Welke klachten kunnen optreden in het kaakgewricht?
Drie symptomen domineren als klachten van kaakgewrichtsaandoeningen: In het geval van ontsteking van het kaakgewricht en artrose pijn bepaalt het beeld. De pijn mag niet alleen beperkt zijn tot het kaakgewricht, maar kan ook uitstralen. Mandibulair slot en mondklem merkbaar worden door de onmogelijkheid om het mond.
Meestal is een barst in het kaakgewricht merkbaar, en als dat er niet is afsluiting, vereist verdere diagnostische maatregelen.
- Pijn
- Kaken breken en
- Bewegingsbeperkingen.
- Cranio-mandibulaire disfunctie (CMD)
- Kaak afwijkingen
- Tumoren van het kaakbot
- Tumoren van het gewrichtskraakbeen
- Ankylose van het temporomandibulair gewricht
- Artrose van het temporomandibulair gewricht
- Condylaire hyperplasie van de onderkaak
- Dennen Necroses
- Kaakcysten
- Gebroken kaken
Een ontsteking in de gewrichten wordt genoemd artritis. De oorzaak kan aan vele factoren worden toegeschreven.
Een van de meest voorkomende is het ontstaan van een ontsteking door een permanent onjuiste belasting, zoals het nachtelijk knarsen.Het temporomandibulair gewricht heeft niet genoeg tijd om te herstellen en wordt permanent zwaar belast. Het gewricht kan ook ontstoken raken als het niet goed getand is. Dit kan worden veroorzaakt door hiaten in de tandstelsel of een onjuist gemonteerd prothetische montage, zoals kronen, bruggen of kunstgebit.
Als een kroon te hoog is gemaakt, maakt de ene kant van het gewricht eerder contact dan de andere en wordt het gewricht verkeerd belast. Dit kan ook een trigger zijn voor crunching. Gezien de vele bewegingen die we er overdag mee maken, is een ontsteking een normaal gevolg.
Ontsteking is ook mogelijk als er sprake is van traumatische schade aan het gebit, zoals na een ongeval of operatie. De symptomen van een ontsteking van het temporomandibulair gewricht variëren van pijn en kraken oorpijn en hoofdpijn. De pijn kan zo hevig worden dat het moeilijk is om te eten.
Het weefsel begint, net als het bot, te slijten en dikker te worden. Vloeistofophoping treedt ook op. Het temporomandibulair gewricht wordt steeds meer vernietigd.
De behandelingsmaatregelen zijn afhankelijk van de respectieve voorwaarde van het gewricht. Het streven is echter om zo min mogelijk invasief te zijn, zodat er medicatie wordt voorgeschreven, een spalk wordt gemaakt en een fysiotherapeutische behandeling wordt gestart. Kraken van het kaakgewricht is een van de meest voorkomende afwijkingen bij de mondholte.
Het gaat meestal gepaard met temporomandibulair gewrichtspijn, oorpijn, hoofdpijn en spanning. Kraken is een symptoom dat aangeeft dat er iets mis is met het temporomandibulair gewricht. De oorzaken van klikken in het kaakgewricht kunnen zeer divers zijn.
Het kan worden veroorzaakt door nachtelijk knarsen of door verkeerde positionering van de tanden, wat kan leiden tot een permanente verkeerde belasting van het gewricht. Door het uitbarsten van de verstandskiezen, vernauwingen in de tandstelsel kan voorkomen, waardoor de bestaande tanden verschuiven. Dientengevolge normaal afsluiting wordt niet meer gegeven en het kaakgewricht kan verkeerd worden belast.
Maar ook een gat in de tandstelsel of een onjuiste prothetische restauratie zijn mogelijke triggers. Ongelijke tandposities of overmatige verhoging van individuele tanden / kiezen leidt tot eenzijdige overbelasting en pijn in het gewricht. Artritische ontsteking of artrose kunnen ook het kaakgewricht aantasten, net als bij andere gewrichten.
Patiënten komen vaak en melden dat het kaakgewricht scheurt bij het openen en sluiten. De oorzaak is meestal een coverbeet, waarbij de bovenste voortanden te steil zijn en laag boven de ondertanden. Als gevolg hiervan is het onderkaak heeft weinig bewegingsvrijheid en het kaakgewricht barst.
Craniomandibulaire disfunctie manifesteert zich meestal in klikkende kaken gewrichten, net als een ontsteking van de kaak gewricht. Als de bovengenoemde oorzaken leiden tot een onjuiste belasting, slijt onder andere de gewrichtsschijf waardoor deze niet meer correct wordt gefixeerd. Als u nu bewegingen uitvoert, volgt deze niet de hoofd van het temporomandibulair gewricht fysiologisch, maar springt ervoor of erop.
Dit springen wordt door ons ervaren als een krakend geluid. Naast deze factoren kunnen bacteriële of virale infecties ook het temporomandibulair gewricht aantasten. Een verplaatsing van de tussenkraakbeenschijf kan ook kaakscheuren veroorzaken.
Indien de hoofd van de kaak glijdt uit de kom, de kaak is geblokkeerd, dwz de patiënt kan de zijne niet meer sluiten mond. Dit is meestal het gevolg van een te grote opening van de mond bij het geeuwen. Het omgekeerde doet zich voor wanneer bijvoorbeeld de mond niet meer geopend kan worden door een ontsteking of zwelling in het achterste tandgebied.
Dit is een kaak klem. Dit kan het gevolg zijn van een verergerde uitbarsting van de verstandskiesof van inflammatoire zwellingen na een chirurgische verwijdering van de verstandskies. Voor therapie worden meestal spalken gebruikt, die 's nachts slijpen voorkomen of een juiste beet mogelijk maken, waardoor valse belasting wordt voorkomen.
Fysiotherapie wordt aanvullend uitgevoerd als er grote problemen zijn. Voor elke patiënt is echter een individuele diagnose en een daarop afgestemde behandeling nodig. In het algemeen is artrose van het temporomandibulair gewricht een slijtageziekte die vergelijkbaar is met artrose van de knie of heup gewricht.
Al deze ziekten komen voor op hoge leeftijd (vanaf 60 jaar) en worden veroorzaakt door slijtage van de gewrichten. De kraakbeen dat dempt het gewricht wordt met de jaren dunner en bevat minder water, waardoor het gaat barsten. Bovendien, temporomandibulair gewricht artrose is een botverlies veroorzaakt door slijtage en abnormale bewegingen.
Deze slijtage kan leiden tot bewegingsbeperkingen en ernstig ongemak bij elke beweging heup gewricht en kniegewricht problemen is de vervanging van het gewricht in het temporomandibulair gewricht nog lang niet vastgesteld. Dit komt doordat het kaakgewricht veel complexer is, aangezien het geen puur draai- of schuifgewricht is, maar beide tegelijk. De individueel vervaardigde vervangingsgewrichten kunnen nog niet alle functies voor honderd procent reproduceren, daarom wordt kaakgewrichtartrose vaak eerst conservatief behandeld.
Er wordt geprobeerd het kaakgewricht te spoelen met minimaal invasieve chirurgische technieken om de spanning te verminderen. Therapeutische benaderingen met Botox worden ook steeds populairder als middel om de symptomen te verlichten. EEN breuk van de kaak staat voor een verwonding aan één kaak (boven- of onderkaak), wat vergelijkbaar is met botbreuken met ander skelet botten.
Deze fracturen kunnen ontstaan als gevolg van een ongeval, maar ook na chirurgische tandverwijdering of door een ziekte zoals een tumor of cyste. Vanwege zijn anatomische structuur is de onderkaak bot heeft een aantal plaatsen die snel kunnen breken en waar ook voornamelijk kaakbreuken worden aangetroffen. Dit omvat de opgaande tak naar het kaakgewricht hoofd, wat een zwak punt is.
Ook de regio onder de respectieve hoektand is zo'n plek, omdat de lengte van de wortel van de hoektand de dikte van het bot hier veel dunner maakt dan op andere plaatsen. Tijdens een verstandskies operatie moet het vaak uit de botholte worden gefreesd, waardoor een dunne laag bot achterblijft. Als de patiënt te vroeg heel hard voedsel eet, kan de kaak op dit punt bezwijken en breken.
Tumoren of cysten kunnen het bot ook zo verzwakken dat het op dat punt kan breken. Als het breuk wordt verplaatst of verkleind, moet het operatief worden gefixeerd met kleine plaatjes en schroeven (osteosyntheseplaten). Deze AIDS, gemaakt van titanium, voorkomen dat de breuk van roteren en houd het stevig vast zodat het bot kan regenereren.
Genezing wordt meestal bereikt na zes tot acht weken. Bij extreme bewegingen van de kaak kan de gewrichtskop voor de gewrichtskus bekneld raken en zo ontwricht raken. Een volledige dislocatie wordt een dislocatie of dislocatie genoemd, terwijl een gedeeltelijke dislocatie een subluxatie wordt genoemd.
Deze overmatige bewegingen omvatten bijvoorbeeld het openen van de mond tijdens het geeuwen of braken. Patiënten kunnen hun mond niet sluiten bij een volledige ontwrichting. De onderkaak moet eerst worden verplaatst om ervoor te zorgen dat de kaak weer wordt gesloten.
Deze behandeling wordt uitgevoerd door de arts met de zogenaamde Hippocrates-handgreep. Om dit te doen, moet de onderkaak eerst naar beneden en vervolgens in combinatie naar achteren worden geduwd om de kop van het kaakgewricht onder de bult te bewegen, waar het wordt gevangen, en om de fysiologische positie van het hoofd in de fossa van het gewricht te herstellen. De behandeling van de dislocatie duurt enkele seconden, wat korte tijd pijnlijk kan zijn.
In de regel wordt bij deze procedure echter geen anesthesie toegepast. Na het settelen worden meestal alle functies van het kaakgewricht hersteld en kan elke beweging opnieuw worden uitgevoerd. Als ernstige pijn aanhoudt na het inbrengen, kan dit worden veroorzaakt door letsel aan het ligament en het bewegingsapparaat of kraakbeen.
Als de pijn zelfs na enkele weken aanhoudt, is het raadzaam om de tandarts te bezoeken die een DVT zal uitvoeren om de oorzaak van het kaakgewrichtsprobleem te achterhalen en deze vervolgens te behandelen. Een verkeerde positie van de kaak behoort tot de term dysgnathie, wat betekent dat de normale positie van de kaak en tanden wordt veranderd. Het wordt geclassificeerd op basis van het feit of de verkeerde positie een skeletachtige, dwz benige, of een tandoorsprong heeft die de tanden aantast.
Skeletdysgnathieën omvatten bijvoorbeeld een boven- of onderkaak die te klein of te groot is. Een voorbeeld is een uitstekende onderkaak die de bovenkaak van groeien. Een kloof lip en gehemelte behoort ook tot deze groep.
De malocclusies die de tanden aantasten, vertegenwoordigen meestal een slecht gebit, waardoor de betrokkene in het nadeel bijt en kauwt. Deze omvatten open beten of kruisbeten. Beide groepen malocclusies worden behandeld door de orthodontist of in combinatie met de mond- en kaakchirurg.
Een cyste is per definitie een holte bekleed met epitheelcellen die de neiging hebben zich te verspreiden. Deze holte bevat vloeistof die door osmotische druk steeds meer vocht uit het omringende weefsel aantrekt. Een kaakcyste komt meestal voor in de onderkaak en kan verschillende vormen aannemen. Men spreekt van een radiculaire cyste wanneer deze zich rond de wortel ontwikkelt, wat waarschijnlijk het meest voorkomende type cyste is.
Bovendien ontwikkelen cysten zich vaak rond verplaatste verstandskiezen. Over het algemeen verspreiden cysten zich meestal zonder symptomen, tenzij ze op zenuwweefsel drukken, waardoor de patiënt een pijnlijk of gevoelloos gevoel krijgt. Als een cyste wordt gediagnosticeerd, moet deze operatief worden verwijderd.
De twee chirurgische methoden zijn cystectomie en cystostomie. Bij cystostomie wordt de vloeistof via een toegang uit de holte gelaten, bij cystectomie wordt ook de volledige "cystezak" verwijderd. Na de chirurgische behandeling van de cyste is er voor de patiënt altijd een zeker risico dat zich op dezelfde plaats opnieuw een cyste zal vormen.
De kaak klem is een symptomatologie met veel verschillende mogelijke oorzaken. Het heeft tot gevolg dat de getroffen persoon zijn of haar mond niet kan openen. De mondklem kan aan één kant of beide voorkomen.
Therapeutisch wordt vaak spierverslappende medicatie voorgeschreven om spierspanning te verlichten. Fysiotherapie en massage-onafhankelijke oefeningen kunnen ook de symptomen verlichten. In het geval van fracturen of andere oorzaken, de onderkaak mondklem verdwijnt wanneer de werkelijke oorzaak wordt behandeld, bijvoorbeeld wanneer de jukbeenboogfractuur operatief wordt verholpen.
- Een reden hiervoor kan een verkramping van de kauwspieren zijn. In dit geval spreekt men van een trismus.
- Bovendien is een litteken, een verandering in het kaakgewricht of de speekselklieren kan ook een kaak klem.
- Een breuk van de benige structuren van de schedel alsmede de jukbeen kan ook een kaakklem activeren en voorkomen dat de mond opengaat.
- Als men tijdens een tandheelkundige behandeling wordt verdoofd, kan de spier ook worden verwond door de steek van de spuit en een blauwe plek. Dit "hematoom”Kan ook een kaakklem veroorzaken.
De kaakkram is het tegenovergestelde van de kaakkaak.
Bij een kaakkaak is de sluiting van de kaak verstoord en beperkt en is de mond van de getroffen persoon open. Mogelijke oorzaken zijn kaakfracturen die de functie van de kaak belemmeren. Als deze operatief worden gefixeerd en versterkt met plaatjes en schroeven, verdwijnen ook de symptomen.
Verder is het uit de kom springende kop van de kaak ook een reden voor een open mond. Bij deze ontwrichting van de kaak verdwijnen de symptomen wanneer het temporomandibulair gewricht wordt geplaatst. Na een korte rustpositie zijn alle functies van de kaak hersteld.
Ontsteking van het temporomandibulair gewricht of slijtageziekten zoals artrose van het temporomandibulair gewricht zijn ook mogelijke oorzaken van een kaakkaak. Als de ontsteking is genezen en de artrose is behandeld, verdwijnen de symptomen meestal volledig en kan de kaak weer goed gesloten worden. Naast de tanden of tandvlees, is het vaak het temporomandibulair gewricht dat pijn kan veroorzaken.
Door de vele bewegingen die het overdag uitvoert, pijn in het temporomandibulair gewricht kan het dagelijkse leven beperken. Kauwen, praten of gewoon doorslikken kan een marteling worden. De oorzaken van deze pijn zijn terug te voeren op vele mogelijkheden.
De patiënt moet erop letten wanneer ze optreden, bijvoorbeeld liever 's ochtends of na het eten. Als de pijn slechts tijdelijk of permanent is. Brusixmus kan een mogelijke oorzaak zijn.
Dit is een aandrukken of knarsen van de tanden, wat meestal onopgemerkt en 's nachts gebeurt. Het wordt geactiveerd door een onjuiste montage kunstgebit of door mentaal lijden en een sterke stressbelasting. Na het opstaan lijkt de kaak gespannen en treedt pijn op.
De spieren zijn ook overbelast, voelen stijf en gespannen aan. Bacterie zijn vaak verantwoordelijk voor pijn in de mondholte. Ze kunnen ook leiden tot pijn in het temporomandibulair gewricht.
Bacterie werken hun weg steeds verder door het weefsel en vallen de kaakbeen en kan zich dus ook verspreiden naar het gewricht. Er moet ook worden opgemerkt dat systematische vernietiging leidt tot een onjuiste belasting van het kauworgaan, bijvoorbeeld het ontbreken van een tand, waardoor de andere tanden gaan migreren. Dit legt ook een andere oorzaak bloot pijn in het temporomandibulair gewricht, namelijk onjuist laden.
Dit kan op natuurlijke wijze worden veroorzaakt door migratie en kanteling van tanden of door het uitbarsten van verstandskiezen. Maar het kan ook worden veroorzaakt door protheses die niet goed passen, zoals een te hoge / diepe kroon, verkeerde bruggen of kunstgebit die niet goed passen. Het kaakgewricht is permanent onjuist belast en veroorzaakt pijn.
Dit leidt vaak tot zogenaamde craniomandibulaire disfunctieDit is een storing van alle delen van de kaak, zoals spieren, botten en weefsel. Een permanent valse of onjuiste belasting kan, zoals bij elk ander gewricht, leiden tot artritis in het temporomandibulair gewricht, wat ook zeer onaangename pijn kan veroorzaken. Indien niet behandeld, de artritis kan doorgaan tot artrose en tot blijvende schade leiden.
De oorzaak van temporomandibulair gewrichtspijn kan ook algemene spanning zijn, vooral in de wervelkolom, of een permanent onjuiste belasting en een onjuiste houding. Koudgerelateerde pijn in het gezicht kan uitstralen naar het gewricht. Bijwerkingen van kaakgewrichtsproblemen zijn meestal hoofdpijn, nek en oorpijn en pijn in de kaak en het oor.
De eenvoudigste therapie is een warmtebehandeling. Het is echter vaak niet voldoende. Als de belasting ongelijk is door hoogteverschillen van afzonderlijke tanden, moeten de tanden worden ingeslepen.
Bij stressgerelateerd slijpen, wat heeft geleid tot overbelasting van het kaakgewricht en de kauwspieren, bijt spalk kunnen helpen. Als dat zo is kraakbeen schade is een operatie noodzakelijk. In de meeste gevallen is het voldoende om de storende kraakbeendeeltjes te verwijderen of het gerafelde kraakbeen glad te strijken door middel van artroscopie, een minimaal invasieve procedure. De kaakklem verdwijnt als de ontsteking van het kaakgewricht afneemt. De kaakvergrendeling wordt verwijderd door de uitstekende kaakkop te verplaatsen.
