De symptomen van een kaakkaak zijn onder meer een aandoening van de kaaksluiting. Het sluiten van de kaak kan alleen worden belemmerd of helemaal niet functioneren. De kaak van de getroffen persoon is dan permanent open en ongeacht de kracht en inspanning waarmee de getroffen persoon probeert, slaagt hij of zij er niet in om de kaak te sluiten. Maar waar komt dit symptoom vandaan en wat is de oorzaak?
Oorzaken voor een kaakkaak
De oorzaken van een kaakkram zijn variabel en niet gemakkelijk te diagnosticeren. In de meeste gevallen het kaakgewricht is de oorzaak van het probleem van het sluiten van de kaak. Bij oudere patiënten is het voornamelijk een temporomandibulair gewricht artrose dat kan leiden tot een kaakkaak.
Deze ziekte is een slijtageziekte van het gewricht, die op oudere leeftijd kan optreden als gevolg van de enorme tijd van slijtage. Bovendien kan een luxatie ook de oorzaak zijn van de verstopping. In het geval van ontwrichting, de hoofd van het kaakgewricht zit niet meer in de gewrichtskuil, maar is uit het gewrichtspad gesprongen.
Zelfs als de mond teveel wordt geopend, bijvoorbeeld bij het geeuwen, kan deze kaakblokkade ontstaan door een ontwrichting. Deze symptomen worden nog verergerd door stress en geestesziekte. Als een andere reden kunnen kaakfracturen een obstakel vormen voor het sluiten van de kaak, omdat de gebroken fragmenten de kaak kunnen openen, zodat de normale sluiting van de kaak mond kan alleen worden hersteld als de fragmenten operatief worden verplaatst.
In de regel verdwijnen de symptomen onmiddellijk wanneer de oorzaak van de kaakvergrendeling wordt behandeld. In zeer zeldzame gevallen zwelling van de mond slijmvlies en bindweefsel na een geleidingsanesthesie in het gebied van het kaakgewricht kan leiden tot verstoringen bij het openen en sluiten van de kaak. Hetzelfde geldt voor zwellingen in de context van abcessen in het kaakgebied.
Kaakvergrendeling, het onvermogen om de kaak te sluiten, is daarna vrij zeldzaam verstandskies chirurgie. Het tegenovergestelde is moeilijker, de kaakvergrendeling. In het geval van een kaakkaak, de mond opening is verstoord.
Dit probleem doet zich vaak voor en vooral wanneer alle verstandskiezen in één sessie worden verwijderd, omdat de kaak vaak tot een maximum moet worden uitgezet om de verstandskiezen te bereiken. Deze stretching veroorzaakt vaak dat de kauwspieren gespannen raken en daardoor hun normale functies niet meer kunnen uitoefenen. Bij verdoving met de spuit, de prik in de spier kan zo traumatisch zijn dat a blauwe plek is gevormd.
Dit hematoom voorkomt dat de spier goed werkt stretching en samentrekken, waardoor het moeilijk wordt om de mond te openen. De externe kracht die de tandarts of kaakchirurg moet gebruiken om de tanden uit te trekken, kan ook tijdelijk een van de kaakspieren beschadigen. De kaak klem kan enkele weken na de procedure worden voortgezet.
Therapeutisch worden plastic staafjes op elkaar gestapeld gebruikt om te proberen de mond geleidelijk opnieuw uit te zetten om deze spanning of krampen te verminderen. De patiënt moet thuis actief meewerken om de doelgroep te trainen stretching stap voor stap. De kaakkaak kan na de ingreep enkele weken aanhouden.
Therapeutisch probeert de patiënt de mond stukje bij beetje uit te zetten met op elkaar gestapelde kunststof staafjes om deze spanning of krampen los te laten. De patiënt moet thuis actief meewerken om stap voor stap het gerichte strekken te trainen. Psychologische aspecten zijn zeer nauw verwant aan ziekten van het kaakgewricht en stress kan een kaakkaak veroorzaken als het temporomandibulair gewricht niet goed werkt.
Door een stressvol leven van alledag of psychologische stress worden problemen in de vorm van persen en slijpen op de kaak overgedragen. Alleen een overmatige opening van de mond tijdens het geeuwen zou voldoende zijn om de reeds gespannen persoon uit te lokken hoofd van het kaakgewricht om uit de gewrichtskuil te springen. Deze ontwrichting gaat gepaard met een vergrendeling van de kaak.
Psychische aandoeningen zoals Depressie of burn-out syndroom worden ook in verband gebracht met kaakgewrichtsproblemen, wat kan leiden tot kaakdislocatie. Aanbeveling is daarbij naast de tandheelkundige therapie ook een psychologische therapie, om de mentale belasting blijvend te verminderen. Anders een geestesziekte kan leiden tot herhaalde kaakproblemen.
