Angst en vooral hoogtevrees kan dit echter ook uitlokken paniekaanvallen dat het de persoon in zijn leven en vrijetijdsbesteding enorm beïnvloedt. Dienovereenkomstig kan hoogtevrees pathologisch zijn.
Wat is hoogtevrees?
Voor de meeste mensen geeft het feit dat ze op grote hoogte zijn, een misselijk gevoel. Uit het raam van een wolkenkrabber kijken of het beklimmen van oriëntatiepunten zoals de Eiffeltoren in Parijs wordt geassocieerd met respect voor hoogte, een zekere aangeboren voorzichtigheid zorgt ervoor dat wij mensen voorzichtig zijn om ons leven niet in gevaar te brengen. Hoogtevrees kan niet worden gedefinieerd in termen van centimeters of meters, die algemene problemen veroorzaken voor mensen met angst. Hoogtevrees is eerder persoonlijk. Terwijl voor één persoon het uitzicht vanaf de derde verdieping veroorzaakt pijn in de buik en angst, kan een ander al ronduit lijden paniekaanvallen door een ladder te beklimmen. Mensen met hoogtevrees raken meestal in paniek dat ze op de grond kunnen vallen, en het schijnbare verlies van controle over de situatie maakt ze ongemakkelijk. Het vertrouwen in structurele veiligheidsmaatregelen, zoals leuningen of dik vensterglas, neemt abrupt af en de persoon voelt zich overgeleverd aan hun angst.
Oorzaken
De oorzaken van hoogtevrees kunnen worden gevarieerd. Meestal ligt de oorzaak in traumatische ervaringen in de vroegere geschiedenis, bijvoorbeeld in jeugd, of gewoon in de angst voor hoogte als een onbekende gebeurtenis omdat men nog nooit eerder met grote hoogte is geconfronteerd. De nieuwe situatie kan angstige, onzekere mensen zo van streek maken dat ze daardoor hoogtevrees ontwikkelen.
Symptomen, klachten en tekenen
Hoogtevrees wordt gevoeld door herhaalde periodes van angst en paniek. Symptomen treden op in situaties die verband houden met lengte. Terwijl sommige patiënten alleen op grote hoogte angst ervaren (bijvoorbeeld door recht naar beneden te kijken vanuit een wolkenkrabber), ervaren anderen angst zelfs op grote hoogte. bruggen of in een gemiddeld trappenhuis. Voor sommige patiënten is de hoogtevrees zo ernstig dat ze niet op een ladder of stoel kunnen staan. Naast het gevoel van angst kunnen ook angst en onrust optreden. Bovendien gaan specifieke fobieën vaak gepaard met symptomen die fysiek merkbaar zijn. Deze omvatten tintelend gevoel in de armen of benen, zweten, duizeligheid. Misselijkheidkortademigheid hyperventilatieen snelle hartslag. Fobici kunnen ook een benauwdheid ervaren in de borst of wees heel bewust van hun hartslag. Dit wekt vaak de indruk dat de hart- slaat ongewoon luid. De symptomen van hoogtevrees kunnen doen denken aan die van een hart- aanval. Om deze reden is het belangrijk om medische oorzaken uit te sluiten die de symptomen zouden kunnen verklaren. Andere symptomen kunnen zich manifesteren als reactie op de herhaalde angstaanvallen. Typerend is het vermijden van situaties waarin de angst kan optreden. Veel patiënten schamen zich voor hun angst omdat ze die als ongegrond of overdreven erkennen.
Diagnose en verloop
Symptomen van hoogtevrees worden net zo individueel uitgedrukt, maar vallen in principe samen met eventuele opmerkelijke symptomen van andere neurosen of Angst stoornissen, zoals claustrofobie (angst voor besloten ruimtes), agorafobie (claustrofobie), of arachnofobie (angst voor spinnen). Bij een lichte stijging van de hoogte, bijvoorbeeld bij het beklimmen van een trap naar een zeer hoge verdieping, treden de eerste zenuwsymptomen op, zoals zweten, moeilijk ademhaling, puls verhoging (tachycardie) en / of innerlijke rusteloosheid. Mogelijk zijn er ook pijn in de buik or hoofdpijn, duizeligheid of soortgelijke psychosomatische verschijnselen. Hoe groter het gevoel van acute dreiging wordt, hoe heftiger de angst zich begint te uiten. De stressvolle situatie kan leiden tot regelrechte huilbuien en schreeuwstuipen, agressief gedrag, maar ook tot flauwvallen op korte termijn.
Complicaties
In de regel geldt dat hoogtevrees zelf niet leiden op specifieke complicaties of gevaarlijk volksgezondheid voorwaarden. De levensverwachting wordt hierdoor niet beperkt voorwaarde Hoogtevrees kan echter een negatief effect hebben op de psyche van de getroffen persoon, waardoor veel patiënten lijden aan minderwaardigheidscomplexen en een verminderd zelfrespect. Vooral bij kinderen kan hoogtevrees leiden sociale uitsluiting, plagen of pesten. De kwaliteit van leven van de patiënt wordt in dergelijke situaties sterk verminderd. Indien nodig zijn bepaalde activiteiten of werkzaamheden niet mogelijk voor de patiënt, en vliegen in een vliegtuig kan ook worden beïnvloed door hoogtevrees. Dit resulteert in relatief grote beperkingen in het dagelijks leven. Als de patiënt echter niet naar grote hoogten gaat, zijn er geen verdere complicaties. Hoogtevrees manifesteert zich meestal in ademhaling moeilijkheden en een toegenomen hart- tarief. De getroffen persoon kan ook het bewustzijn verliezen en zichzelf mogelijk verwonden bij een val. Een directe behandeling van hoogtevrees is niet mogelijk, hoewel de symptomen met therapieën kunnen worden beperkt. Om deze reden treden er geen verdere complicaties op in het proces.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Overleg met een arts wordt aanbevolen zodra de getroffen persoon merkt dat hij of zij onnatuurlijke angst ontwikkelt. Als er emotionele stress optreedt als gevolg van de angst of als er veranderingen in het leven optreden, is een bezoek aan de dokter aan te raden. In geval van zweten op plaatsen met grote hoogte, hartkloppingen of hoge bloeddrukis een controlebezoek aan een arts of therapeut noodzakelijk. Hoofdpijn, indigestie of huilerig gedrag moeten worden onderzocht. Als er innerlijke onzekerheid is, een sterke ervaring van spanning of verhoogde prikkelbaarheid, moet een arts worden geraadpleegd. Als de angst in intensiteit toeneemt of als zich in andere situaties nieuwe angsttoestanden ontwikkelen, wordt een verduidelijking van de volksgezondheid voorwaarde is noodzakelijk. Als alledaagse taken niet meer normaal kunnen worden uitgevoerd, als zich ontwenningsgedrag ontwikkelt of als de persoon zijn of haar huis niet meer verlaat, moeten de symptomen met een arts worden besproken. Als de getroffen persoon door zijn innerlijke ervaring op hoogte medicijnen of verslavende middelen gebruikt, dient hij een arts te raadplegen. Het is alarmerend als de persoon niet kan gaan werken vanwege de angst of als paniekaanvallen optreden. In deze gevallen moet zo snel mogelijk medische hulp worden ingeroepen. Als de hoogtevrees voortdurend op lagere en lagere hoogten optreedt, moet een arts of therapeut om advies en ondersteuning worden gevraagd.
Behandeling en therapie
Angstpatiënten of personen met hoogtevrees mogen op geen enkele manier gedwongen worden hun angst onder ogen te zien, tenzij het getrainde professionals zijn die de angstsituatie specifiek onderdeel maken van de therapie In de meeste gevallen is de enige uitweg uit hoogtevrees therapie, psychologisch maatregelen kan de "zieke" persoon helpen om van de angst af te komen die hem beperkt. Essentiële pijlers van hoogtevrees therapie of in het algemeen is de behandeling van angstneurosen enerzijds om erachter te komen waar de angst vandaan komt en of er in het verleden een concrete gebeurtenis is geweest die de angst uitlokt. Ten tweede wordt de angst stap voor stap benaderd, waarbij de therapeut de angstige persoon begeleidt in de angst. Ten eerste wordt er in fasen geprobeerd het niveau te verhogen waarmee de persoon in therapie moet omgaan. Mogelijk zal de therapeut de patiënt confronteren met een ladder en zachtjes uitlokken en nadenken over wat er gaande is in de beginnende angst van de patiënt. De therapeut verhoogt dit gewoonlijk langzaam totdat het gewenste resultaat zich voordoet. Deze benadering van confrontatietherapie maakt deel uit van het klassieke psychologische model zoals toegepast in benaderingen van gedragspsychologische therapie. Natuurlijk zijn er ook nog een aantal andere modellen. hypnose, acupunctuur of andere toepassingen van Traditioneel Chinees Medicijn zijn erg populair. Homeopathie belooft ook verbetering op de lange termijn wanneer de juiste remedies worden gebruikt. Weer anderen zweren bij maatregelen zoals yoga or meditatie om het zelfbewustzijn te vergroten. Allereerst is het belangrijk dat de angstpatiënt vaststelt dat hij of zij hulp wil aanvaarden. Zonder de therapietrouw (bereidheid tot medewerking) van de patiënt is therapie uit hoogtevrees niet mogelijk. Alleen de patiënt kan erachter komen welke therapievorm het meest geschikt is. De patiënt moet mogelijk vele benaderingen uitproberen en maatregelen totdat hij besluit dat hij geholpen kan worden. Niet elke hoogtevrees vereist therapie. Veel mensen leven ermee en voelen zich er niet significant door beïnvloed. Als de angst echter de kwaliteit van leven vermindert en door de persoon zelf als een last wordt ervaren, is behandeling zeker aan te raden.
het voorkomen
Preventieve maatregelen tegen hoogtevrees zijn er nauwelijks, maar enige preventie kan al op jonge leeftijd plaatsvinden door ouders hun kind aan hoogtes te laten wennen en te laten zien dat er passende veiligheidsmaatregelen zijn genomen. Als deze worden gevolgd, zijn hoogtes meestal niet gevaarlijk.
Nazorg
Als de hoogtevrees met succes is overwonnen, bijvoorbeeld met de juiste therapie of een andere methode, is het belangrijk om er altijd aan te blijven werken en niet de houding aan te nemen dat je deze angst niet meer kunt krijgen. Het volledig overwinnen van hoogtevrees is vaak tijdelijk. Vaak blijft er levenslang een klein residu van hoogtevrees over, ook al lijkt het niet waarschijnlijk na de onlangs beëindigde therapie of methode. Als daarentegen het dagelijks leven geleidelijk wordt hervat zonder speciale aandacht voor de angst, en de hoogtevrees niet voldoende wordt bestreden, kan deze weer toenemen. Als een nieuwe poging wordt gedaan om gebieden en situaties op grote hoogte te vermijden, is verdere therapie vereist. Het is relevant om deze ontwikkeling in het begin op te merken om verspilling van tijd, geld en energie te voorkomen. Om het begin tijdig op te merken, kunnen regelmatig situaties ontstaan waarin voor de behandeling angst werd gevoeld. Als vergelijkbare gevoelens weer kunnen worden waargenomen als in de tijd vóór de genezingsprocedure, moet de hoogtevrees herhaaldelijk actief worden bestreden. Als angst echter nog steeds niet wordt gevoeld, kunnen situaties waarin wordt gecontroleerd op terugkeer van angst na langere tussenpozen worden gedaan.
Dit is wat u zelf kunt doen
Lijders vertonen in veel gevallen toenemend vermijdingsgedrag met hoogtevrees. Dit neemt meestal verraderlijk toe over een langere periode. Het is echter vele malen wetenschappelijk bewezen dat het nuttig is om de angst onder ogen te zien. Dit kan op verschillende manieren worden gedaan, zowel cognitief als fysiek. Om onzekerheid te voorkomen, dient samenwerking met een therapeut of psycholoog plaats te vinden. Hierdoor kan de angstige persoon positieve ervaringen opdoen en nieuwe informatie opdoen. Op zichzelf staande situaties van waaghalzen moeten in principe worden vermeden, omdat ze kunnen leiden tot een versterking van de angst. Hardlopen het te vroeg weg- of afbreken van een verblijf in een hogere positie leidt ook tot een versterking van de reeds bestaande angst. Daarom is het nodig om te wachten op het moment waarop men zich realiseert dat na de angst, de gewenning, gewenning en dan ontspanning optreden. Het risico van instorting van de bloedsomloop of bewustzijnsverlies doet zich in deze situaties om fysiologische redenen niet voor. Om niet alleen te zijn, kan de getroffen persoon iemand die hij vertrouwt, vragen om samen met hem situaties te bezoeken die hem angstig maken. Een bezoek aan een hoogbouw of een beveiligd dak van een woning is hiervoor voldoende. Situaties uit het dagelijks leven moeten worden bezocht, zodat er een realistische verwijzing is naar de manier van leven van de getroffen persoon.
