De drugs roxithromycine behoort tot de macrolide antibiotica Het wordt gebruikt om verschillende bacteriële infecties te behandelen.
Wat is roxithromycine?
Roxithromycin wordt gebruikt als een antibioticum om bacteriële infecties te bestrijden. Deze omvatten voornamelijk ziekten van het bovenste deel luchtwegen. Roxithromycin behoort tot de glycosidegroep en is een macrolide. Macrolide antibiotica zijn vergelijkbaar met penicilline in hun effect en worden als goed verdragen beschouwd. Om deze reden zijn ze een uitstekend alternatief in het geval van penicilline allergie. Voorts macroliden worden vaak gebruikt in de kindergeneeskunde. Roxithromycin werd in de jaren 1980 ontwikkeld door het Duitse farmaceutische bedrijf Hoechst AG. Het actieve ingrediënt werd beschouwd als een verdere ontwikkeling van het macrolide antibioticum erythromycine Door chemische veranderingen vertoont roxithromycine minder interacties en is breder effectief tegen bacteriën dan anderen antibiotica Het macrolide kwam in 1987 op de markt en er werden verschillende generieke geneesmiddelen op de markt gebracht nadat de octrooibescherming was beëindigd. Roxithromycin is verkrijgbaar bij de apotheek, maar is op recept verkrijgbaar.
Farmacologische effecten op het lichaam en organen
Net als de cellen van mens en dier, zijn de cellen van bacteriën zijn ook uitgerust met genetisch materiaal. Dit DNA fungeert als een blauwdruk voor de eiwitten waardoor tal van belangrijke activiteiten binnen de cel worden uitgevoerd. Roxithromycin heeft de eigenschap een remmend effect te hebben op ribosomen Dit zijn celcomplexen waarin DNA wordt vertaald eiwitten Dit proces stopt de groei en reproductie van de bacteriën Er zijn grote verschillen tussen de ribosomen van bacteriën en mensen. Dit heeft als voordeel dat de bacteriën nauwkeurig kunnen worden geëlimineerd door roxithromycine. Bovendien bevat het macrolide antibioticum veroorzaakt relatief weinig bijwerkingen. Zodra de patiënt de roxithromycine heeft ingenomen, komt tweederde van de werkzame stof in de bloed via de darm. Na twee uur treedt het piekniveau van het antibioticum in het organisme op. De huid, longen en urinewegen zijn bijzonder gevoelig voor roxithromycine. Bovendien kan het medicijn zich ophopen in immuuncellen. Deze bereiken via de bloedbaan de bacteriële infectieplaats.
Medische toepassing en gebruik voor behandeling en preventie.
Roxithromycin wordt toegediend tegen verschillende bacteriële infecties en tegen ziekten waarvoor streptokokken zijn verantwoordelijk. Dit zijn voornamelijk ziekten van de luchtwegen of oor, neus-, en keelgebied, zoals amandelontsteking, ontsteking keelpijn, verkoudheid geassocieerd met slijm, kinkhoest hoesten, acuut of chronisch bronchitis en longontsteking Roxithromycin kan ook worden toegediend om te behandelen ontsteking van de urinewegen blaas of vagina veroorzaakt door bacteriesoorten zoals mycoplasma or chlamydia Het macrolide antibioticum is ook geschikt voor de behandeling van weke delen ontstekingen of huid infecties. Waaronder roos, baardschurft contagiosa (impetigo), haarzakje ontstekingof pyogene uitslag. Roxithromycin wordt in tabletvorm ingenomen. Dosering en duur van de behandeling zijn afhankelijk van het type en de omvang van de ziekte. Ook de gevoeligheid van de kiem speelt een belangrijke rol. Het gebruikelijke dosis is tweemaal 150 milligram roxithromycine per dag. De patiënt neemt dit elke 12 uur voor het eten in, zodat het totaal dagelijks wordt ingenomen dosis is 300 milligram. Kinderen die minder dan 40 kilo wegen en patiënten met lever bijzondere waardeverminderingen krijgen een kleiner bedrag. De inname van roxithromycine is onderhevig aan een tijdslimiet en duurt gewoonlijk 5 tot 14 dagen. De behandeling moet volledig worden stopgezet. Dit geldt zelfs als de symptomen afnemen, anders bestaat het risico op terugval van de ziekte.
Risico's en bijwerkingen
Bijwerkingen van het gebruik van roxithromycine komen voor bij 1 tot 10 op de 100 patiënten. Deze omvatten voornamelijk hoofdpijn, duizeligheid, misselijkheid, braken, diarree, maag pijn, en zwelling en roodheid van de huid Een op de honderd patiënten lijdt ook aan jeukende huiduitslag, overgevoeligheidsreacties of een toename van leukocyten (de witte bloed Omdat positief werkende bacteriën ook worden gedood door roxithromycine, bestaat er af en toe een risico op superinfectie met gisten. Dit gebeurt voornamelijk in het slijmvlies van de mond of vagina. Door de bacteriën te vernietigen, kan de schimmel zich gemakkelijker verspreiden. Andere zeldzame bijwerkingen zijn onder meer zwelling van de gewrichten, tong or strottehoofd, koortsnetelroos, zwakte, ademhaling problemen, tinnitus, gal stilstand, geelzucht, geurstoornissen, smaak aandoeningen, ontsteking van de pancreas, krampen or Stevens-Johnson-syndroom In het ergste geval levensbedreigend anafylactische shock is mogelijk. Roxithromycin mag helemaal niet worden gebruikt als de patiënt lijdt aan overgevoeligheid voor het werkzame bestanddeel of andere macrolide-antibiotica. Het medicijn is ook niet geschikt voor kinderen die minder dan 40 kilogram wegen. Bovendien moet ervoor worden gezorgd dat roxithromycine niet samen wordt ingenomen dihydro-ergotamine or ergotamine Er bestaat een risico op ernstige vernauwing van de bloed schepen Bovendien bestaat er een risico op levensbedreiging hartritmestoornissen als het macrolide samen wordt toegediend met astemizol, pimozide, terfenadine en cisapride Roxithromycin is ook niet geschikt voor mensen met een laag bloedgehalte magnesium or kalium niveaus. Ze lopen ook risico op hartritmestoornissen Een zorgvuldige afweging van de risico's en voordelen van roxithromycine is vereist in het geval van lever disfunctie. Hetzelfde geldt voor het gebruik van de macrolide tijdens zwangerschap en borstvoeding. De veiligheid van het medicijn in deze fasen kon dus niet worden aangetoond. Bovendien kan roxithromycine overgaan in moedermelk, het antibioticum overbrengen naar de baby.
