Gerelateerde klinische beelden
Er zijn veel verschillende ziektebeelden die onlosmakelijk verbonden zijn met de detectie van bacteriën in de bloed - Het eerste voorbeeld is bacterieel endocarditis (ontsteking van de hart- kleppen), wat vaker voorkomt bij patiënten met een eerder zieke hartkleppen, van wie de meesten ook een operatie hebben ondergaan. De ontsteking van de getroffene hart- wordt voorafgegaan door een afzetting van bacteriële pathogenen in de bloed op de hart- kleppen, wat waarschijnlijker is in het geval van veranderde / beschadigde kleppen.
Deze bacteriën vind goede voorwaarden voor groei op de hartkleppen omdat ze constant omringd zijn door voedselrijk bloed Heel vaak endocarditis is het resultaat van een invasieve tandheelkundige ingreep, aangezien grote hoeveelheden bacteriën kan de bloedbaan binnenkomen vanuit de mondholte door de verwonding en het openen van de geleverde put tandvlees Om deze reden is antibioticumtherapie uit voorzorg erg belangrijk in de aanwezigheid van risicofactoren, zoals een kunstmatige hartklep, en moet deze worden uitgevoerd na tandheelkundige ingrepen.
Typische symptomen zijn algemene tekenen van infectie, zoals koorts, maar ook het uiterlijk van nieuw, voorheen onbekend hartgeruisen, evenals tekenen van toenemende hartzwakte maken deel uit van het klinische beeld. Normaal gesproken wordt bij het optreden van een bacteriële hartklepontsteking de behandeling uitgevoerd met behulp van een antibioticum. - De aanwezigheid van tetanus Er is al melding gemaakt van een ziekte, ook bekend als tetanuskrampen, die verband houdt met de detectie van de bacterie in open wonden en het vrijkomen van zijn zenuwbeschadigende toxine.
Dit leidt aanvankelijk tot niet-specifieke symptomen zoals hoofdpijnduizeligheid of zweten. Pas later verschijnen de typische symptomen van spastische verlamming, waarbij de spieren ongecontroleerd verkrampen en de patiënt geen mogelijkheid meer heeft om zijn spieren te ontspannen. Acuut levensgevaar ontstaat bijvoorbeeld wanneer ook de ademhalingsspieren worden aangetast.
Het ziektebeeld wordt getriggerd door het gif in het bloed, waardoor naast ontspannende stoffen ook een tegengif therapeutisch wordt gebruikt. In tegenstelling tot Clostridium tetani, dat rechtstreeks via open wonden in de bloedbaan komt, veroorzaakt de bacterie Tropheryma whipleii aanvankelijk een 'lokale' ziekte van de maag en hoger dunne darm, aangezien het gewoonlijk wordt ingenomen via de mond De ziekteverwekkers worden opgenomen door cellen van het eigen afweersysteem van het lichaam, de macrofagen, en blijven in het slijmvlies waar ze problemen veroorzaken bij de opname van voedingsstoffen uit de voeding.
Als gevolg hiervan zijn er structurele veranderingen in de darm slijmvlies en in de tweede plaats komen de bacteriën in de bloedbaan. Via de bloedbaan kunnen de bacteriën zich door het lichaam verspreiden en vele andere organen aanvallen. Dit kan verdere orgaanspecifieke symptomen veroorzaken, zoals gewrichtsproblemen of toenemende kortademigheid onder stress.
Het klinische beeld van De ziekte van Whipple wordt behandeld met antibiotica, met aanvullende symptomatische therapie door het toedienen van bijvoorbeeld vitaminen die soms niet meer via de veranderde darm konden worden opgenomen slijmvlies - Het laatste, maar vooral gevreesde voorbeeld van een ziekte die verband houdt met de detectie van bacteriën in het bloed is de zogenaamde sepsis, in de volksmond bekend als bloed vergiftiging, die in de loop van de tijd gepaard kunnen gaan met het falen van meerdere organen als gevolg van een overreactie van het eigen afweersysteem van het lichaam en dus levensbedreigend kunnen worden. Het begint meestal met een ‘onschadelijke’, plaatselijke ziekte, die echter niet geneest door een zwakte van de immuunsysteem, maar loopt uit de hand, zodat de ziekteverwekkers in de bloedbaan kunnen komen.
De sterke reactie van de immuunsysteem veroorzaakt uiteindelijk de levensbedreigende complicaties die eigenlijk niet zouden mogen optreden. Het grootste probleem met bloed vergiftiging is vooral dat het meestal erg laat wordt ontdekt, meestal vanwege de aanvankelijk zeer niet-specifieke symptomen (koortsgevoel van ziekte). Ondertussen is de reactie van de immuunsysteem is al ver gevorderd, zodat de patiënt al tekenen van vertoont schokken, zoals een drop-in bloeddruk en een verhoogde pols.
De getroffen persoon moet zo snel mogelijk intensieve medische zorg krijgen om de bloedsomloop van de patiënt te stabiliseren en de bacteriën te bestrijden antibiotica en het risico op falen van belangrijke organen zoals de longen, nieren of lever. Parodontitis is een ontsteking van de parodontaal apparaat Het wordt meestal veroorzaakt door bacteriën.
Deze bacteriën kunnen ook in de bloedbaan terechtkomen. Sinds parodontitis kan lang aanhouden, bacteriën kunnen altijd in de bloedbaan terechtkomen. Dit stelt het lichaam bloot aan een soort permanente stress, wat veel schadelijke gevolgen kan hebben. De ontstekingsreactie verhoogt het risico op kanker or hartaanval, onder andere. Daarom parodontitis moet indien mogelijk worden behandeld.
