Producten
Gels zijn in de handel verkrijgbaar als geneesmiddelen, medische en cosmetica.
Structuur en eigenschappen
Gels bestaan uit gegeleerde vloeistoffen. Ze worden bereid met geschikte zwelmiddelen (geleermiddelen). Deze omvatten bijvoorbeeld celluloses (bijv. Hydroxypropylcellulose), zetmeel, carbomeren, gelatine, xanthaangom, bentoniet, agar-agar, tragacant, carrageenan en pectine. De farmacopee maakt onderscheid tussen hydrofiele en lipofiele gels. Ze kunnen doorschijnend of ondoorzichtig zijn. Andere mogelijke ingrediënten zijn onder meer water, propyleenglycol, antioxidanten, lipiden (voor lipogels), smaakstoffen, zoetstoffen en conserveermiddelen.
Productie van gels
Een veelvoorkomend probleem bij het maken van gels is de vorming van klonters. Hieronder staan enkele tips om dit te voorkomen:
- Maak gel onder krachtig roeren met een mechanische roerder.
- Zeef langzaam de poeder in de vloeistof.
- Let op verschillende oplosbaarheid in koud en heet water.
- Wrijven poeder met een alcohol of keton. Typische voorbeelden zijn ethanol en propyleenglycol.
Effecten
Gels hebben een kortstondig hydraterend en verkoelend effect door de verdamping van water. Ze hebben weinig huid verzorgende eigenschappen en zijn nogal droog.
Toepassingsgebieden
Voor lokaal of systemisch administratie van actieve ingrediënten. Gels worden gebruikt voor de behandeling van insectenbeten, zonnebrandin sportverwondingen, reumatische klachten, spier- en gewrichtspijn, en kalf krampen, onder andere. Steriele hydrogels worden gebruikt in wondverzorging houden wonden vochtig, bijv. in droge necrose of eenvoudig wonden in de granulatie- en epithelisatiefase. Ofwel de gel alleen of de gel in een verband wordt op de wond aangebracht.
Nadelen
Gels zijn minder huid- zorgzaam dan crèmes en zalven. Vanwege hun hoge watergehalte zijn ze gevoelig voor microbiële besmetting. Ze kunnen uitdrogen en sommige moeten binnen een bepaalde tijd na opening worden afgebroken. Bij een onjuiste fabricage kunnen klonters ontstaan.
