Clavus - in de volksmond kippenoog genoemd - (kraaienoog, lichte doorn; ICD-10-GM L84: likdoorns en geil (huid) eelt) verwijst naar een lokale (omschreven) verhoorningsstoornis van de huid (verdikking van de hoornlaag van de huid), vaak aan de voet, vooral op de tenen.
Clavi wordt vaak veroorzaakt door chronische druk op huid dichtbij het bot of wrijving. Ze hebben meestal een doorn van geil materiaal in het midden dat zich tot diep in de huid en kan erg pijnlijk zijn. Als het clavus optreedt tussen de nagelplooi en de nagelplaat, wordt dit onychofose genoemd.
Frequentiepiek: clavi komt vaker voor bij ouderen.
Clavi kan als volgt worden ingedeeld:
- Lokalisatie
- Dorsale clavi (likdoorns op de achterkant van de teen).
- Plantaire Clavi (likdoorns van de voetzolen).
- Interdigitale Clavi (likdoorns tussen de tenen).
- Clavus subungualis (likdoorns onder de nagelplaat) Waarschuwing (waarschuwing)! Een distale subunguale clavus kan zich ook voordoen als een pijnlijke bloedende laesie ("letsel"); vanwege DD (differentiële diagnose / ziekten met vergelijkbare symptomen) tot plaveiselcelcarcinoom or melanoma is op te merken dat in het clavus het distale uiteinde van het "neoplasma" zich altijd op het uiterste laterale ("laterale") punt van de aangedane teen bevindt.
- onychophose
- Consistentie - Clavus durus (hard maïs), meestal op de achterkant van de teen of hiel versus Clavus mollis (zacht maïs), meestal tussen de tenen.
- Morfologie - Clavus vascularis (maïs met haarvaten), Clavus neurovascularis (maïs met haarvaten en zenuwuiteinden), Clavus neurofibrosus (met littekens bedekte zeer diepe clavus).
Verloop en prognose: spontaan (vanzelf) gaat een clavus niet achteruit. Het beloop of de vooruitzichten op herstel zijn beter naarmate het clavus eerder wordt ontdekt en behandeld. De belangrijkste eerste therapeutische maatregel is de eliminatie van de triggerende oorzaken (bijv. strakke schoenen). De behandeling is meestal conservatief (dwz niet-chirurgisch). Keralytics (hoornoplossende middelen, bijv salicylzuur) worden gebruikt in de vorm van pleisters, solutions en zalven Indien nodig moet de behandeling ook worden uitgevoerd door een podotherapeut (medische voetzorg). Chirurgische verwijdering met een scherpe lepel is alleen nodig als dit conservatief is therapie heeft gefaald.
