Therapie | Stenose van het wervelkanaal in de lumbale wervelkolom

Therapie

Zowel chirurgische als conservatieve, dwz niet-chirurgische behandelingsopties worden gebruikt om te behandelen wervelkanaal stenose van de lumbale wervelkolom. Er zijn verschillende benaderingen voor de conservatieve behandeling van wervelkanaal stenose van de lumbale wervelkolom, die hier in het kort zal worden samengevat. In de meeste gevallen ligt de focus op een veelzijdige aanpak. Voordat een chirurgische ingreep wordt overwogen, moeten eerst alle conservatieve maatregelen worden geprobeerd.

Pijn therapie is een belangrijke hoeksteen van de conservatieve behandeling van spinale stenose van de lumbale wervelkolom. Pijn reductie is belangrijk om het welzijn en de kwaliteit van leven van de patiënt te verbeteren. Een mogelijkheid is op basis van medicijnen pijn behandeling.

Hier een stapsgewijs schema van de wereld Gezondheid Er kan gebruik worden gemaakt van een organisatie (WHO) die bepaalde medicijngroepen en hun dosering voorschrijft, afhankelijk van de symptomen van de patiënt. Acupunctuur is een andere therapieoptie voor pijn. Hoewel de voordelen van acupunctuur controversieel zijn, wordt het af en toe gebruikt.

Pijn therapie is om verschillende redenen belangrijk voor de patiënt. Met een goede pijntherapie men probeert de ontwikkeling van chronische pijn in de context van pijn te voorkomen geheugen​ Bovendien kan meestal alleen een grotendeels pijnloze patiënt andere therapieën uitvoeren, zoals sportoefeningen of fysiotherapie.

Een goede pijnstilling stelt de patiënt dus in staat goed samen te werken. Bewegingstherapie en spierontspannende procedures, evenals houdingstraining zijn ook belangrijk voor patiënten met wervelkanaal stenose van de lumbale wervelkolom. Een andere belangrijke therapeutische benadering is fysiotherapie.

Dit maakt gebruik van verschillende therapeutische modaliteiten zoals warmte therapie or elektrotherapie​ Ze zijn bedoeld om de spieren te helpen ontspannen en pijn te verlichten. Er zijn veel oefeningen die kunnen helpen bij rugklachten.

U kunt oefeningen doen onder begeleiding van een fysiotherapeut of fysiotherapeut. Eenvoudige oefeningen kunnen echter ook thuis goed worden gedaan. Ze zijn echter geenszins een vervanging voor adequate therapie en moeten eerder worden gezien als een ondersteunende maatregel.

Vooral oefeningen in een licht gebogen houding helpen het wervelkanaal te vergroten en verminderen zo de belasting van de kneuzing zenuwwortel en spinal cord​ Hieronder volgt een lijst met enkele eenvoudige oefeningen die verlichting kunnen bieden, vooral in het geval van lumbaal wervelkanaalstenose​ Naast zulke stretching oefeningen, zijn bepaalde sporten ook zacht voor patiënten met wervelkanaalstenose.

Deze omvatten sporten die gepaard gaan met een lichte voorwaartse kanteling van de romp. Een heel goed voorbeeld hiervan is fietsen, waar veel patiënten mee kampen wervelkanaalstenose vind veel gemakkelijker dan lopendAndere rugvriendelijke sporten voor mensen met wervelkanaalvernauwing zijn nordic walking of roeien​ Naast de bovengenoemde procedures zijn er ook psychologische en psychotherapeutische benaderingen van pijnbestrijding.

De nadruk ligt op leren vaardigheden om pijn te verminderen en te bereiken ontspanning​ Vaak worden verschillende benaderingen gecombineerd in zogenaamde back schools. Deze vertegenwoordigen een soort alomvattend therapieconcept waarin rugvriendelijk gedrag moet worden geleerd.

gerichte krachttraining van de rug en buikspieren wordt ook vaak gecombineerd met andere therapeutische benaderingen. Ten slotte is er ook de mogelijkheid tot behandeling met lokale anesthetica (plaatselijke verdoving​ Deze worden ingespoten door een ervaren arts nabij de zenuwwortel uitgangspunten van de wervelkolom.

Ze worden gebruikt voor plaatselijke verdoving​ Een vergelijkbare therapeutische benadering is de infiltratie van de tussenwervel gewrichten​ In deze vorm van therapie, a plaatselijke verdoving, meestal gemengd met cortisone, wordt geïnjecteerd in de gezamenlijke capsule van de tussenwervelschijf gewrichten (facetten).

Om het juiste gebied te raken, wordt de infiltratie onder visuele controle uitgevoerd met een CT.

• 1. "kattenbult": voor deze oefeningen moet u een mat of een lichte deken op de grond leggen. Kniel nu op de grond en kom in de viervoetige positie.

  Je handen en knieën raken de grond. Haal nu diep adem en maak een “kattenbult”. De hoofd hangt losjes naar beneden.

  Houd deze positie een paar keer vast. Laat de rug dan losjes zakken. Herhaal de oefeningen 10 tot 15 keer, meerdere keren per dag.

• 2.

  kniel weer op de grond en ga losjes zitten met de billen op je kuiten. Buig nu je bovenlichaam naar voren en leg het op de grond. Strek uw armen van u af.

  Probeer met je billen op je kuiten te blijven. Herhaal de oefeningen 10 tot 15 keer.

• 3e staphouding: Bij deze oefening ga je op de grond liggen in rugligging. Plaats vervolgens je onderbenen op een krukje zodat de boven- en onderbenen een rechte hoek vormen.

  Om het buikspieren u kunt nu het bovenlichaam met kleine bewegingen naar de knieën trekken. De armen strekken ze naar voren. Herhaal de oefeningen 15 tot 30 keer.

• 4.

  ga plat op je rug liggen. Trek nu je knieën naar je toe borst en omhels het met je armen. Trek aan de hoofd ook op de knieën.

  Maak jezelf erg "rond". Blijf een paar keer in deze positie ademen.

Naast conservatieve behandeling is chirurgische therapie ook een belangrijke pijler bij de behandeling van spinale stenose van de lumbale wervelkolom. De risico's van de operatie moeten altijd zorgvuldig worden afgewogen, zodat een chirurgische ingreep meestal alleen wordt overwogen als conservatieve maatregelen niet voldoende verbetering hebben opgeleverd.

Er zijn veel verschillende chirurgische ingrepen die kunnen worden gebruikt voor stenose van het wervelkanaal van de lumbale wervelkolom. Er zijn twee hoofddoelen, namelijk het ontlasten en stabiliseren van het wervelkanaal of de wervelkolom. Om het wervelkanaal te ontlasten, wordt het overtollige botweefsel dat het wervelkanaal vernauwt, verwijderd.

Afhankelijk van de mate waarin bot wordt verwijderd, wordt onderscheid gemaakt tussen verschillende chirurgische ingrepen:

• 1. laminectomie: tijdens deze procedure worden speciale botstructuren van de wervels, vooral de wervelbogen, verwijderd om ruimte te creëren en de vernauwing te elimineren. Hemilaminectomie is een vergelijkbare procedure, waarbij slechts de helft van de wervelboog is verwijderd.

  Tegenwoordig worden deze ingrepen echter vrijwel uitsluitend in gewijzigde vorm uitgevoerd, aangezien ze instabiliteit van de wervelkolom kunnen veroorzaken.

• 2e windowing: Een windowing is een soort gemodificeerde laminectomie. Het is een microchirurgische techniek waarbij enig materiaal van de wervelkolom wordt verwijderd door middel van zeer kleine toegangen, meestal aan beide zijden. De procedure volgt geen uniforme techniek.

  De structuren die tijdens het raamwerk worden verwijderd, omvatten delen van de tussenwervel gewrichten en de wervelbanden. In tegenstelling tot laminectomie of hemilaminectomie worden de processus spinosus en de wervelbogen gespaard. Daarom is het risico op spinale instabiliteit na de procedure lager dan bij een pure laminectomie of hemilaminectomie.

• 3.

  interspinale afstandhouders: deze procedure is een soort gemengde optie tussen conservatieve en chirurgische therapie. Het is geschikt voor patiënten met mildere symptomen. Interspinale afstandhouders of interspinale implantaten kunnen worden gezien als een soort tijdelijke aanduiding die tussen de verlengingen van twee wervels wordt geplaatst.

  Op deze manier wordt een uitbreiding van de ruimte bereikt.

• 4. Stabiliserende procedures: zoals reeds besproken aan het begin van deze paragraaf, is naast het verlichten van de druk op het wervelkanaal en de zenuwwortels, het stabiliseren van de wervelkolom erg belangrijk voor het succes van de therapie. Er wordt onderscheid gemaakt tussen een gefixeerde versmelting van een wervelsegment en dynamische fixatie, waarbij individuele wervellichamen worden gespalkt en zo gestabiliseerd door een staafsysteem.

Een operatie is altijd een last voor de patiënt, ook al is het een kleine ingreep.

In het algemeen worden chirurgische ingrepen voor de behandeling van spinale stenose van de lumbale wervelkolom uitgevoerd met behulp van de kijkgattechniek (minimaal invasief), dwz met de kleinst mogelijke toegangen en wonden. Ze zijn daarom veel zachter dan operaties met grote operatiewonden en littekens. Direct na de operatie is het absoluut noodzakelijk dat de wond wordt beschermd om een ​​goede genezing te garanderen.

Douchen is echter meestal de eerste dag na de operatie mogelijk met een speciale douche gips​ In de eerste 6 tot 12 weken na de operatie moet het tillen van zware lasten en roterende bewegingen van de wervelkolom of andere spanningen worden vermeden. Sportactiviteiten mogen alleen worden hervat na overleg met een arts.

Afhankelijk van de gebruikte chirurgische ingreep kan een volledige belasting van de wervelkolom pas na een half jaar of zelfs een jaar worden gegarandeerd. Dagelijkse activiteiten kunnen echter zonder problemen worden uitgevoerd. Na zo'n operatie vervolgbehandeling in de vorm van fysiotherapie, rug training of fysiotherapie moet zo vroeg mogelijk worden gestart.

Hiermee moet uiterlijk na 6 weken worden begonnen. Dit hangt ook af van het succes van de operatie en de generaal voorwaarde van de patiënt. Dit type postoperatieve behandeling is vooral belangrijk voor de mobiliteit en functionaliteit van de wervelkolom en vertoont goede effecten bij patiënten met spinale stenose van de lumbale wervelkolom.

Osteopathie wordt ook af en toe gebruikt bij de behandeling van stenose van het wervelkanaal van de lumbale wervelkolom. Na een bevestigde medische diagnose wordt in sommige gevallen een conservatieve therapeutische poging ondernomen met osteopathische maatregelen. Dit zijn bijvoorbeeld mobilisaties van de wervelsegmenten. Handgrepen worden onder andere gebruikt om de spieren te ontspannen en verschillende gewrichten te ontstoppen. Voorzichtigheid is echter geboden in geval van ernstig ongemak en instabiliteit van de wervelkolom, aangezien osteopathische handbewegingen af ​​en toe schade aan de wervelkolom kunnen veroorzaken.