Definitie
De ontsteking van de lever (hepatitis) is een reactie van de immuunsysteem en vasculair bindweefsel op interne en externe schade in de lever. Er zijn verschillende oorzaken van ontsteking van de lever: Virussen Bacterie Auto-immuunreactie: door het eigen afweersysteem van het lichaam (immuunsysteem) Geneesmiddelen of toxines Er wordt ook onderscheid gemaakt tussen acute leverontsteking die minder dan twee maanden duurt en een snel verloop heeft. Als de acute ontsteking niet geneest, kan deze zich ontwikkelen tot chronische leverontsteking als de ontsteking langer dan 6 maanden aanhoudt.
De chronische ontsteking verloopt langzaam en heeft niet-karakteristieke symptomen, wat kan leiden tot late complicaties en overlijden. De symptomen van leverontsteking verschillen met name van het type en de oorzaak van de ontsteking. In het algemeen symptomen zoals malaise, vermoeidheid, verlies van eetlust, misselijkheid, vermoeidheid en koorts optreden.
In sommige gevallen, geelzucht (icterus) treedt op, waarbij de huid en ogen geel worden en de urine donker wordt.
- Virussen
- Bacterie
- Auto-immuunreactie: door het eigen afweersysteem (immuunsysteem)
- Medicijnen of gifstoffen
De ziekteverwekkers van virale leverontsteking worden hepatitiden genoemd. Ze veroorzaken allemaal een leverontsteking, maar behoren niet tot dezelfde virusfamilie.
Acuut hepatitis De ziekteverwekkers van Hepatitis A en E veroorzaken acute ontsteking en worden uitgescheiden met de ontlasting (fecaal) en geabsorbeerd via de mond (oraal). Deze transmissieroute wordt daarom fecaal-oraal genoemd. Hepatitis A (ontsteking van de lever A) wordt overgedragen door de Hepatitis A virus en staat bekend als reishepatitis omdat het wordt overgedragen via besmet water of rauw voedsel zoals oesters of salade (lage hygiënestandaard).
De eerste symptomen van acute hepatitis verschijnen na 3-5 weken en zijn mild geelzucht kan gebeuren. Het verloop van Hepatitis A hangt af van de leeftijd en duurt meestal ongeveer 5 weken. Als u naar gebieden reist waar hepatitis A (tropen en subtropen) veel voorkomt, moet u worden ingeënt.
Hepatitis E (hepatitis E-virus) is ook een reishepatitis (consumptie van risicoproducten zoals salade, ijsblokjes, kraanwater), maar kan in Duitsland ook worden overgedragen door de consumptie van ongekookt vlees (wild zwijn, slachtafval). Risicogebieden zijn het Indiase subcontinent, Afrika, Zuidoost-Azië en de Caraïben, indien tijdens de reis in vrij bescheiden accommodaties wordt overnacht. De eerste symptomen treden op na 2-8 weken, die vanzelf verdwijnen.
De infectie kan ernstig worden met de leeftijd en heeft een sterftecijfer van 1-4%. Hepatitis E infectie kan bijzonder ernstig verlopen, vooral bij zwangere vrouwen. Momenteel geen vaccin tegen hepatitis E. is goedgekeurd in Duitsland.
Chronische hepatitis-pathogenen Hepatitis B, C en D virussen, die meestal via de bloedbaan (parenteraal) het lichaam binnenkomen, behoren tot de pathogenen die chronische leverontsteking veroorzaken. De volgende symptomen treden op bij chronische leverontsteking: Waterophoping in de buik (ascites), geelzucht (icterus), huiduitslag op de handpalm (palmerythema) en er is herstructurering van het leverweefsel. In Duitsland zijn er 400,000 mensen die de hepatitis B virus.
De virale ziekte is wereldwijd nog steeds wijdverbreid en komt vooral veel voor in Afrika, Zuidoost-Azië en Zuid-Amerika. Hepatitis B wordt voornamelijk overgedragen via seksueel contact, maar kan ook van moeder op kind worden overgedragen speeksel of borstvoeding. Een andere transmissieroute is via de bloed - bijvoorbeeld het delen van naalden in het geval van heroïnegebruik.
De incubatietijd van de ziekte ligt tussen 45 en 180 dagen en is, indien chronisch, in 30-90% van de gevallen 5 jaar na infectie dodelijk. Deze ziekte kan echter worden behandeld door interferon therapie of het gebruik van nucleoside-analogen. Profylactische vaccinaties moeten worden genomen om infectie te voorkomen.
Vaccinatie tegen hepatitis B beschermt indirect tegen de hepatitis D virus, dat meestal wordt overgedragen via het delen van naalden. Hepatitis C is ook wereldwijd wijdverspreid en wordt ook voornamelijk overgedragen via intraveneus drugsgebruik. Seksuele overdracht speelt een nogal ondergeschikte rol. Daarnaast zijn er enkele virussen die algemene infecties veroorzaken, maar ook de lever kunnen aantasten. Deze omvatten het HI-virus (HIV), de Epstein-Barr virus (Pfeiffer's glandular koorts), het varicella zoster-virus (waterpokken, gordelroos) en de cytomegalovirus (sterk invloed-achtige symptomen) Bovendien kunnen virussen ook hepatitis veroorzaken, waar anderszins verantwoordelijk voor is de bof, rodehond of verschillende febriele ziekten.
