Anatomie
Het temporomandibulair gewricht verbindt de onderkaak (de onderkaak) met de schedel. Het wordt gevormd door de bovenkaak (de bovenkaak), die stevig is verbonden met de schedel, en de relatief beweegbare onderkaak (de onderkaak) eraan vastgemaakt. De hoofd van het gewricht (caput mandibulae) maakt deel uit van de onderkaak en ligt in het stopcontact in de bovenkaak (de mandibulaire fossa).
Aan de voorzijde wordt het acetabulum beperkt door de tuberculum mandibulare (een benige verhoging in de bovenkaak, waardoor de hoofd van het gewricht uit de koker glijdt (anders het kaakgewricht zou ontwrichten bij elke hap, wat erg onpraktisch zou zijn). Een schijf (een kussen van kraakbeen tussen de gezamenlijke oppervlakken) verdeelt het kaakgewricht in twee kamers die bijna onafhankelijk van elkaar functioneren. Vanwege deze twee kamers voert het gewricht een draaibeweging uit tijdens het kauwen en spreken. Helemaal aan het begin, toen de mond wordt geopend, vindt een pure roterende beweging plaats in het kaakgewricht. Als het mond wordt dan zelfs verder dan ongeveer 1 cm geopend, de voeg hoofd samen met de schijf komt naar voren in een glijdende beweging.
Oorzaken
Temporomandibulair gewrichtspijn kan veel verschillende oorzaken hebben. Om te bepalen wat precies de oorzaak is van de pijnmoet eerst worden geobserveerd wanneer de pijn optreedt en of deze kan worden verlicht. Nu kan een ervaren tandarts zoeken naar de exacte oorsprong van de pijn.
Een veel voorkomende reden voor temporomandibulair gewrichtspijn is de zogenaamde CMD (cranio-mandibulaire disfunctie). Dit betekent dat er ergens in het kaakgewricht zelf een aandoening is. De redenen hiervoor zijn talrijk.
Een andere reden voor kaakpijn kan een kaak klem als gevolg van ontwrichte kaak. Ontwrichte kaak Om onjuiste belasting van de afzonderlijke delen van de kaak te voorkomen, moet een orthodontische behandeling correct worden uitgevoerd. Als de patiënt geen geschikt heeft afsluiting (bij het bijten moeten alle tanden in elkaar passen.
Geen tand mag te vroeg in contact komen met zijn antagonist in de andere kaak en geen tand mag in de lucht blijven steken), dit zal leiden tot een blijvende onjuiste belasting van één kant van de kaak tijdens het kauwen. Het resultaat is meestal pijn in het gewricht. Maar ook tandafwijkingen die niet zijn behandeld, zijn pijntriggers.
Dan wordt de kaak aan één kant verkeerd belast en reageert met pijn in het betreffende gewricht. Als de verstandskiezen doorbreken en dan de afsluiting veranderingen, moet worden gecontroleerd of het verwijderen van deze tanden niet redelijk is. In de meeste gevallen staan de verstandskiezen (in de technische taal 8s genoemd) niet recht in de kaak en duwen de overgebleven tanden opzij om er ruimte voor te maken.
In deze gevallen worden de genoemde afsluiting veranderingen en het kan leiden tot onjuiste belasting en bijbehorende pijn. Bij tanden die door een tandarts worden behandeld, is het altijd nodig ervoor te zorgen dat de prothese precies past. Als de kruin of brug te hoog is, bijt u maar aan één kant en worden de kauwspieren gespannen omdat ze niet gelijkmatig worden belast.
Deze spanning veroorzaakt dan hevige pijn in het kaakgewricht. Vullingen op de occlusale oppervlakken van tanden moeten ook achteraf zorgvuldig worden gecontroleerd op storende en vroege contacten. Dit doet de tandarts met een zogenaamd occlusiefolie.
De patiënt bijt op de folie, die wegwrijft op de plekken waar de tanden contact hebben. Storende plekken worden geschuurd, omdat anders de kauwspieren aan één kant worden belast spanningen weer opstaan. Schadelijke gewoonten zoals tandenknarsen of -klemmen leiden ook tot gespannen kauwspieren en dus tot pijn.
De meeste patiënten slijpen hun tanden in hun slaap en worden dan wakker met een pijnlijke kaak. EEN bijt spalk kan hierbij helpen. Een andere oorzaak is een ontsteking in het oorgebied of in de sinussen, die zich gemakkelijk naar het kaakgewricht kunnen verspreiden.
Virussen or bacteriën infiltreren in het gezamenlijke capsule en accumuleren in de synoviale vloeistof, resulterend in een ontstoken gewricht. Artrose en jicht komen niet alleen voor in de hand, knie en voet gewrichten, maar kan ook voorkomen in het temporomandibulair gewricht. Hier kan de discus worden vernietigd of kunnen kristallen worden afgezet in de gewrichtsruimte.
Dit leidt soms tot ernstige pijn bij patiënten die er in het algemeen aan lijden jicht or artrose. De schijf, die de kop van het kaakgewricht in zijn kom bedekt, kan worden verplaatst, dwz hij schuift te ver ventraal (anterieur) of dorsaal (posterieur) van zijn oorspronkelijke positie. De schijf zorgt ervoor dat de afzonderlijke delen van het kaakgewricht soepel kunnen samenwerken.
Als het nu wordt verplaatst, wordt de samenwerking van de twee kamers verstoord. Er wordt onderscheid gemaakt tussen volledige discusverplaatsing, waarbij de discus niet meer kan worden verplaatst en de mond kan niet meer normaal worden geopend, en gedeeltelijke discusverplaatsing. In het laatste geval is meestal een krakend geluid hoorbaar zodra de mond wordt geopend en gesloten. Ook dragers van totale protheses kunnen vanwege pijn in het kaakgewricht naar de tandarts.
Hierbij moet worden gecontroleerd of de prothese past bij de patiënt en zijn occlusie of niet. Bij het totaal wordt vaak geen rekening gehouden met de normale positie van de kaken ten opzichte van elkaar kunstgebit. Hierdoor wordt de patiënt gedwongen in een bepaalde positie te bijten, die niet overeenkomt met zijn natuurlijke bijtpositie.
De schijf in het kaakgewricht wordt permanent samengedrukt en verdedigt zichzelf door pijnsignalen te sturen. In zeldzame gevallen zijn cysten of abcessen de oorzaak van temporomandibulair gewrichtspijn. Een parodontaal abces op een tand die niet wordt behandeld en van nature erg pijnlijk is, waardoor de patiënt niet meer op die tand wil kauwen. Het gevolg is ook hier een eenzijdige belasting van de kaken.
