Therapie van klauwtenen

Klauw tenen kan over het algemeen op twee verschillende manieren worden behandeld. Er moet onderscheid worden gemaakt tussen conservatieve en chirurgische therapie. De conservatieve therapie omvat alle mogelijkheden om de ziekte te behandelen zonder chirurgische ingreep. Er is echter geen genezing, alleen een verbetering van de symptomen. De klauw tenen kan worden genezen door chirurgische maatregelen.

Conservatieve therapie

Een conservatieve therapie verwijst naar een niet-operatieve therapie. Door gebruik te maken van inlegzolen, die in de schoenen worden geplaatst, kan worden getracht het verkeerd plaatsen van de tenen en het verkorten van de pees tegen te gaan. Zogenaamde nachtspalken of trekverbanden gaan zelfs nog verder, wat de verkorting van de pees door regelmatig gebruik zou moeten verbeteren.

Teengymnastiek kan ook helpen om de beweeglijkheid van de tenen en het bijbehorende spierstelsel te verbeteren. Naast conservatieve therapeutische maatregelen, die gericht zijn op genezing klauw tenen, zijn er ook methoden om de onaangename symptomen te verbeteren die gewoonlijk worden geassocieerd met klauwtenen. Zogenaamde likdoorns (medisch: Clavus) ontstaan ​​vaak als gevolg van de misvormde voeten, die kunnen worden verbeterd door een specifieke voetverzorging en ontlastende maatregelen van de schoenen.

De conservatieve therapie van klauwtenen komt volgens de ervaring echter zeer snel tot haar grenzen. In de regel is het niet mogelijk om een ​​sterke verbetering van de symptomen of de onderliggende oorzaak alleen met conservatieve behandeling te bereiken, als de ziekte een bepaald beginstadium heeft gepasseerd. Onder bepaalde omstandigheden kunnen klauwtenen worden behandeld met een spalk.

Echter, zoals bij alle andere niet-chirurgische ingrepen, kan dit alleen verdere progressie van de verkeerde plaatsing tegengaan. Als een klauwteen eenmaal op zijn plaats zit, kan deze niet worden gerepareerd door een spalk te dragen. Er zijn verschillende soorten spalken, die vaak 's nachts gedragen moeten worden.

Regelmatig gebruik is bedoeld om een ​​verdere verkorting van het gezichtsvermogen tegen te gaan, wat in wezen verantwoordelijk is voor de ontwikkeling van klauwtenen. Als een bunion (Hallux valgus) vaak tegelijkertijd aanwezig is, kan het gebruik van een geschikte spalk ook zinvol zijn, aangezien dit ook een positief effect heeft op de verdere ontwikkeling van klauwtenen. Het is mogelijk om deze zogenaamde Hallufix-spalken uit te rusten met een lus voor de overige tenen.

Zo nodig kan op deze manier de noodzaak van een operatie worden vermeden of in ieder geval uitgesteld. Of het gebruik van een spalk bij de behandeling van klauwtenen zinvol is, kan bijvoorbeeld met de huisarts of de orthopeed worden besproken. Er zijn verschillende spalken verkrijgbaar, bijvoorbeeld in winkels voor medische artikelen of drogisterijen.

Naast verbanden of tapes kunnen inserts ook worden gebruikt bij de niet-operatieve behandeling van klauwtenen. Op maat gemaakte inlegzolen voor schoenen zijn het meest geschikt. Deze bevatten een zogenaamde perlotte.

Dit is een gewatteerde verhoging die de tenen ontlast en ondersteunt. Over inlegzolen voor de behandeling van klauwtenen en mogelijke alternatieven kunt u het beste een medische winkel raadplegen. Daar kan met behulp van een footprint een product op maat gemaakt worden.

Inlegzolen zonder individuele fabricage worden niet aanbevolen, omdat een goede ondersteuningsfunctie niet gegarandeerd is en er extra drukpunten kunnen ontstaan. Over het algemeen kan het gebruik van inlegzolen voor klauwtenen alleen de symptomen verlichten, zoals pijn​ Op deze manier kan geen vermindering van de misvorming worden bereikt.

Bij de niet-chirurgische behandeling van klauwtenen is tapen met zogenaamde tractiebandages een optie. De plakstrips worden onder tractie aangebracht vanaf de achterkant van de voet tot aan de punt van de teen. Het is het beste om een ​​getraind persoon de juiste tapingprocedure te laten zien of dit door een van hen te laten doen.

Dit om verdere verkorting van de pezen en dus de verslechtering van de verkeerde positie van de teen. Dit kan verminderen pijn vanwege klauwtenen. Als taping en andere niet-chirurgische maatregelen echter niet voldoende verlichting bieden, is de laatste redmiddel vaak een chirurgische ingreep om de klauwtenen te corrigeren. Oefeningen en gymnastiek kunnen zowel helpen om achteruitgang van klauwtenen te voorkomen als te voorkomen.

De eenvoudigste en minst tijdrovende optie is om vaak op blote voeten te lopen. Dit is de beste manier om het voetspieren en behouden zo de natuurlijke vorm van de voeten en tenen. Een uitzondering wordt gemaakt voor mensen die hier last van hebben suikerziekte ("Diabetes") en waar er al schade is aan de zenuwen in de voet (diabetische voet).

In dergelijke gevallen kan vaak blootsvoets lopen leiden tot lichte verwondingen die over het hoofd worden gezien. Speciale teenoefeningen kunnen ook de ontwikkeling of achteruitgang van klauwtenen tegengaan door de functie van spieren en te verbeteren pezen​ Er kan bijvoorbeeld worden geprobeerd knikkers of een handdoek met de tenen vast te pakken, even vast te houden, neer te leggen en weer vast te pakken.

Het kan ook helpen om de tenen regelmatig passief met de handen los te maken en ze voorzichtig in hun natuurlijke positie te brengen. Dit mag echter niet tegen weerstand worden gedaan om geen letsel te veroorzaken. Oefeningen en gymnastiek, evenals blootsvoets lopen, moeten indien mogelijk op klauwtenen worden uitgevoerd. Dit zal echter een verkeerde positie niet corrigeren als deze eenmaal is opgetreden. Indien nodig echter klachten zoals pijn kan zodanig worden verlicht dat een operatie niet nodig is.