Introductie
Wervelkanaal stenose is een vernauwing van het wervelkanaal. De wervelkanaal wordt gevormd door de individuele wervellichamen en omringt de spinal cord. Als er vernauwingen optreden in dit kanaal, kan de spinal cord en de zenuwvezels lopend in het lijden.
De gevolgen variëren van pijn tot verlamming en paresthesie. In de loop van het leven treden aan slijtage gerelateerde (degeneratieve) veranderingen op in de wervelkolom. Afhankelijk van hoe ernstig deze slijtageprocessen de wervelkolom veranderen, kunnen meer of minder uitgesproken klinische beelden zoals wervelkanaal stenose kan optreden.
Maar hoe manifesteert zo'n degeneratie van de wervelkolom zich? In de loop van slijtage ondergaat de wervelkolom hermodellerende processen. Dit resulteert onder meer in de vorming van nieuw, overbodig botweefsel (“osteofytaire cultivatie”), artrose van de tussenwervelschijf gewrichten en schade aan de tussenwervelschijven (tussenwervelschijven).
Omdat deze "aanhechtingen" ruimte innemen die van nature niet beschikbaar is, kunnen vernauwingen (stenosen) van het genoemde wervelkanaal en de tussenwervelgaten (Foramina intervertrebralia) optreden. De vernauwing leidt tot compressie van de spinal cord in het wervelkanaal en tot beknelling van de zenuwwortels van de wervelkolom zenuwen die uit de tussenwervelgaten komen. De lumbale wervelkolom wordt hierdoor het vaakst aangetast wervelkanaalstenose.
De simpele reden hiervoor is dat de lumbale wervelkolom door het rechtop lopen en de zwaartekracht bijzonder zwaar gewicht en bijzonder hoge krachten moet opnemen. Andere delen van de wervelkolom, zoals de cervicale wervelkolom, kunnen echter ook worden aangetast. De typische belangrijkste klachten van spinale stenose in de lumbale wervelkolom zijn belastingsafhankelijke lage rug pijn.
Deze stralen meestal uit in de benen en maken het lopen voor de getroffen persoon moeilijk. De getroffenen kunnen meestal maar een bepaalde afstand zonder beperking en zonder lopen pijn (claudicatio spinalis). Bij diagnostiek staan beeldvormende procedures zoals computertomografie en magnetische resonantie beeldvorming (MRI) op de voorgrond.
Vooral dat laatste laat de vernauwing van het wervelkanaal goed zien. Er zijn zowel conservatieve als chirurgische procedures voor de behandeling van wervelkanaalstenose van de lumbale wervelkolom. De therapie wordt individueel aangepast aan de patiënt en zijn of haar klachten.
Alle artikelen in deze serie:
