Oorzaken / symptomen
Ischias pijn komt meestal aan één kant voor en heeft een trekkende, "scheurende" karakter. Ze stralen meestal uit van de onderrug over de billen naar de onderbenen. In dit gebied kunnen sensorische stoornissen ook optreden in de vorm van tintelingen ("formicatie"), gevoelloosheid of elektrificerende / brandend sensaties.
In zeldzame gevallen ischias pijn gaat ook gepaard met tijdelijke verlamming in de been of beperkingen in mobiliteit. De aangetaste spieren zijn vaak erg gespannen. Hoesten, niezen, drukken, buigen of stretching de getroffen been de symptomen verergeren.
De oorzaak van de klachten is dat de Ischiaszenuw is geïrriteerd of gecomprimeerd in zijn loop. Gedurende zwangerschap, dit gebeurt omdat de zwangere vrouw aankomt. Dit gewicht en dat van het ongeboren kind oefenen een sterke druk uit op het bekken en de onderste lumbale wervelkolom van de zwangere vrouw.
- Het zwaartepunt van het lichaam verschuift naar voren en de zwangere komt in een holle rugpositie. Als gevolg hiervan is het Ischiaszenuw kan worden ingesnoerd.
- Bovendien, ischias pijn kan worden veroorzaakt door het feit dat de bilspieren te zwak zijn evenwicht het overtollige gewicht aan de voorkant.
- De positie van de foetus kan ook ongunstig zijn, zodat de foetus zelf op de Ischiaszenuw.
- Ook hormonale veranderingen spelen een rol: de vrijkomende zwangerschap hormonen maak de ligamenten en spieren in het rug- en bekkengebied los. Er ontstaat een spieronbalans, waardoor botstructuren kunnen verschuiven en de zenuw kunnen irriteren.
- Het weefsel van het groeiende baarmoeder kan ook op de zenuw drukken.
- Een vrij zeldzame oorzaak is dat er een achterstand in veneuze is bloed in het kleine bekken veroorzaakt de heuppijn.
Wanneer kan ischiaspijn optreden
In principe, ischias pijn kan op elk moment tijdens zwangerschap De kans op de symptomen neemt echter toe naarmate het ongeboren kind groter wordt. Het gewicht van het ongeboren kind neemt immers steeds meer toe, waardoor ook de druk op de heupzenuw evenredig toeneemt, waardoor irritatie des te waarschijnlijker wordt.
Bovendien, de buikspieren van de zwangere vrouwen verlengen tijdens de zwangerschap met 20%, terwijl de bilspieren ongewijzigd blijven. Hierdoor ontstaat een onbalans tussen de buik- en bilspieren, die vaak niet te corrigeren is. Dan komt het voor dat de zwangere vrouw haar lichaamszwaartepunt steeds verder naar voren verschuift en in een holle rugpositie komt te liggen. Dit verhoogt op zijn beurt de druk op de zenuwen Bovendien roteert het ongeboren kind aan het begin van het derde trimester zodat het hoofd kan pijnlijk tegen de heupzenuw drukken.
Alle artikelen in deze serie:
