Lokale anesthetica

Definitie

Lokale anesthetica zijn medicijnen voor plaatselijke verdoving. Ze worden daarom lokale anesthetica genoemd, maar ze moeten niet worden verward met de actieve ingrediënten die onder de vallen verdovende middelen wet en omvatten opioïden. Deze zijn sterk pijnstillers, waarvan de meeste verband houden met de ontwikkeling van een verslavend potentieel. Lokale anesthetica worden gebruikt om de overdracht van te remmen pijn en worden daarom gebruikt bij tal van invasieve procedures op het lichaam.

Bij de tandarts

Plaatselijke verdoving wordt vaak gebruikt in de tandheelkunde om poliklinische procedures uit te voeren zonder pijn. Er wordt onderscheid gemaakt tussen oppervlak anesthesie, infiltratieanesthesie, geleidingsanesthesie en intraligamenteuze anesthesie. In oppervlakte anesthesiewordt een verdovingsmiddel op het slijmvlies aangebracht.

Infiltratie-anesthesie is invasiever, aangezien de plaatselijke verdoving wordt geïnjecteerd in de tandvlees met een spuit. Met geleidingsanesthesie, een heel zenuwstelsel en dus alles zenuwen die eruit voortkomen, worden geblokkeerd en het doel van intraligamentaire anesthesie is om een ​​specifieke tand te verdoven. In sommige gevallen, vóór de injectie van plaatselijke verdoving, wordt het getroffen gebied van het slijmvlies oppervlakkig verdoofd door een injectiespuit om de prik pijn.

Dit voorkomt de angst voor injecties of de angst voor de tandarts in het algemeen. Er zijn ook pijnloze injectietechnieken. Voordat het medicijn wordt geïnjecteerd, controleert de tandarts door aspiratie met de spuit (aspiratietest) of hij niet per ongeluk een vat heeft doorboord. Als dit het geval is, moet een nieuwe spuit worden gebruikt, omdat injectie in een bloed vat kan leiden tot cardiovasculaire problemen.

Bijwerkingen

Zoals hierboven vermeld, werken lokale anesthetica ook op natrium kanalen in de hart- en centraal zenuwstelsel, op voorwaarde dat hun dosis hoog genoeg is. Dit kan gebeuren door een te hoge dosis te kiezen of door een verkeerde toepassing. Bijvoorbeeld door per ongeluk de plaatselijke verdoving een ader (intraveneus).

Het kan ook gebeuren dat tijdens epidurale anesthesie de canule wordt te ver naar voren geduwd en komt in de subarachnoïdale ruimte terecht. Omdat de dosis van het medicijn hoger is bij epidurale anesthesie dan bij spinale anesthesie, dit kan ook tot ernstige bijwerkingen leiden. De hart- kan worden beïnvloed door hartritmestoornissen, in het ergste geval door hartstilstand.

In het midden zenuwstelsel, lokale anesthetica leiden tot hyperexciteerbaarheid. In het begin kan dit zich bijvoorbeeld manifesteren als tintelingen rond de mond (perioraal), onduidelijke spraak, rusteloosheid, duizeligheid, tremor of nervositeit en angst. De maximale vorm zijn aanvallen, die kunnen leiden tot ademstilstand. Bovendien kan het gebruik van een lokaal anestheticum leiden tot allergische reacties tot de maximale vorm, anafylactische shock. De amide-achtige stoffen die tegenwoordig veel vaker worden gebruikt, hebben echter nauwelijks een allergene potentie, zodat het risico op intolerantie als vrij laag te classificeren is.