Anale fistel: oorzaken, symptomen en behandeling

Wat zijn anale fistels?

Anale fistels zijn pathologisch veranderde kanalen (fistels) in het perianale gebied, die in de meeste gevallen terug te voeren zijn op een proctodeale infectie met abces vorming. Een anale fistel (ook fistula ani) is een pathologisch veranderde, buisvormige verbinding tussen het externe anale gebied (externe fistelopening) en het anale kanaal of rectum (intern fistel opening). Anafistels vertonen meestal ontstekingsveranderingen, daarom wordt etterende afscheiding afgevoerd via het fistelkanaal, dat kan worden gemengd met ontlasting. Afhankelijk van de anatomische locatie en het verloop ervan wordt onderscheid gemaakt tussen intersfincterisch (gelegen tussen de twee anale sluitspieren), extrasfincterisch (rondom het sluitspierapparaat), submucosaal (gelegen tussen de rectale slijmvlies en de interne anale sluitspier), transsfincter (kruist beide anale sluitspieren), subcutaan en suprasfincterisch (lopend tussen de sluitspier en de bekkenbodem spier) anale fistels.

Oorzaken

In de meeste gevallen kunnen anale fistels worden toegeschreven aan kleine anale abcessen (verzamelingen van pus) in het gebied van de proctodeale klieren rond de interne sluitspier of een directe infectie van een van deze anale klieren. Als er een ontsteking van een proctodeale klier veroorzaakt dit verstopte uitscheidingskanalen en uiteindelijk abces vorming. Als deze kleinere abcessen spontaan of als gevolg van chirurgische drainage leeglopen, kan de afgevoerde secretie verdere ontsteking Door middel van hermodellering van weefsel, een stal bindweefsel de anale fistel ontwikkelt zich vervolgens als een verbindings- en transportroute voor de etterende afscheiding naar buiten. Bovendien worden anale fistels in zeldzame gevallen geassocieerd met ontstekingsziekten van het darmkanaal zoals De ziekte van Crohn (chronische ontstekingsziekte van het maagdarmkanaal), diverticulitis (ontsteking van de divertikels van de dikke darm), colitis ulcerosa (chronische darmontsteking) of cryptitis (ontstekingsziekte van de rectum).

Symptomen, klachten en tekenen

Verschillende symptomen en tekenen treden op in de twee stadia van anale fistels. In de acute fase vormt zich een abces en wordt meestal gekenmerkt door pijn in het anale gebied, roodheid en zwelling, en koorts De getroffen persoon ervaart een algemeen gevoel van ziekte, dat toeneemt naarmate de ziekte voortschrijdt. Als het abces naar buiten toe opent, ontwikkelt zich een fistel. In dit stadium verdwijnen de oorspronkelijke symptomen en verschijnen er nieuwe symptomen. Deze omvatten sijpelen, jeuk en pijn, evenals bloeding en drukpunten in het getroffen gebied. Tijdens stoelgang kan de fistel opengaan en kan er bloeding optreden. Als pathogenen in de anale fistel komen, bestaat er een risico op ontsteking. Infectie manifesteert zich doordat de fistel in omvang toeneemt en ernstige, kloppingen veroorzaakt pijn Roodheid verspreidt zich ook. Uiterlijk kan een anale fistel worden herkend aan de gelijkenis met een puistje of steenpuist. Bovendien blijven fistels meestal lang aanhouden, vaak zonder merkbaar ongemak te veroorzaken. Een chronisch beloop kan dat echter wel leiden naar huidveranderingen, infecties en gevoeligheidsstoornissen van de huid. Littekens kan ook blijven als de behandeling ontbreekt of onjuist is.

Diagnose en verloop

Anale abcessen en fistels worden geclassificeerd als behorend tot hetzelfde klinische beeld, waarbij anale fistels worden aangeduid als een chronische vorm van de ziekte en anale abcessen als een acute vorm van de ziekte. In tegenstelling tot abcessen, die erg pijnlijk kunnen zijn, veroorzaken anale fistels over het algemeen slechts geringe symptomen en manifesteren ze zich door chronisch huilen, etterende afscheidingen en plaatselijke bloedingen in het anorectale gebied, die puisten of puisten in het getroffen gebied en besmet ondergoed kunnen veroorzaken. Af en toe manifesteren anale fistels zich ook op basis van een tijdelijk prikkelend gevoel. In veel gevallen is de uitgang van de anale fistel of de opening van de externe fistel uiterst discreet en kan deze alleen worden herkend bij een meer gedetailleerd onderzoek door een Depressie in de huid Met volledige verwijdering van de anale fistel is de prognose zeer goed en geneest ongeveer 95 procent permanent, terwijl bij onvolledige kloven en chronische ontstekingsziekte van het maagdarmkanaal de kans op herhaling hoger is.

Complicaties

Anale fistels kunnen leiden tot verschillende complicaties. Ten eerste, een fistel op de anus verslechtert de controle over de stoelgang en kan leiden tot diarree, constipatieen vergelijkbaar problemen met de spijsvertering, bijvoorbeeld. Vervolgens kan het leiden allergieën en aambeien, die altijd gepaard gaan met verder ongemak zoals jeuk, infectie en ontsteking. Als de anale fistel niet voldoende of niet goed wordt behandeld, blijven de fistelkanalen groter worden. Vaak vormen zich abcessen, wat kan leiden tot bloed vergiftiging als ze openbreken. Door het constante contact met bacteriën, is er een verhoogd risico dat de anale fistel ontstoken raakt en het gevoelige weefsel aanvalt anus dit gaat vaak gepaard met de ontwikkeling van verdere anale fistels en soms ook met hevige pijn en jeuk. Tijdens de behandeling van anale fistels is er vaak sprake van postoperatieve bloeding, aangezien de open wond is behandeld. Dit brengt ook het risico op infectie en de vorming van verdere fistelkanalen met zich mee. Als gevolg hiervan kunnen er ernstige littekens ontstaan, wat ontlasting bemoeilijkt. Om dit te voorkomen, moeten anale fistels onmiddellijk na de diagnose worden behandeld.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

Een anale fistel is een ontsteking van de anus dat normaal gesproken vanzelf volledig verdwijnt. In sommige gevallen kan er echter een ontsteking ontstaan vanuit een bestaande fistel, die absoluut medische behandeling vereist. Vaak ontwikkelt zich in dit verband een sterke jeuk, zodat de getroffen persoon zich op deze plaats vaak krabt. Hierdoor kan de fistel zich ontwikkelen tot een open wond, zodat het in het ergste geval zelfs tot een ontsteking kan leiden. Een ontsteking van de anus moet altijd in een vroeg stadium door een arts worden onderzocht, omdat een dergelijke ontsteking anders zelfs kan uitgroeien tot een abces. Een abces is een holte gevuld met pus Onder bepaalde omstandigheden kan deze vloeistof zelfs in de bloedbaan terechtkomen, wat levensbedreigend kan zijn bloed vergiftiging. Als de getroffen persoon op dit moment geen passende behandeling krijgt, zijn uiteraard verdere complicaties te verwachten. De bacteriën en virussen aanwezig kan zich door het lichaam verspreiden, resulterend in een infectie. Een verhoogde temperatuur of braken zijn het resultaat, zodat het essentieel is om de juiste medicatie te nemen. Het volgende is dus van toepassing: een anale fistel kan een breed scala aan complicaties veroorzaken, die meestal medische behandeling vereisen.

Behandeling en therapie

Omdat spontane remissies zeer zelden worden waargenomen bij anale fistels, worden ze over het algemeen behandeld door chirurgische ingrepen. Een veel gebruikte procedure is chirurgische splitsing (fistulotomie) van het fistelkanaal, beveiligd met een knoopsonde eronder plaatselijke verdoving en, indien mogelijk, het sfincterapparaat sparen om aantasting van de fecale continentie te voorkomen. In aanvulling op, curettage (schrapen) van de fistelvloer wordt uitgevoerd om al het ontstekingsmateriaal te verwijderen. De wondgeul die door de procedure is ontstaan, wordt opengehouden totdat de wond volledig is genezen, en deze moet regelmatig worden geïrrigeerd en de randen moeten worden gecontroleerd. Een alternatieve procedure is de zogenaamde fistulectomie, waarbij het fistelkanaal wordt weggesneden. Afhankelijk van het verloop van het anale fistelkanaal kan in sommige gevallen echter chirurgisch snijden van spiergebieden van het sluitspierapparaat nodig zijn, wat kan leiden tot ontlasting. incontinentie Om beschadiging van het sluitspierapparaat te voorkomen in het geval dat anale fistels erdoorheen gaan, kan het fistelkanaal in dit gebied indien nodig plastisch worden afgesloten met fibrinelijm of een fistelprop, hoewel de kans op herhaling in dit geval iets hoger is. Om de lokale ontsteking te stabiliseren en het risico op ontlasting te minimaliseren incontinentie, wordt in veel gevallen een tijdelijke draaddrainage geplaatst voorafgaand aan fistelsplitsing of excisie, die ook kan worden gebruikt om de zijkanalen van de anale fistel af te voeren.

Vooruitzichten en prognose

Door anale fistels lijden de getroffenen aan zeer onaangenaam ongemak en symptomen, waardoor de kwaliteit van leven aanzienlijk afneemt. De meeste patiënten lijden tijdens het proces aan chronisch sijpelen. Dit leidt niet zelden tot psychisch ongemak of Depressie, wat het oude leven van de getroffen persoon aanzienlijk kan beperken. Bovendien kunnen er ook bloedige stoelgangen optreden, wat niet zelden tot een paniekaanval kan leiden. Pus en fistels kunnen ook ontstaan als gevolg van anale fistels, wat kan leiden tot jeuk of pijn. De meeste patiënten hebben er ook last van problemen met de spijsvertering vanwege de klacht en kan verder overlijden bloed vergiftiging als de voorwaarde wordt niet goed behandeld. Meestal kunnen anale fistels relatief eenvoudig worden verwijderd met behulp van een chirurgische ingreep. Dit resulteert meestal in de vorming van een klein litteken, dat echter geneest. Het voorkomt en beperkt ook volledig incontinentie Bij vroege behandeling is het ziekteverloop positief en wordt de levensverwachting van de patiënt niet verminderd door de ziekte. Anale fistels kunnen worden voorkomen door verhoogde hygiëne.

het voorkomen

Er zijn over het algemeen geen preventieve maatregelen maatregelen tegen anale fistels, zoals ze zich manifesteren als gevolg van een abces of chronische inflammatoire darmziekte, waartegen er geen profylaxe is. De exacte etiologie van oorzakelijke anale abcessen is dus niet volledig begrepen, hoewel frequent constipatieaambei symptomen, diarree, en bepaalde seksuele praktijken (inclusief anale geslachtsgemeenschap) worden overwogen risicofactoren Wel een overstap naar een vezelrijk dieet en consistente hygiëne van het anale en perianale gebied wordt aanbevolen, hoewel anale fistels ook van invloed kunnen zijn op personen met voldoende hygiëne. Verder in aanwezigheid van een opvallend gevoelige darm en anaal slijmvlies, vermijden van conserveringsmiddelen en geurstoffen in producten voor persoonlijke verzorging wordt voorgesteld om abcessen en, dienovereenkomstig, anale fistels te voorkomen.

Nazorg

Anale fistels worden in veel gevallen operatief behandeld. De nazorg is daarbij vooral gericht op de wond en de regeneratie ervan zonder complicaties. Hier is het belangrijk om geen agressieve schoonmaakmiddelen te gebruiken. Zeep en douche gels zijn hier niet geschikt. De wond lauw douchen water is voldoende en is belangrijk om colibacteriën te voorkomen bacteriën of andere pathogenen zich ophopen in de wond, wat een infectie kan veroorzaken. Mechanische irritatie veroorzaakt door droog toiletpapier en vochtige doekjes met chemische toevoegingen zoals parfums moet ook worden vermeden. Overmatige hygiëne is niet alleen niet nodig, maar kan zelfs schadelijk zijn bij de nazorg. Ook bij de nazorg bij anale fistels heeft ontlastingregulatie een positief effect. Dit zou een zachte en volumineuze ontlasting als doel moeten hebben. De patiënt bereikt dit door voldoende te drinken en een dieet rijk aan vezels. Hier de inname van psyllium schillen is effectief gebleken. Ontlastingregulatie dient om zwaar persen tijdens stoelgang te voorkomen, omdat dit een negatief effect kan hebben wond genezen. Roken lijkt ook een ongunstig effect te hebben op de regeneratie van anale fistelwonden, dus onthouden nicotine komt niet alleen de algemene gezondheid ten goede, maar ondersteunt ook de nazorg van anale fistels. Contactpersonen voor de nazorg van anale fistels zijn proctoloog en huisarts.

Wat u zelf kunt doen

Er is geen directe preventie tegen anale fistels. Anale fistels genezen meestal niet vanzelf. Daarom is chirurgische behandeling vaak de enige effectieve therapie Het genezingsproces na een operatie kan enkele weken duren, of enkele maanden in het geval van grotere fistels. Om de genezing te ondersteunen, wordt een grondige hygiëne in het anale gebied aanbevolen, wat letsel en ontstekingen helpt voorkomen. Het is raadzaam om in de periode na de operatie de wond meerdere keren per dag te reinigen tijdens het douchen. Verbandwissels en het gebruik van zalven kan ook helpen om een hoog niveau van hygiëne te garanderen om de wond genezen werkwijze. Zorg ook voor een zacht zitkussen zodat wond genezen wordt niet negatief beïnvloed. Bedrust heeft ook een positief effect, daarnaast is het voordelig om bepaalde diëten te nemen maatregelen in de periode na de operatie om te voorkomen constipatie of om stoelgang minder onaangenaam te maken. EEN dieet zo rijk aan vezels en probiotica bij veel volkoren producten en plantaardig voedsel, wordt voor dit doel aanbevolen. Bovendien moet erop worden gelet dat u voldoende hoeveelheden drinkt. In aanvulling op water, fruit thee met name, maar ook appel-, druiven- en groentesappen vergemakkelijken de stoelgang.