen, kan de navelstreek worden ingewreven met een marjoleinzalf.
Maak zelf marjoleinzalf
Marjoleinzalf is verkrijgbaar in de apotheek, maar kruidendokters kennen een grotere effectiviteit toe aan de zelfgemaakte zalf.
Ga als volgt te werk om de zalf te bereiden:
- Eerst wordt een theelepel marjoleinpoeder over een theelepel ethylalcohol gegoten alcohol en ging een paar uur weg.
- Voeg dan een theelepel ongezouten toe boter.
- Vervolgens verwarm je dit mengsel in a water bad ongeveer tien minuten.
- Ten slotte wordt alles door een doek gezeefd en afgekoeld.
Vanwege de korte houdbaarheid dient u echter maar een kleine hoeveelheid van deze zalf aan te maken.
Marjolein als keukenkruid
Hoewel marjolein aanzienlijk verliest kruiden als het gedroogd is, moet het nog steeds spaarzaam worden gedoseerd. Vanwege zijn verterende werking wordt marjolein aanbevolen voor vette gerechten, maar ook voor aardappel- en groentegerechten smaak geweldig met marjolein.
De Duitse naam "Wurstkraut" (worstkruid) geeft aan dat marjolein veel voorkomt kruiden voor worsten. Samen met jenever, is marjolein goed voor het kruiden van vlees en wildstoofschotels.
Marjolein: geschiedenis en oorsprong
Oorspronkelijk afkomstig uit het Nabije Oosten, werd marjolein door de Arabieren naar het Middellandse Zeegebied gebracht, waar het werd gewijd aan Aphrodite, de godin van de liefde, naast tijm en rozemarijn door de oude Grieken.
Vanaf de late middeleeuwen was dit kruid ook bekend in de kloostertuinen van Midden-Europa, maar marjolein kon ten noorden van de Alpen nooit naturaliseren vanwege het koudere klimaat, aangezien het niet vorstbestendig is. Daarom wordt marjolein in onze tuinen alleen als eenjarige plant gebruikt, terwijl het in warmere landen meerjarig en veel aromatischer is.
Marjolein: veeleisende medicinale plant
Marjolein wordt een halve meter hoog en draagt spatelvormige, kleine, donzige harige bladeren op zijn vertakte, vierkante takken. Vanaf juni zijn bleekpaarse tot witte bloemen te vinden in de bladoksels van marjolein als bolvormige, overvolle bloeiwijzen.
Dit kruid stelt hoge eisen aan het klimaat en de bodemgesteldheid in onze tuinen. Zaden kunnen pas vanaf mei op zonnige, beschutte plaatsen worden gezaaid. De grond moet los zijn, rijk aan humus en voedingsstoffen. Marjolein kan niet overweg met andere labiates en moet, vanwege onverenigbaarheid met zichzelf, het volgende jaar op een andere locatie worden geplant.
